Pawia

miasto i gmina we Włoszech

Pawia (wł. Pavia, łac. Ticinum) – miasto i gmina we Włoszech (Lombardia), położone w zachodniej części Niziny Padańskiej nad rzeką Ticino, ok. 30 km na południe od Mediolanu[1].

Pawia
Pavia
Ilustracja
Kryty Most (wł. Ponte Coperto) na rzece Ticino
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Włochy

Region

 Lombardia

Prowincja

Pawia

Gmina

Pawia

Powierzchnia

62 km²

Wysokość

77 m n.p.m.

Populacja (2004)
• liczba ludności
• gęstość


71074
1146,4 os./km²

Nr kierunkowy

0382

Kod pocztowy

27-100

Tablice rejestracyjne

PV

Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Pawia”
Położenie na mapie Lombardii
Mapa konturowa Lombardii, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Pawia”
Ziemia45°11′N 9°09′E/45,183333 9,150000
Strona internetowa

Ośrodek administracyjny prowincji Pawia. Rozwinięty przemysł metalurgiczny (hutnictwo żelaza), maszynowy, elektrotechniczny (produkcja maszyn do szycia) i metalowy. Nadto zakłady przemysłu chemicznego (fabryka włókien sztucznych), włókienniczego i spożywczego (produkcja wina). Węzeł komunikacyjny. Uniwersytet (założony w 1361). Ośrodek turystyczny.

Według danych na rok 2004 gminę zamieszkiwały 71 074 osoby, 1146,4 os./km².

Historia

edytuj

W starożytności miasto nosiło nazwę Ticinum. Według Pliniusza Starszego założone przez dwa liguryjskie plemiona Laevitów i Mariców, zaś według Ptolemeusza przez celtyckich Insubrów. Około 220 p.n.e. zostało podbite przez Rzymian. Pawia leżała nad jednym z odgałęzień Via Aemilia. W 452 n.e. zniszczona przez wojska Attyli, a w 476 – przez Germanów pod wodzą Odoakra, który mścił się za pomoc udzieloną przez mieszkańców Flawiuszowi Orestesowi, ojcu ostatniego cesarza rzymskiego. Goci ufortyfikowali Pawię. Był to ich ostatni punkt oporu w walkach z Belizariuszem. Od VI w. pod panowaniem Longobardów, rozwinęła się w jedno z największych miast Italii. W latach 568–774 stolica Królestwa Longobardów. W 774 zdobyta przez Franków. W XI-XII wieku rywalizowała z Mediolanem. W XII w. niezależna komuna miejska. W czasie sporów Gibelinów i Gwelfów Pawia tradycyjnie popierała tych pierwszych. W 1359 przeszła w posiadanie wicehrabiów MediolanuViscontich. W 1361 dzięki staraniom Galeazzo II Viscontiego założono uniwersytet. Wkrótce rozwinęła się w znaczący ośrodek kulturalny i centrum polityczne Italii. W 1525 w pobliżu miasta rozegrała się bitwa, w której wojska cesarza Karola V wspierane przez mieszkańców Pawii i oddziały szwajcarskie rozbiły wojska francuskie pod wodzą króla Franciszka I. W kolejnych latach w rękach Hiszpanów (1535–1714) i Austriaków (1714–1859). W 1859 Pawia została włączona do Królestwa Sardynii, od 1861 jest w zjednoczonych Włoszech.

Zabytki

edytuj

W pobliżu miasta znajduje się kartuzja Certosa di Pavia z XIV w. z gotyckim kościołem z XV-XVIII w. o wspaniałej renesansowej fasadzie (renesans lombardzki) i cennym wyposażeniu wnętrza oraz z bogatym zdobnictwem krużganków.

Urodzeni w Pawii

edytuj

Transport

edytuj

W mieście znajduje się stacja kolejowa Pavia.

Galeria

edytuj

Miasta partnerskie

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Pawia, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2018-04-25].
  2. Damien Simonis, Alison Bing, Duncan Garwood, Abigail Hole: Lonely Planet - Italy Travel Guide. Wyd. VIII. Lonely Planet, 2008, s. 271. ISBN 978-1741043112.

Linki zewnętrzne

edytuj