Piotr Nowak (piłkarz)

polski piłkarz i trener piłkarski

Piotr Nowak (ur. 5 lipca 1964 w Pabianicach) – polski piłkarz, trener i działacz piłkarski. W latach 1990–1997 reprezentant Polski w piłce nożnej. Uwzględniony w najlepszej drużynie wszech czasów MLS, którą wygrał jako piłkarz z Chicago Fire (1999) oraz trener z D.C. United (2004).

Piotr Nowak
Ilustracja
Piotr Nowak (2016)
Data i miejsce urodzenia

5 lipca 1964
Pabianice

Wzrost

168 cm

Pozycja

ofensywny pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1979–1983 Włókniarz Pabianice
1983–1984 GKS Bełchatów
1984–1985 Zawisza Bydgoszcz 39 (8)
1985–1986 Widzew Łódź 10 (2)
1987–1990 Zawisza Bydgoszcz 83 (18)
1990–1992 Bakırköyspor 54 (16)
1992–1993 BSC Young Boys 42 (4)
1993–1994 Dynamo Drezno 23 (2)
1994–1998 TSV 1860 Monachium 93 (15)
1998–2002 Chicago Fire 114 (26)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1990–1997  Polska 19 (3)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2004–2006 D.C. United
2007–2009 Stany Zjednoczone U-23
2007–2009 Stany Zjednoczone (asystent)
2010–2012 Philadelphia Union
2014–2016 Antigua i Barbuda
2016–2017 Lechia Gdańsk
2021–2022 Jagiellonia Białystok
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi RP

Kariera zawodnicza

edytuj

Nowak jest wychowankiem Włókniarza Pabianice, w Polsce grał także w GKS-ie Bełchatów, Motorze Lublin, Widzewie oraz w Zawiszy Bydgoszcz. W 1990 został piłkarzem tureckiego Bakırköyspor, gdzie grał do 1992 roku. Następnie przeszedł do szwajcarskiego BSC Young Boys, skąd po roku trafił do niemieckiej Bundesligi, gdzie grał najpierw w Dynamie Drezno, a od sezonu 1994/95 w TSV 1860 Monachium. Piłkarzem monachijskich Lwów był przez 3 lata i spełniał w tym zespole funkcję głównego rozgrywającego. Zimą 1998 wyjechał do Stanów Zjednoczonych i został piłkarzem Chicago Fire, gdzie przez pewien czas grał wspólnie z Romanem Koseckim i Jerzym Podbrożnym. W barwach Strażaków zdobył Mistrzostwo USA oraz dwukrotnie sięgał po krajowy puchar. Karierę piłkarską zakończył w barwach Chicago Fire w 2002 roku, w wieku 38 lat. Występował na pozycji środkowego, ofensywnego pomocnika.

Reprezentacja Polski

edytuj

W reprezentacji Polski debiutował w 1990, jednak dopiero w połowie dekady zaczął regularnie pojawiać się w kadrze, został nawet jej kapitanem. Ostatnim jego meczem w reprezentacji było spotkanie z Anglią rozegrane 31 maja 1997 w ramach eliminacji MŚ 98. Łącznie wystąpił w 19 meczach i strzelił 3 bramki.

l.p. Data Miejsce Przeciwnik Rezultat Rozgrywki Grał Uwagi
1. 2 lutego 1990 Teheran   Iran 2-0 towarzyski od 80'
2. 4 lutego 1990 Teheran   Iran 1-0 towarzyski 90'
3. 4 maja 1990 Chicago   Kolumbia 1-2 towarzyski do 46'
4. 6 maja 1990 Chicago   Kostaryka 2-0 towarzyski od 60'  
5. 17 sierpnia 1994 Radom   Białoruś 1-1 towarzyski do 59'
6. 15 marca 1995 Ostrowiec Świętokrzyski   Litwa 4-1 towarzyski 90'
7. 29 marca 1995 Bukareszt   Rumunia 1-2 elim. Euro 1996 do 57'
8. 25 kwietnia 1995 Zabrze   Izrael 4-3 elim. Euro 1996 do 46'  
9. 7 czerwca 1995 Zabrze   Słowacja 5-0 elim. Euro 1996 90'  
10. 29 czerwca 1995 Recife   Brazylia 1-2 towarzyski 90'  
11. 16 sierpnia 1995 Paryż   Francja 1-1 elim. Euro 1996 do 58'
12. 28 lutego 1996 Rijeka   Chorwacja 1-2 towarzyski 90'
13. 27 marca 1996 Łódź   Słowenia 0-0 towarzyski 90' kpt.
14. 9 października 1996 Londyn   Anglia 1-2 elim. MŚ 1998 90' kpt.
15. 10 listopada 1996 Katowice   Mołdawia 2-1 elim. MŚ 1998 90' kpt.  
16. 26 lutego 1997 Goiânia   Brazylia 2-4 towarzyski 90' kpt.
17. 2 kwietnia 1997 Chorzów   Włochy 0-0 elim. MŚ 1998 do 46' kpt.
18. 30 kwietnia 1997 Neapol   Włochy 0-3 elim. MŚ 1998 90' kpt.
19. 31 maja 1997 Chorzów   Anglia 0-2 elim. MŚ 1998 do 59' kpt.

Kariera działacza i trenera

edytuj
 
Piotr Nowak podczas konferencji prasowej (2011)

Jeszcze podczas gry w Chicago Fire, Nowak został dyrektorem Górnika Konin. W kontrowersyjnych okolicznościach, klub mimo dużego wsparcia finansowego, upadł sportowo, organizacyjnie a później również finansowo, a Nowak stał się antybohaterem nieudanej próby przenosin nowo nazwanego KP Konin do Bydgoszczy[1][2][3].

Po zakończeniu kariery piłkarskiej został trenerem i w latach 2004–2006 prowadził zespół D.C. United, zdobywając z nim w pierwszym sezonie pracy szkoleniowej tytuł mistrza kraju, a w ostatnim triumfując w rozgrywkach o Supportes Shield[4].

Od 2007 do 28 maja 2009 był trenerem amerykańskiej kadry młodzieżowej do lat 23, a także asystentem trenera seniorskiej reprezentacji USA, Boba Bradleya.

Od 29 maja 2009 do 13 czerwca 2012 był trenerem i jednocześnie wiceprezesem ds. operacyjnych w nowo dołączonym do MLS klubie, Philadelphia Union.

Kontrowersje

edytuj

Z Philadelphia Union został zwolniony w atmosferze skandalu, za znęcanie się nad piłkarzami poprzez niewłaściwe metody treningowe i komunikacyjne[5][6][7][8]. Amerykański sąd stwierdził, że jego działania zagrażały zdrowiu i bezpieczeństwu piłkarzy[9].

Następnie pracował jako doradca prezesa federacji CONCACAF, obejmującej kraje Ameryki Środkowej i Północnej.

Od 2014 do 2016 pełnił funkcję selekcjonera i dyrektora technicznego reprezentacji Antigui i Barbudy[10].

13 stycznia 2016 został trenerem Lechii Gdańsk[11]. Pod jego wodzą Lechia zajęła kolejno 5. i 4. miejsce w tabeli Ekstraklasy. 27 września 2017 objął stanowisko dyrektora sportowego Lechii Gdańsk, natomiast funkcję pierwszego trenera przejął jeden z jego asystentów, Adam Owen[12]. 17 stycznia 2018 odszedł z klubu[13].

Następnie pracował dla FIFA, zajmując się projektami doradczymi i edukacyjnymi reprezentacji oraz programów grassroots i piłki nożnej kobiet[14][15].

Był ekspertem Kanału Sportowego i Telewizji Polskiej podczas Mistrzostw Europy 2020[16].

