Piotr Gontarczyk

polski historyk

Piotr Gontarczyk (ur. 29 kwietnia 1970 w Żyrardowie) – polski politolog, historyk i publicysta, doktor nauk humanistycznych w zakresie nauk o polityce.

Piotr Gontarczyk
Ilustracja
Piotr Gontarczyk (2018)
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

29 kwietnia 1970
Żyrardów

Doktor nauk humanistycznych
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

2003 – nauki o polityce
Uniwersytet Warszawski

Praca zawodowa
Instytucja

Biuro Rzecznika Interesu Publicznego

Stanowisko

współpracownik rzecznika

Okres zatrudn.

1998–2005

Instytut

Instytut Pamięci Narodowej

Biuro

Udostępniania i Archiwizacji Dokumentów

Stanowisko

zastępca dyrektora

Okres zatrudn.

2006–2007

Instytut

Instytut Pamięci Narodowej

Biuro

Lustracyjne

Stanowisko

zastępca dyrektora

Okres zatrudn.

od 2007

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Życiorys

edytuj

Ukończył studia na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego, na którym w marcu 2003 na obronił napisaną pod kierunkiem Kazimierza Przybysza pracę doktorską pt. Polska Partia Robotnicza. Droga do władzy w latach 1942–1945[1], wyróżnioną w 2004 Nagrodą im. Jerzego Łojka[2]. Studiował także w Instytucie Historii UW[3].

W latach 1998–2005 pracował w Biurze Rzecznika Interesu Publicznego, był m.in. współpracownikiem zastępcy rzecznika, sędziego Krzysztofa Kauby[4]. Od 2006 był zastępcą dyrektora Biura Udostępniania i Archiwizacji Dokumentów Instytutu Pamięci Narodowej[5]. We wrześniu 2007 został mianowany zastępcą dyrektora Biura Lustracyjnego Instytutu Pamięci Narodowej[6].

Jest autorem kilkuset artykułów i polemik na łamach periodyków naukowych, m.in. w Zeszytach Historycznych, Arcanach, Glaukopisie, Dziejach Najnowszych, „Zeszytach Historycznych WIN-u”, „Biuletynie Kwartalnym Radomskiego Towarzystwa Naukowego”, Biuletynie Instytutu Pamięci Narodowej i roczniku naukowym IPN Aparat Represji w Polsce Ludowej 1944–1989[2], a także wielu gazet i czasopism, np. „Życia”, „Rzeczpospolitej”, „Gazety Polskiej”, Naszego Dziennika, Polityki, Gazety Wyborczej, Uważam Rze, Do Rzeczy[7], „Więzi”, Najwyższy Czas!, Tygodnika Solidarność, „Ozonu”, Wprostu i Życia Warszawy[8].

Jest weteranem korporacji akademickiej „Respublica”. Był wiceprezesem Stowarzyszenia Filistrów Polskich Korporacji Akademickich.

Życie prywatne

edytuj

Jest mężem Anety Gontarczyk, członkini Komisji Weryfikacyjnej Wojskowych Służb Informacyjnych[9]. Ma córkę Liwię Aleksandrę.

Nagrody i odznaczenia

edytuj

Wybrane publikacje

edytuj
  • (współautorzy: Marek Jan Chodakiewicz, Leszek Żebrowski) Tajne oblicze GL-AL, PPR. Dokumenty, Tom 1–3, Warszawa: „Burchard Edition” 1997–1999[14]
  • Pogrom? Zajścia polsko-żydowskie w Przytyku 9 marca 1936 r. Mity, fakty, dokumenty, Biała Podlaska: „Rekonkwista” – Pruszków: Rachocki i S-ka 2000[15]
  • Polska Partia Robotnicza. Droga do władzy 1941–1944, Warszawa: „Fronda” 2003[16] (wyd. 2 – 2013).
  • Tajny współpracownik „Święty”: dokumenty archiwalne sprawy Mariana Jurczyka, Warszawa: Arwil 2005[17]
  • Kłopoty z historią: publicystyka z lat 1996–2005, Warszawa: Wydawnictwo Arwil 2006[18]
  • (współautor: Sławomir Cenckiewicz) SB a Lech Wałęsa, Gdańsk: Instytut Pamięci Narodowej – Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu 2008[19]
  • Nowe kłopoty z historią: publicystyka z lat 2005–2008, Warszawa: Wydawnictwo Prohibita Paweł Toboła-Pertkiewicz 2008[18]
  • (redakcja) Marzec 1968 w dokumentach MSW, t. 1: Niepokorni, red. nauk. i wstęp Franciszek Dąbrowski, Piotr Gontarczyk, Paweł Tomasik, wybór Franciszek Dąbrowski, Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej – Komisja Ścigania Zbrodni Przeciwko Narodowi Polskiemu, „Niepokorni” 2008[20]
  • (redakcja) Marzec 1968 w dokumentach MSW, t. 2: Kronika wydarzeń, red. nauk. i wstęp Franciszek Dąbrowski, Piotr Gontarczyk, Paweł Tomasik, wybór Franciszek Dąbrowski, Paweł Tomasik, Cyprian Wilanowski, Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej – Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu 2009[21]
  • Najnowsze kłopoty z historią: publicystyka z lat 2008–2012, Poznań: Zysk i S-ka Wydawnictwo 2013[22]
  • (redakcja) Afera „Żelazo” w dokumentach MSW i PZPR, wybór, wstęp i oprac. Witold Bagieński, Piotr Gontarczyk, Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej – Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu 2013.
  • biogram w Polski Słownik Biograficzny: Szkliniarz Paweł (2012).

