Przepiórka japońska

Przepiórka japońska
	Coturnix japonica
	Temminck & Schlegel, 1849
	; Samiec
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	grzebiące
Rodzina	kurowate
Podrodzina	bażanty
Plemię	Coturnicini
Rodzaj	Coturnix
Gatunek	przepiórka japońska
Synonimy
	C. vulgaris japonica Temminck & Schlegel, 1849;
	C. vulgaris japonica Temminck & Schlegel, 1849;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; bliski zagrożenia
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Przepiórka japońska^[4] (Coturnix japonica) – gatunek małego ptaka z rodziny kurowatych (Phasianidae), zamieszkujący wschodnią Azję. Od około XIII wieku ptak hodowany dla mięsa i jaj, często spotykany w ptaszarniach^[5]. W naturze bliski zagrożenia wyginięciem.

Systematyka

Przepiórka japońska bywała dawniej uznawana za podgatunek przepiórki zwyczajnej (C. coturnix)^[2]. Jest to gatunek monotypowy^[2]^[6]. Populacje z Syberii wydzielano niekiedy do podgatunku ussuriensis, ale różnice w porównaniu do populacji z Japonii są minimalne^[2].

Występowanie

W sezonie lęgowym zamieszkuje północną Mongolię, wschodnią Syberię, Sachalin, Japonię, północno-wschodnie Chiny i Półwysep Koreański; być może także Bhutan. Zimuje na południe od zasięgu letniego – od środkowej Japonii i środkowych Chin przez północno-zachodnią Tajlandię i północną Mjanmę do skrajnie północno-wschodnich Indii (Asam) i Bhutanu; podczas łagodnych zim nielicznie zimuje dalej na północ – po skrajne południe Rosji (Buriację i Kraj Nadmorski). Introdukowana na Hawajach, Reunionie i we Włoszech^[2].

Charakterystyka

Cechy gatunku: Upierzenie podstawowe: kuropatwiane, w hodowli występują liczne odmiany barwne. W terenie nieodróżnialna od przepiórki zwyczajnej, poza głosem^[2].
Dymorfizm płciowy: Samce mniejsze od samic, kolor upierzenia bardziej wyrazisty.
Średnie wymiary: Długość ciała 17–19 cm, masa ciała około 90 g^[2].

Jaja przepiórek japońskich z hodowli sprzedawane w Indiach

Jaja: W zniesieniu 5–14 jaj o średnich wymiarach 29,8×21,5 mm i masie 7,6 g^[5]. Ich inkubacja trwa 19–20 dni^[5]. W hodowli w ciągu jednego roku samica może znieść do 300 jaj.

Status

IUCN od 2010 roku uznaje przepiórkę japońską za gatunek bliski zagrożenia (NT, Near Threatened); wcześniej, od 1988 roku klasyfikowana była jako gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern). Liczebność populacji na wolności nie została oszacowana; jeszcze pod koniec XX wieku gatunek opisywany był jako dość pospolity. Trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy ze względu na zmiany w rolnictwie i polowania^[3].

Cechy użytkowe

Należy do ptaków towarzyskich, ciekawskich, ale jednocześnie płochliwych, mających duże wymagania w hodowli, również pod względem pokarmowym. Dzienne zapotrzebowanie energetyczne wynosi w jej przypadku 2800 kalorii energii metabolicznej (21% białka ogólnego zawierającego 1,15% lizyny, 0,45% metioniny oraz 0,75% metioniny z cysteiną). Jaja przepiórki japońskiej mają atrakcyjny dla konsumenta wygląd, wysoką smakowitość, jak również bogaty skład chemiczny. Skorupa jest cienka, podatna na mikropęknięcia, z silną błoną podskorupową. Grupą docelową nabywców tych jaj stanowią dzieci i seniorzy^[7].

Przypisy

↑ Coturnix japonica, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g P. J. K. McGowan, G. M. Kirwan: Japanese Quail (Coturnix japonica). W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D. A. Christie, E. de Juana (red.): Handbook of the Birds of the World Alive. Barcelona: Lynx Edicions, 2015. [dostęp 2015-10-02]. (ang.).
↑ ^a ^b Coturnix japonica, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Coturnicini Reichenbach, 1848 (wersja: 2020-09-15). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-03-27].
↑ ^a ^b ^c Pappas, J.: Coturnix japonica. [w:] Animal Diversity Web [on-line]. 2002. [dostęp 2021-03-27]. (ang.).
↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Pheasants, partridges, francolins. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-03-26]. (ang.).
↑ Ryszard Paprocki, Co należy wiedzieć decydując się na fermową produkcję jaj przepiórczych, w: Poradnik gospodarski, nr 10/2018, s. 14–15, ISSN 0137-6780

Linki zewnętrzne

Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).

[itis-1] Coturnix japonica, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[hbwa-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g P. J. K. McGowan, G. M. Kirwan: Japanese Quail (Coturnix japonica). W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D. A. Christie, E. de Juana (red.): Handbook of the Birds of the World Alive. Barcelona: Lynx Edicions, 2015. [dostęp 2015-10-02]. (ang.).

[iucn-3] Coturnix japonica, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[mk-4] Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Coturnicini Reichenbach, 1848 (wersja: 2020-09-15). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-03-27].

[adw-5] Pappas, J.: Coturnix japonica. [w:] Animal Diversity Web [on-line]. 2002. [dostęp 2021-03-27]. (ang.).

[ioc-6] F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Pheasants, partridges, francolins. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-03-26]. (ang.).

[7] Ryszard Paprocki, Co należy wiedzieć decydując się na fermową produkcję jaj przepiórczych, w: Poradnik gospodarski, nr 10/2018, s. 14–15, ISSN 0137-6780

[4]