31 grudnia 2021 został trenerem Jagiellonii Białystok[17]. 10 czerwca 2022 został zwolniony[18].

Sukcesy

edytuj

Jako zawodnik

edytuj

Chicago Fire

edytuj

Indywidualne

edytuj

Jako trener

edytuj

D.C. United

edytuj

Odznaczenia

edytuj

Życie prywatne

edytuj

Jest żonaty z Marzeną. Mają dwie córki, Natalię oraz Julię[21].

Przypisy

edytuj
  1. Od początku do dzisiaj » Nieoficjalny serwis kibiców KS Górnik Konin [online], gornik.konin.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).
  2. Mała Wielka Piłka: Górnik Konin [online], igol.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).
  3. Amerykański sen brutalnie przerwany. Nowak bierze Lechię | Futbolfejs.pl [online], futbolfejs.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).
  4. Piotr Nowak, [w:] baza Transfermarkt (trenerzy) [dostęp 2016-02-16].
  5. Piotr Nowak. Miał bić i obrażać piłkarzy. Teraz obejmie Lechię - Lechia Gdańsk [online], www.przegladsportowy.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).
  6. Spanking, dehydration and ignorance of concussions: New details about Peter Nowak's Union tenure [online], www.philly.com [dostęp 2017-11-26].
  7. Ekstraklasa w Sport.pl. Nowak znęcał się nad piłkarzami w USA i teraz przejmie Lechię? [online], www.sport.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).
  8. Piotr Nowak znęcał się nad piłkarzami w Philadelphii Union | Piłka nożna w Sport TVN24 [online], sport.tvn24.pl [dostęp 2017-11-26].
  9. Biegi bez wody i kubły z lodem. Jak Piotr Nowak krzewił polską myśl szkoleniową - weszlo.com [online], weszlo.com [dostęp 2017-11-26] (ang.).
  10. Antigua Annouces 23 Man Sqaud for CFU Finals. antiguafootball.com, 2014-11-06. [dostęp 2016-01-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
  11. Wirtualna Polska Media, Oficjalnie: Piotr Nowak trenerem Lechii Gdańsk - WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 13 stycznia 2016 [dostęp 2018-01-18] (pol.).
  12. Strona oficjalna – Lechia Gdańsk – Lechia.pl [online], www.lechia.pl [dostęp 2017-09-29] [zarchiwizowane z adresu 2017-09-29] (pol.).
  13. Koniec ery Piotra Nowaka w Lechii. Kontrakt rozwiązany za porozumieniem stron, „PrzegladSportowy.pl” [dostęp 2018-01-18] (pol.).
  14. Dwadzieścia lat temu Michael Jordan by mnie rozpoznał [online], weszlo.com, 16 maja 2020 [dostęp 2021-01-16] (pol.).
  15. Arsene Wenger dostał pracę w FIFA. Co będzie robił? [online], Onet Sport, 12 września 2019 [dostęp 2021-01-16] (pol.).
  16. Piotr Nowak ekspertem Kanału Sportowego. Trwają rozmowy z Szymonem Marciniakiem [online], weszlo.com, 14 maja 2021 [dostęp 2021-06-22] (pol.).
  17. Telewizja Polska S.A, Ekstraklasa zamiast kadry! Piotr Nowak znów na ławce [online], sport.tvp.pl, 31 grudnia 2021 [dostęp 2021-12-31] (pol.).
  18. Piotr Nowak nie jest już trenerem Jagiellonii. „Obraz trenera jest przerażający” [online], Polski sport.pl, 10 czerwca 2022 [dostęp 2022-08-20] (pol.).
  19. M.P. z 2005 r. nr 27, poz. 374 – pkt 12.
  20. 2005-02-10 – artykuł na stronie washingtonpost.com
  21. Wyborcza.pl [online], trojmiasto.wyborcza.pl [dostęp 2018-01-18].

Linki zewnętrzne

edytuj