Plectrocnemia conspersa

Plectrocnemia conspersagatunek chruścika z rodziny Polycentropodidae. Występuje w całej Europie, larwy zasiedlają źródła i strefę rhitronu (Botosaneanu i Malicky 1978). Limneksen.

Plectrocnemia conspersa[1]
(Curtis, 1834)
Ilustracja
Samiec
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Podtyp

tchawkowce

Gromada

owady

Rząd

chruściki

Rodzina

Polycentropodidae

Rodzaj

Plectrocnemia

Gatunek

Plectrocnemia conspersa

Synonimy
  • Philopotamus conspersa Curtis, 1834[2]
  • Crunophila torrentium Kolenati, 1859
  • Hydropsyche senex Pictet, 1834
  • Plectrocnemia atomaria Walser, 1864
Larwa

Larwy żyją w źródłach (krenal) oraz małych strumieniach (rhitral, epirhitral), głównie śródleśnych. Larwy są drapieżne, zjadają drobne organizmy wodne, budują lejkowate sieci łowne, połączone z mieszkalną norką. Sieć zbudowana jest z nici jedwabnych. Postacie doskonałe (imago) spotykane są w pobliżu zbiorników wodnych, aktywne wieczorem i w nocy, przylatują do światła.

Na Pojezierzu Pomorskim larwy bardzo rzadko spotykane w jeziorach lobeliowych, na dnie mulistym, w pobliżu ujścia strumienia. Larwy liczne we wszystkich typach źródeł, w tym różnego typu limnokrenach Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej, spotykane we wszystkich typach wód w Karkonoszach, także w stawach wysokogórskich (1120–1240 m n.p.m.) oraz dolinnych (400–500 m n.p.m.).

W Finlandii liczne w małych potokach i rowach oraz oligotroficznych częściach niektórych jezior. W ciekach i jeziorach Łotwy, dla jezior podawane tylko imagines, np. przy strumieniu wpadającym do jeziora. Według niektórych badaczy larwy mogą występować na dnie kamienistym jezior. W Niemczech P. conspersa żyje w małych strumieniach z niewielkim przepływem, lecz występuje również w małych jeziorach i wypływach jezior. Larwy spotykane w stawach górskich w Rumunii.

Przypisy

edytuj
  1. Plectrocnemia conspersa, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Plectrocnemia conspersa (Curtis, 1834). [w:] GBIF Backbone Taxonomy [on-line]. GBIF Secretariat. [dostęp 2022-09-27]. (ang.).

Bibliografia

edytuj