Ponikiew (województwo małopolskie)
Ponikiew – wieś w Polsce, położona województwie małopolskim, powiecie wadowickim, w gminie Wadowice.
wieś | |
Ponikiew, w głębi Gancarz | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2022) |
1185[2] |
Strefa numeracyjna |
33 |
Kod pocztowy |
34-100[3] |
Tablice rejestracyjne |
KWA |
SIMC |
0074547 |
Położenie na mapie gminy Wadowice | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu wadowickiego | |
49°49′47″N 19°27′21″E/49,829722 19,455833[1] |
Wieś królewska starostwa oświęcimskiego w powiecie śląskim województwa krakowskiego w końcu XVI wieku[4].
Położenie
edytujPonikiew jest położona we wschodniej części Beskidu Małego, w dolinie potoku Ponikiewka, stanowiącego lewy dopływ rzeki Skawy. Dolina Ponikiewki ograniczona jest od północy grzbietem ciągnącym się od Bliźniaków przez Łysą Górę po Iłowiec, od południa i zachodu głównym grzbietem Beskidu Małego opadającego od Gronia Jana Pawła II (885 m) przez Magurkę Ponikiewską (818 m), Żar (761 m), Kamień (678 m) i Kapral (485 m). Górą zamykającą Dolinę Ponikiewską jest Gancarz (798 m). Ponikiew graniczy z Rzykami (gmina Andrychów), Kaczyną, Chocznią, Zawadką, Gorzeniem Górnym, Chobotem (gmina Wadowice), Świnną Porębą, Kozińcem, Jaszczurową (gmina Mucharz), Tarnawą Górną (gmina Zembrzyce) i Targoszowem (gmina Stryszawa)[5].
Powierzchnia
edytujPowierzchnia wsi obejmuje 1650 ha, co stanowi 14% gminy Wadowice. 69% powierzchni Ponikwi zajmują lasy i grunty leśne, użytki rolne stanowią 26% powierzchni miejscowości, a tereny zabudowane 2% (2008).
Integralne części wsi
edytujosada | Leniówka |
przysiółek | Chobot |
części wsi | Baklarzowa, Bernasiowa, Gracowo, Huta, Koczurowo, Książkowo, Madejowo, Mentelowa, Pagórek, Paluchowa, Ryczkowa, Rzyckowo, Sasowo, Schronisko pod Leskowcem, Sikorowa, Sobalowa, Sołtystwo, Wójcikowa |
Ludność
edytujW 2008 roku Ponikiew zamieszkiwało 1211 osób, w tym 612 kobiet i 599 mężczyzn. Liczba mieszkańców Ponikwi spada – o 30 osób w ciągu ośmiu lat, pomiędzy 2000 a 2008 rokiem.
Według etnografów Ponikiew leży w obrębie wpływów dużej grupy etnograficznej – polskich górali. Jej mieszkańcy oprócz języka ogólnopolskiego używają nierzadko dialektu małopolskiego. Męski i żeński strój ludowy zaniknął na początku XX wieku.
Gospodarka i infrastruktura
edytujW 2007 roku na terenie Ponikwi miało siedzibę 78 firm, przede wszystkim usługowych prowadzonych przez osoby fizyczne, natomiast działalność rolniczą prowadziło 160 gospodarstw rolnych. Były to głównie gospodarstwa indywidualne, małoobszarowe, o średniej powierzchni 2,26 ha. Długość sieci wodociągowej na terenie Ponikwi wynosi 16 km, a sieci kanalizacyjnej 16,8 km (2009). Siecią elektryczną jest objęty cały obszar miejscowości. Długość sieci gazowej w Ponikwi wraz z przyłączami wynosi 16 km (2008). Infrastrukturę drogową w Ponikwi stanowi 9,7 km dróg (powiatowych i gminnych) o różnej nawierzchni.
Oświata
edytujNa terenie Ponikwi znajduje się zespół szkół Stowarzyszenia Przyjaciół Szkół Katolickich, w skład którego wchodzi szkoła podstawowa oraz gimnazjum (w roku szkolnym 2008/2009 uczęszczało do niego 100 miejscowych uczniów, pracowało w nim 21 nauczycieli).
Ochrona zdrowia
edytujW zakresie podstawowej i specjalistycznej opieki zdrowotnej, ochronę nad mieszkańcami Ponikwi sprawują niepubliczne ośrodki opieki medycznej oraz szpital powiatowy w Wadowicach.
Sport i rekreacja
edytujW miejscowości Ponikiew istnieje ośrodek szkoleniowo-wypoczynkowy o powierzchni 1,7 ha, z domkami wypoczynkowymi oraz świetlicą, kortem tenisowym i boiskami do siatkówki i koszykówki. Liczne są domki letniskowe i działki rekreacyjne. Oznakowane szlaki stwarzają dogodne warunki do uprawiania turystyki pieszej i rowerowej, a otaczające dolinę Ponikiewki lasy sprzyjają grzybobraniom.
Kultura i zabytki
edytujOprócz placówek oświatowych działalność społeczno-kulturalną na terenie Ponikwi prowadzą także: parafia rzymskokatolicka pw. św. Aleksego, Ochotnicza Straż Pożarna i „Stowarzyszenie Miłośników Ponikwi”.
