Przemysł Ottokar I

Przemysł Ottokar I (czes. Přemysl Otakar I.; ur. ok. 1155, zm. 15 grudnia 1230 w Pradze) – książę Czech w latach 1192–1193 i 1197–1198, król w latach 1198–1230 z dynastii Przemyślidów. Syn króla Czech Władysława II Przemyślidy i Judyty, córki landgrafa Turyngii Ludwika I.

Przemysł Ottokar I
Ilustracja
Wizerunek herbu
Herb Przemyślidów
Książę Czech
Okres

od 1192
do 1193

Poprzednik

Wacław II

Następca

Henryk Brzetysław

Książę i Król Czech
król od 1198 roku
Okres

od 1197
do 1230

Poprzednik

Władysław III Henryk

Następca

Wacław I Przemyślida

Dane biograficzne
Dynastia

Przemyślidzi

Data urodzenia

ok. 1155

Data i miejsce śmierci

15 grudnia 1230
Praga

Ojciec

Władysław II Przemyślida

Matka

Judyta Turyńska

Żona

Adelajda Miśnieńska
Konstancja węgierska

Dzieci

Wratysław
Małgorzata Dagmara
Bożysława Przemyślidka
Jadwiga Przemyślidka
Wratysław
Judyta Przemyślidka
Anna Przemyślidka
Agnieszka
Wacław I Przemyślida
Władysław
Przemysł
Wilhelmina Blažena
Agnieszka Przemyślidka

15 sierpnia 1198 otrzymał od króla niemieckiego Ottona IV Welfa koronę królewską (koronowany w 1203 przez legata papieskiego[1], potwierdzenie koronacji przez papieża w 1204). 26 września 1212 z rąk cesarza Fryderyka II otrzymał w Bazylei Złotą Bullę Sycylijską, potwierdzającą dziedziczność korony czeskiej. W 1216 wyznaczył na swego następcę syna Wacława. W latach 12171222 prowadził z biskupem praskim Andrzejem spór o inwestyturę.

Małżeństwa i dzieci

edytuj

W 1178 Przemysł Ottokar I ożenił się z Adelajdą Miśnieńską (zm. 2 lutego 1211 r), córką Ottona Bogatego. W 1198 r. nastąpił rozwód. Przemysł Ottokar I ożenił się wówczas z Konstancją węgierską. W 1205 r. Adelajda wróciła do Pragi, ale już w następnym roku kuria rzymska zatwierdziła rozwód. Z małżeństwa pochodziło czworo dzieci:

W 1198 r. Przemysł Ottokar I ożenił się z Konstancją węgierską. Z tego związku urodziło się czterech synów i pięć córek:

Przypisy

edytuj
  1. Wielka Historia Świata - Późne średniowiecze. Praca zbiorowa pod redakcją naukową Macieja Salamona. T. 5. Kraków: Oficyna Wydawnicza FOGRA, 2005, s. 417. ISBN 83-85719-89-X.