Przerwa Cassiniego

Przerwa Cassiniego – największa z przerw widocznych w pierścieniach Saturna, o szerokości 4 800 km. Znajduje się ona pomiędzy jasnymi pierścieniami A i B. Przerwa została odkryta przez Giovanniego Cassiniego w 1675 roku. Jest dobrze widoczna już przez niewielki teleskop.

Budowa

Pasma materii położone wewnątrz przerwy Cassiniego (widocznej na prawo od środka zdjęcia) są dobrze widoczne przy odpowiedniej geometrii. Zdjęcie wykonane przez sondę Cassini.

Przerwa Cassiniego nie jest rzeczywistą szczeliną w pierścieniach planety, ale obszarem gdzie materia krążąca wokół planety jest ciemniejsza niż w sąsiednich pierścieniach. Ma ona złożoną strukturę wewnętrzną; znajdują się w niej rzeczywiste szczeliny, spośród których najszersze są przerwa Huygensa (po wewnętrznej stronie, oddziela pierścień B) i przerwa Laplace'a, oraz pasma materii o zróżnicowanej szerokości i jasności. Przerwę Huygensa tworzy rezonans orbitalny 1:2 z księżycem Mimasem, który destabilizuje orbity cząstek, które znajdą się w tym obszarze, jednak także tam znajduje się wąski pierścień materii.