Wikipedia

Piotr Krysiak (łyżwiarz szybki)

Piotr Mieczysław Krysiak (ur. 4 stycznia 1959[1]) – polski łyżwiarz szybki, wielokrotny mistrz kraju. Działacz sportowy.

Piotr Krysiak
Data urodzenia

4 stycznia 1959

Multimedia w Wikimedia Commons
Piotr Krysiak (drugi od prawej) podczas prezentacji Pucharu Polski w hokeju na lodzie (Sanok, 1 stycznia 2011)

Życiorys

edytuj

W karierze łyżwiarza szybkiego reprezentował barwy klubów SNPTT Zakopane[2], Olimpia Elbląg i SKŁ Górnik Sanok (w 1984 roku przeniósł się z Olimpii do SKŁ Górnika Sanok[2][3], w barwach klubu z Sanoka startował od 1985[4]). Przez trzy lata startów w barwach Górnika Sanok zdobył 15 medali mistrzostw Polski seniorów na dystansach i w wieloboju (5 złotych, 7 srebrnych i 3 brązowe)[5]. W trakcie kariery zawodniczej podjął studia na Akademii Wychowania Fizycznego[6]. Brał udział w edycjach łyżwiarskiego Maratonu Walterowskiego, upamiętniającego gen. Karola Świerczewskiego (I: 23 marca 1986[7][8], II: 22 marca 1987[9]). W sezonie 1987/1988 walczył o uzyskanie minimum gwarantującego zakwalifikowanie na Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1988 w Calgary, jednak nie został zaakceptowany przez PZŁS do składy polskiej kadry na igrzyska[10][11][12]. Zakończył karierę w grudniu 1989[13].

Pełnił funkcję dyrektora hotelu „Sanvit” w Sanoku[14][15][16]. Został działaczem hokeja na lodzie. Od 11 stycznia zasiadał w zarz��dzie Klubu Hokejowego Sanok[17]. Później wiceprezes i od maja 2007 prezes zarządu KH Sanok, po przekształceniu Ciarko PBS Bank Klub Hokejowy Sanok sp. z o.o.[18] do 2012. Od 2012[19]. 16 maja 2013 Rada Nadzorcza spółki odwołała go z funkcji prezesa zarządu[20][21].

Od 2013 prezes zarządu firmy Nordic Sport[22][23]. W 2014 zasiadł w zarządach spółek z Tarnobrzega i Rzeszowa[24].

W czerwcu 2015 Prokuratura Okręgowa w Krośnie przedstawiła Piotrowi K. zarzuty poświadczenia nieprawdy i przekroczenia przepisów kodeksu spółek handlowych[25][26].

Osiągnięcia

edytuj

Mistrzostwa Polski

edytuj

W barwach Górnika Sanok zdobył łącznie 15 medali Mistrzostw Polski seniorów: 5 złotych 7 srebrnych i 3 brązowe[27]. Wybrane sukcesy:

Puchar Polski

edytuj
  • 1987 – Zwycięzca klasyfikacji[36], w tym Puchar Sanoka jako etap eliminacyjny[37]