Filmografia

edytuj

Współtworzył i udzielał wypowiedzi w filmach dokumentalnych:

Przypisy

edytuj
  1. Dr Piotr Gontarczyk, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2011-11-09].
  2. a b Dr Piotr Gontarczyk. ipn.gov.pl. [dostęp 2011-11-09].
  3. Gontarczyk 2000 ↓, s. nota biograficzna.
  4. Paweł Rysiński: Sąd cenzuruje historyków. rp.pl, 2010-04-08. [dostęp 2011-11-20].
  5. Informacja o zmianach na stanowiskach kierowniczych.. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2021-10-16]. (pol.).
  6. Wszystko o lustracji Kwaśniewskiego. Wprost. [dostęp 2021-10-16]. (pol.).
  7. Redakcja. dorzeczy.pl. [dostęp 2013-02-04]. (pol.).
  8. Wykaz publikacji P. Gontarczyk z 2007 roku. ipn.gov.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-03)]. IPN 2007.
  9. Historyk IPN: Urzędnicy Tuska łamią prawo. dziennik.pl, 2009-07-08. [dostęp 2013-06-09].
  10. Człowiek roku 2008. stefczyk.tv. [dostęp 2013-11-22]. (pol.).
  11. M.P. z 2009 r. nr 32, poz. 454.
  12. M.P. z 2009 r. nr 35, poz. 536.
  13. Prestiżowe wyróżnienie dla trzech profesorów UKSW. uksw.edu.pl, 2010-01-30. [dostęp 2013-11-22]. (pol.).
  14. Tajne oblicze GL-AL i PPR. Dokumenty, Marek Jan Chodakiewicz, Piotr Gontarczyk, Leszek Żebrowski, Warszawa: Burchard Edition, 1999, ISBN 83-87654-03-5.
  15. Piotr Gontarczyk, Pogrom?. Zajścia polsko-żydowskie w Przytyku 9 marca 1936 r. Mity, fakty, dokumenty, Biała Podlaska: Rekonkwista, 2000, ISBN 83-909046-4-0, ISBN 83-86379-62-6, OCLC 830305256.
  16. ISBN 83-60335-75-3.
  17. Piotr Gontarczyk, Tajny współpracownik „Święty”. Dokumenty archiwalne sprawy Mariana Jurczyka, Warszawa: Arwil, 2005, ISBN 83-919221-8-9, OCLC 69464570.
  18. a b Piotr Gontarczyk, Kłopoty z historią. Publicystyka z lat 1996–2005, Warszawa: Wydawnictwo Arwil, 2006, ISBN 83-60533-03-2, ISBN 978-83-60533-03-1, OCLC 76324735.
  19. Sławomir Cenckiewicz, Piotr Gontarczyk, SB a Lech Wałęsa. Przyczynek do biografii, Gdańsk [etc.]: Instytut Pamięci Narodowej – Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, 2008, ISBN 978-83-60464-74-8, OCLC 297522992.
  20. Marzec 1968 w dokumentach MSW, Franciszek Dąbrowski (red.) i inni, Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej – Komisja Ścigania Zbrodni Przeciwko Narodowi Polskiemu, 2008, ISBN 978-83-60464-67-0, OCLC 233498389.
  21. Marzec 1968 w dokumentach MSW, Franciszek Dąbrowski (red.) i inni, Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej – Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, 2009, ISBN 978-83-7629-029-4, OCLC 836737449.
  22. ISBN 978-83-7785-153-1.
  23. Piotr Gontarczyk w bazie filmpolski.pl
  24. Burza wokół „Towarzysza generała”. polskieradio.pl, 2010-02-02. [dostęp 2011-11-09].
  25. „Towarzysz generał” pokazany w TVP. Generał kontratakuje. debata.olsztyn.pl, 2 lutego 2010. [dostęp 2014-01-02].
  26. Zobacz film „Towarzysz generał idzie na wojnę” – 13 grudnia na UW. 9 grudnia 2011. [dostęp 2014-01-31].

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj