Postsanctus, Post-Sanctus – część modlitwy eucharystycznej znajdująca się pomiędzy Sanctus i Epiklezą[1].

Modlitwa była i jest w dalszym ciągu używana w różnych tradycjach i rytach chrześcijańskich. W rycie gallikańskim modlitwa Post-Sanctus obejmowała rozbudowany opis dziejów zbawienia[2]. Występowała też w anaforach syryjskich i aleksandryjskich[3][4] oraz rycie mozarabskim[5][6].

W modlitwach eucharystycznych mszału rzymskiego skonstruowana jest w różny sposób. W modlitwie I obejmuje serię różnych modlitw, w modlitwie II i III jest bardzo krótka (rozpoczyna się słowami "Zaprawdę, święty jesteś Boże"), w Modlitwie IV zawiera rozbudowany opis dziejów zbawienia, od stworzenia świata do zesłania Ducha Świętego[1]. Ponadto poszerzona jest w niedziele i niektóre inne dni o tzw. wspomnienie tajemnicy dnia, przy czym dodatki różnią się w oryginalnej edycji łacińskiej i poszczególnych edycjach narodowych. W Polsce wspomnienie tajemnicy dnia jako element Postsanctus towarzyszy II i III Modlitwie Eucharystycznej[7].

Przypisy

edytuj
  1. a b Maciej Zachara Modlitwa eucharystyczna. Post-Sanctus i Epikleza, Głos Karmelu, nr 4 (28), lipiec-sierpień 2009 s. 30
  2. Jacek Froniewski Teologia anamnezy eucharystycznej jako pamiątki uobecniającej ofiarę Chrystusa i jej implikacje ekumeniczne, wyd. Papieski Wydział Teologiczny, Wrocław 2011, s. 171
  3. Marek Blaza Czy modlitwy eucharystyczne Mszału Rzymskiego św. Pawła VI zachowują ingenium Romanum?, Studia Bobolanum, nr 33 (2/2021), s. 25
  4. Henryk Paprocki Wspomnienie Matki Bożej i świętych w anaforach wschodnich, Elpis, nr 13 (2011), s. 254
  5. Félix María Arocena Solano Ryt hiszpańsko-mozarabski, Roczniki Liturgiczno-homiletyczne, nr 1 (57/2010), s. 9
  6. Krzysztof Porosło Wielość teorii dotyczących epiklezy rytu hiszpańsko-mozarabskiego, Wrocławski Przegląd Teologiczny, nr 31 (2013), s. 115
  7. Jan Szczych Embolizmy Postsanctus w Modlitwach eucharystycznych Mszału Rzymskiego dla diecezji polskich, Anamnesis, nr 78 (3/2014), s. 44