Mistrzostwa Europy

edytuj
  • 1980 – 16. miejsce (500m) na Mistrzostwach Europy w Wieloboju w Trondheim (Norwegia)
  • 1980 – 19. miejsce (1500m) na Mistrzostwach Europy w Wieloboju w Trondheim (Norwegia)
  • 1980 – 22. miejsce (5000m) na Mistrzostwach Europy w Wieloboju w Trondheim (Norwegia)
  • 1980 – 20. miejsce na Mistrzostwach Europy w Wieloboju w Trondheim (Norwegia)
  • 1981 – 20. miejsce (500m) na Mistrzostwach Europy w Wieloboju w Deventer (Holandia)
  • 1981 – 27. miejsce (1500m) na Mistrzostwach Europy w Wieloboju w Deventer (Holandia)
  • 1981 – 28. miejsce (5000m) na Mistrzostwach Europy w Wieloboju w Deventer (Holandia)
  • 1981 – 27. miejsce na Mistrzostwach Europy w Wieloboju w Deventer (Holandia)
  • 1983 – 18. miejsce (500m) na Mistrzostwach Europy w Wieloboju w Hadze (Holandia)
  • 1983 – 22. miejsce (1500m) na Mistrzostwach Europy w Wieloboju w Hadze (Holandia)
  • 1983 – 24. miejsce (5000m) na Mistrzostwach Europy w Wieloboju w Hadze (Holandia)
  • 1983 – 21. miejsce na Mistrzostwach Europy w Wieloboju w Hadze (Holandia)
  • 1984 – 18. miejsce (500m) na Mistrzostwach Europy w Wieloboju w Larvik (Norwegia)
  • 1984 – 17. miejsce (1500m) na Mistrzostwach Europy w Wieloboju w Larvik (Norwegia)
  • 1984 – 22. miejsce (5000m) na Mistrzostwach Europy w Wieloboju w Larvik (Norwegia)
  • 1984 – 19. miejsce na Mistrzostwach Europy w Wieloboju w Larvik (Norwegia)
  • 1984 – 12. miejsce (500m) na Mistrzostwach Świata w Wieloboju w Göteborgu (Szwecja)
  • 1984 – 20. miejsce (1500m) na Mistrzostwach Świata w Wieloboju w Göteborgu (Szwecja)
  • 1984 – 30. miejsce (5000m) na Mistrzostwach Świata w Wieloboju w Göteborgu (Szwecja)
  • 1984 – 19. miejsce na Mistrzostwach Europy w Wieloboju w Göteborgu (Szwecja)
  • 1988 – 10. miejsce (500m) na Mistrzostwach Europy w Wieloboju w Hadze (Holandia)
  • 1988 – 9. miejsce (1500m) na Mistrzostwach Europy w Wieloboju w Hadze (Holandia)
  • 1988 – 25. miejsce (5000m) na Mistrzostwach Europy w Wieloboju w Hadze (Holandia)
  • 1988 – 19. miejsce na Mistrzostwach Europy w Wieloboju w Hadze (Holandia)
  • 1988 – 35. miejsce (500m) na Mistrzostwach Świata w Wieloboju w Medeo (ZSRR)
  • 1988 – 33. miejsce (1500m) na Mistrzostwach Świata w Wieloboju w Medeo (ZSRR)
  • 1988 – 15. miejsce (5000m) na Mistrzostwach Świata w Wieloboju w Medeo (ZSRR)[38]

Mistrzostwa Świata

edytuj

Rekordy

edytuj
  • Rekord Polski na dystansie 3000m: 4:17,9 (podczas zawodów w Warszawie 19-20 listopada 1983)[39]:

