Powiat szubiński
Powiat szubiński – powiat istniejący w latach 1920–1939 oraz 1945–1975, najpierw w II Rzeczypospolitej, a następnie w PRL.
| powiat | |||||
| do 1975 | |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||
| Data likwidacji |
1975 | ||||
| Siedziba | |||||
| Powierzchnia |
869 km² | ||||
| Populacja (1973) • liczba ludności |
| ||||
| • gęstość |
61 os./km² | ||||
| Szczegółowy podział administracyjny | |||||
| |||||
Historia
edytujPowiat powstał na terenie należącym do niemieckiego powiatu Schubin. Początkowo należał do woj. poznańskiego, 1 kwietnia 1938 został przyłączony do województwa pomorskiego[1]. 26 października 1939 teren powiatu został ponownie włączony do Niemiec pod nazwą powiat Altburgund. W roku 1945 ponownie w granicach Polski. W 1950 przemianowanego na bydgoskie (do 1975). Ostateczny zasięg powiatu obejmował tereny obecnych powiatów nakielskiego i żnińskiego (woj.kujawsko-pomorskie). Jego ośrodkiem administracyjnym był Szubin. Oprócz Szubina na terenie powiatu istniały miasta Barcin, Kcynia i Łabiszyn.
Po reformie administracyjnej w 1975 roku terytorium powiatu pozostało w granicach województwa bydgoskiego. Powiatu nie przywrócono w roku 1999, a sam Szubin włączono do powiatu nakielskiego.
1 sierpnia 1934 r. dokonano nowego podziału powiatu na gminy wiejskie[2].