Na terenie Ponikwi zlokalizowanych jest 30 obiektów o charakterze zabytkowym, w większości nie objęte nadzorem konserwatorskim, w tym murowany kościół katolicki pw. św. Aleksego, zbudowany w latach 1853–1858. Na górze Kapral pozostałości strzelnicy i cmentarza.
Ponadto w Ponikwi znajdują się pomnik przyrody ożywionej – lipy drobnolistne o obwodzie pnia 364 cm oraz pomnik przyrody nieożywionej – skałka fliszowa na górze Żar.
Historia
edytuj- 1395 – pierwsza wzmianka o wsi należącej wówczas do księstwa oświęcimskiego, lenna Czech
- 1445 – miejscowość wchodzi w skład księstwa zatorskiego
- 1494 – ostatni książę zatorski Janusz V sprzedaje księstwo zatorskie razem z Ponikwią królowi polskiemu Janowi Olbrachtowi
- 1564 – ostateczna inkorporacja księstwa zatorskiego do Polski (odtąd starostwa) oraz królewska lustracja Ponikwi, wykazująca istnienie we wsi dwóch młynów, tartaku i huty żelaza z rud darniowych. Z tego okresu datuje się również napływ nowych osadników osadzanych na prawie wołoskim w systemie zarębkowym
- 1581 – druga lustracja królewska – Ponikiew należy do parafii w Barwałdzie Średnim
- 1614 – nadanie na rzecz sołtysa ponikiewskiego Błażeja Byrskiego
- 1633 – przywileje i nadania dokonane przez króla Władysława IV na rzecz sołtysa Adama Byrskiego z Ponikwi
- 1744 – lustracja królewska potwierdzająca istnienie w Ponikwi hut żelaza
- 1772 – po I rozbiorze Ponikiew wchodzi w skład Austrii (cyrkuł w Wieliczce, potem w Myślenicach)
- 1778 – sprzedaż Ponikwi Fryderykowi Duninowi
- 1784 – kasacja sołtystwa ponikiewskiego Byrskich, reaktywacja huty szkła
- 1797 – sprzedaż Ponikwi rodzinie Poniatowskich
- 1814 – budowa kaplicy
- 1819 – zmiana siedziby cyrkułu z Myślenic na Wadowice
- 1827 – powstanie szkoły parafialnej
- 1830 – Ponikiew staje się własnością Potockich
- 1844 – powstanie cmentarza
- 1847 – wielka epidemia cholery
- 1848 – uwłaszczenie chłopów ponikiewskich i uzyskanie przez nich prawa głosu w wyborach
- 1855/56 – epidemia cholery, na którą umiera 130 mieszkańców
- 1859 – poświęcenie nowo wybudowanego kościoła
- 1868 – miejscowość wchodzi w skład starostwa z siedzibą w Wadowicach
- 1885 – wybudowanie drewnianej szkoły ludowej
- 1894 – powstanie w Ponikwi Kółka Rolniczego
- 1908 – sprzedaż większej części lasów Habsburgom z Żywca
- 1911 – ukończenie budowy szkoły
- 1922 – Józef Roman z Ponikwi zostaje wybrany posłem do sejmu II Rzeczypospolitej
- 1933 – miejscowość wchodzi w skład zbiorczej gminy wiejskiej Wadowice
- 1939 (06.09)- Ponkiew przechodzi pod okupację niemiecką i zostaje wcielona do III Rzeszy
- 1945 (25.01) – wyzwolenie spod okupacji niemieckiej przez Armię Czerwoną
- 1950 – w Ponikwi powstaje Ochotnicza Straż Pożarna
- 1951 – następuje elektryfikacja wsi, powstaje Koszykarska Spółdzielnia Pracy
- 1957 – ukończenie budowy Domu Ludowego
- 1961 – otwarcie linii autobusowej Wadowice–Ponikiew
- 1963 – założenie Koła Gospodyń Wiejskich
- 1969 – rozpoczęcie regulacji potoku Ponikiewka
- 1975 – miejscowość wchodzi w skład województwa bielskiego (do 1998), otwarcie remizy i Domu Strażaka
- 1990 – powstanie Towarzystwa Miłośników Ziemi Ponikiewskiej
- 1995 – ukończenie gazyfikacji wsi
- 1997 – rozbudowa szkoły
- 21 lutego 2008 – Chobot, dotychczasowy przysiółek wsi Ponikiew, został uznany przez wojewodę małopolskiego Jerzego Millera „wsią z własnym sołectwem”. Powodem rozdziału były konflikty z sołectwem Ponikwi w sprawie lokalizacji inwestycji.
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 108028
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04] .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 953 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, s. 94.
- ↑ Beskid Mały. Mapa 1:50 000. Kraków: Compass. ISBN 978-83-7605-329-5.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
Bibliografia
edytuj- Stanisław Książek, Ponikiew. Śladami naszych przodków 1395–2005, 2008.
- Aleksy Siemionow, Ziemia Wadowicka, 1984.
- Plan odnowy miejscowości Ponikiew na lata 2009-2015. Załącznik do Uchwały Rady Miejskiej w Wadowicach z dnia 24.02.2009 r.. wadowice.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-25)].