Odznaczenia i wyróżnienia

edytuj
  • 1987 – 23. miejsce w Plebiscycie na Najpopularniejszego Sportowca Polski Południowo-Wschodniej 1986 roku organizowanego przez dziennik „Nowiny”[40]
  • 1987 – Pierwsze miejsce w Plebiscycie na Najpopularniejszego Sportowca Województwa Krośnieńskiego 1986 roku organizowanego przez czasopismo „Podkarpacie”[41][42]
  • 1987 – Pierwsze miejsce w Plebiscycie na Najpopularniejszego Sportowca Sanoka 1986 roku organizowanego przez czasopismo „Gazeta Sanocka – Autosan”[43][44]
  • 1988 – 12. miejsce w Plebiscycie na Najpopularniejszego Sportowca Polski Południowo-Wschodniej 1987 roku organizowanego przez dziennik „Nowiny”[45]
  • 1988 – Pierwsze miejsce w Plebiscycie na Najpopularniejszego Sportowca Sanoka 1987 roku organizowanego przez czasopismo „Gazeta Sanocka – Autosan”[46]
  • 1988 – list gratulacyjny od przedstawicieli władz miasta Sanoka, Wiesława Skałkowskiego i Ryszarda Grzebienia[47]
  • 1989 – 15. miejsce w Plebiscycie na Najpopularniejszego Sportowca Polski Południowo-Wschodniej 1988 roku organizowanego przez dziennik „Nowiny”[48]
  • 1989 – Pierwsze miejsce w Plebiscycie na Najpopularniejszego Sportowca Województwa Krośnieńskiego 1988 roku organizowanego przez czasopismo „Podkarpacie”[49]
  • 1989 – Drugie miejsce w Plebiscycie na Najpopularniejszego Sportowca Sanoka 1988 roku organizowanego przez czasopismo „Gazeta Sanocka – Autosan”[50]
  • 1990 – Odznaka „za zasługi dla województwa krośnieńskiego” (przyznana przez WRN w Krośnie za wysokie osiągnięcia sportowe i godne reprezentowanie krośnieńskiego sportu)[13].
  • 2011 – Złota odznaka „Zasłużony dla PZŁS” (z okazji 90-lecia istnienia Polskiego Związku Łyżwiarstwa Szybkiego)[51][52].
  • 2012 – Nagroda Burmistrza Miasta Sanoka Wojciecha Blecharczyka dla trenerów i działaczy sportowych[53][54].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Biogram w bazie isu.html.infostradasports.com
  2. ↑ a b c Roman Rybicki. Rysy na lodzie czyli sportowe przypadki Piotra Krysiaka. „Nowiny–Stadion”, s. 6, Nr 1 (12000) z 4 stycznia 1988. 
  3. ↑ Grzegorz Michalewski, Sanocki Klub Łyżwiarski - sekcja łyżwiarstwa szybkiego, Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej, Rocznik nr 9, Sanocki sport, Sanok 2009, s. 147.
  4. ↑ Marian Struś. Piotr Krysiak wreszcie w „Górniku”. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, Nr 9 (336) z 20-31 marca 1985. 
  5. ↑ Piotr Wacławski. 20 lat Górnika. „Tygodnik Sanocki”. Nr 4 (429), s. 17, 28 stycznia 2000. 
  6. ↑ Marian Struś. Piotr Krysiak w „Górniku”?. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 66, Nr 11 (302) z 1-10 kwietnia 1984. 
  7. ↑ Wiesław Koszela. Walterowski Maraton Łyżwiarski – impreza na medal. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, Nr 11 (374) z 10-20 kwietnia 1986. 
  8. ↑ I Maraton Walterowski. sskating.com. [dostęp 2016-01-12].
  9. ↑ II Maraton Walterowski. sskating.com. [dostęp 2016-01-12].
  10. ↑ Józef Ząbkiewicz. Piotra Krysiaka walka o olimpijski paszport. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, Nr 4 (439) z 1-10 lutego 1988. 
  11. ↑ Wiesław Koszela. Anatomia faulu na lodowym torze. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, Nr 5 (440) z 10-20 lutego 1988. 
  12. ↑ Józef Ząbkiewicz. Sprintem. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, Nr 6 (441) z 20-28 lutego 1988. 
  13. ↑ a b Odznaczenie. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1, Nr 2 (509) z 10-20 stycznia 1990. 
  14. ↑ Jolanta Ziobro. „Absurd do potęgi sanockiej?”. „Tygodnik Sanocki”, s. 3, Nr 2 (114) z 14 stycznia 1995. 
  15. ↑ Wystąpienie klubowe na spotkaniu z okazji 25 - lecia Sanockiego Klubu Łyżwiarskiego "Górnik" - w dniu 26 lutego 2005 r. (w Klubie Naftowca w Sanoku o godz. 19,00 ). sklgornik.izeto.pl. [dostęp 2015-09-08].
  16. ↑ Szlakiem głodomora, czyli jadło w Bieszczadach i na Pogórzu Karpackim. bieszczaduch.pl, 2011-06-29. [dostęp 2015-09-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-26)].
  17. ↑ Bartosz Wiśniewski. Nowe władze. „Tygodnik Sanocki”, s. 12, Nr 2 (740) z 13 stycznia 2006. 
  18. ↑ Chcemy budować profesjonalny hokej. „Tygodnik Sanocki”, s. 12, Nr 20 (810) z 18 maja 2007. 
  19. ↑ Tadeusz Kruczkiewicz prezesem Stowarzyszenia KH Sanok. esanok.pl. [dostęp 2015-09-08].
  20. ↑ Koniec rządów Piotra Krysiaka. hokej.net, 2013-05-16. [dostęp 2013-05-16]. (pol.).
  21. ↑ Piotr Krysiak odwołany z funkcji prezesa Ciarko PBS Bank KH Sanok!. esanok.pl, 2013-05-16. [dostęp 2013-05-16]. (pol.).
  22. ↑ Numer 247/2013 (4364) z 13 grudnia 2013 r. Pozycja 305746. imsig.pl. [dostęp 2015-09-08].
  23. ↑ Monitor Sądowy i Gospodarczy nr 92/2015 (4723) – Pozycja 98199. krs-online.com.pl. [dostęp 2015-09-08].
  24. ↑ Piotr Mieczysław Krysiak. infoveriti.pl. [dostęp 2015-09-08].
  25. ↑ Ewa Gorczyca: Zarzuty dla byłego prezesa hokejowej spółki w Sanoku. nowiny24.pl, 2015-06-26. [dostęp 2015-09-08].
  26. ↑ Były prezes sanockiego klubu hokejowego Piotr K. stanie przed sądem. esanok.pl, 2015-06-26. [dostęp 2015-09-08].
  27. ↑ Wystąpienie klubowe na spotkaniu z okazji 25 - lecia Sanockiego Klubu Łyżwiarskiego "Górnik" - w dniu 26 lutego 2005 r. (w Klubie Naftowca w Sanoku o godz. 19,00 ). sklgornik.izeto.pl. [dostęp 2015-09-08].
  28. ↑ Marian Struś. Ciernista droga na łyżwiarski Olimp. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 9 (372), s. 7, 20-31 marca 1986. 
  29. ↑ Józef Ząbkiewicz. P. Krysiak mistrzem Polski. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 2 (401), s. 7, 10-20 stycznia 1987. 
  30. ↑ Sport. Sanok gości najlepszych łyżwiarzy. P. Krysiak wicemistrzem na 1500 m. „Nowiny”, s. 2, Nr 44 z 21-22 lutego 1987. 
  31. ↑ Brawa dla łyżwiarzy i organizatorów. „Nowiny-Stadion”, s. 8, Nr 8 z 23 lutego 1987. 
  32. ↑ Józef Ząbkiewicz. 2 medale dla organizatorów i sanoczan, 3 dla Krysiaka. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1-2, Nr 8 (407) z 10-20 marca 1987. 
  33. ↑ Krysiak jak... Seroczyńska. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, Nr 8 (407) z 10-20 marca 1987. 
  34. ↑ Józef Ząbkiewicz. 2 złote i 1 srebrny medal P. Krysiaka. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 2 (437), s. 7, 10-20 stycznia 1988. 
  35. ↑ Józef Ząbkiewicz. Mimo halnego – dobre czasu i rekordy toru w sanockich MP. / Krysiak daleko za plecami rywali. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 9 (444), s. 7, 20-31 marca 1988. 
  36. ↑ Puchar Polski 1987. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, Nr 9 (408) z 20-31 marca 1987. 
  37. ↑ Z różnych dyscyplin. Puchar Sanoka dla Piotra Krysiaka. „Nowiny-Stadion”, s. 2, Nr 4 z 26 stycznia 1987. 
  38. ↑ Rys historyczny. sklgornik.izeto.pl. [dostęp 2015-09-08].
  39. ↑ Łyżwiarstwo. Rekord Polski Piotra Krysiaka. „Dziennik Polski”, s. 6, Nr 239 z 21 listopada 1983. 
  40. ↑ Wacław Nycz powtórzył zeszłoroczny sukces. „Nowiny-Stadion”, s. 8, Nr 2 z 12 stycznia 1987. 
  41. ↑ Najpopularniejsi sportowcy Podkarpacia. „Nowiny-Stadion”, s. 8, Nr 5 z 2 lutego 1987. 
  42. ↑ Józef Ząbkiewicz. P. Krysiak o sobie i Sanoku. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, Nr 6 (405) z 20-28 lutego 1987. 
  43. ↑ Wiesław Koszela. Adam Kornecki i Piotr Krysiak na najwyższym podium. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 2, Nr 10 (409) z 1-10 kwietnia 1987. 
  44. ↑ Józef Ząbkiewicz. Od Krysiaka do Wojewódki. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 5, Nr 10 (409) z 1-10 kwietnia 1987. 
  45. ↑ Atrakcyjny finał Konkursu-plebiscytu 1987. Wacław Nycz właścicielem srebrnego pucharu „Nowin”. „Nowiny-Stadion”, s. 8, Nr 2 z 11 stycznia 1988. 
  46. ↑ Józef Ząbkiewicz. P. Krysiak zwycięzcą Złotej Dziesiątki sportowców Sanoka '87. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1-2, 7, Nr 11 (446) z 10-20 kwietnia 1988. 
  47. ↑ Józef Ząbkiewicz. Gratulacje dla Piotra Krysiaka. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, Nr 4 (439) z 1-10 lutego 1988. 
  48. ↑ 29 Konkurs-plebiscyt rozstrzygnięty. Miano najlepszego sportowca po raz czwarty dla Wacława Nycza. Wyniki plebiscytu. „Nowiny-Stadion”, s. 8, Nr 2 z 9 stycznia 1989. 
  49. ↑ Piotr Krysiak najlepszym sportowcem Podkarpacia. „Nowiny-Stadion”, s. 8, Nr 8 z 20 lutego 1989. 
  50. ↑ Józef Ząbkiewicz. Złota Dziesiąta Sanoka '88. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, Nr 12 (483) z 20-30 kwietnia 1989. 
  51. ↑ Polski Związek Łyżwiarstwa Szybkiego odznaczył sanoczan!. esanok.pl. [dostęp 2015-09-08].
  52. ↑ Marian Struś. W łyżwiarstwie znaczymy wiele. „Tygodnik Sanocki”, s. 16, Nr 20 (1018) z 20 maja 2011. 
  53. ↑ Sanockie nagrody dla firm i biznesmenów. gospodarkapodkarpacka.pl, 2012-06-25. [dostęp 2015-09-08].
  54. ↑ Nagrody Burmistrza, Rady Miasta i RIG rozdane. esanok.pl, 2012-06-25. [dostęp 2016-08-12].

Bibliografia

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Piotr_Krysiak_(łyżwiarz_szybki)&oldid=68794610”