Parowa (województwo dolnośląskie)

wieś w województwie dolnośląskim

Parowa (do 1945 niem. Tiefenfurt) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie bolesławieckim, w gminie Osiecznica.

Parowa
wieś
Ilustracja
Nieczynna wieża ciśnień.
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

bolesławiecki

Gmina

Osiecznica

Liczba ludności (III 2011)

982[2]

Strefa numeracyjna

75

Kod pocztowy

59-723[3]

Tablice rejestracyjne

DBL

SIMC

0191804

Położenie na mapie gminy Osiecznica
Mapa konturowa gminy Osiecznica, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Parowa”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Parowa”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Parowa”
Położenie na mapie powiatu bolesławieckiego
Mapa konturowa powiatu bolesławieckiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Parowa”
Ziemia51°21′47″N 15°16′48″E/51,363056 15,280000[1]

Podział administracyjny

edytuj

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie jeleniogórskim.

Położenie

edytuj

Leży w Borach Dolnośląskich nad rzeką Czerna Wielka przy drodze wojewódzkiej nr 350.

Historia

edytuj

Część wsi leżąca na lewym brzegu Czernej Wielkiej od końca XV wieku była własnością rady miejskiej w Zgorzelcu, część prawobrzeżna należała do dób kliczkowskich. Był to stary ośrodek hutnictwa żelaza oparty na miejscowych złożach rudy darniowej, w 1686 po ich wyczerpaniu zamknięto ostatnią hutę. Od XIX wieku był to ośrodek produkcji porcelany[4]. Do 1945 w obecnej Parowej mieściła się należąca do rodziny Steinmann Schlesische Porzellanenfabrik znana z wyrobów ceramicznych i porcelanowych. Od 1963 roku tradycję produkcji wyrobów ceramicznych Kuno Steinmanna kontynuuje przedsiębiorstwo "Ceramika Wiza"[5].

Zabytki

edytuj

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest kościół św. Antoniego Padewskiego z XVIII wieku[6]. Pierwsza świątynia powstała ok. 1498, z zachowaniem jej fragmentów w XVIII powstała obecna świątynia, rozbudowana w 1901, restaurowana w II poł. XX wieku. Wewnątrz barokowy ołtarz główny z końca XVII w[4].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 97440
  2. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 918 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. a b Waldemar Bena opis do mapy "Bory Dolnośląskie, Przemkowski Park Krajobrazowy" Wydawnictwo Turystyczne Plan, Jelenia Góra 2004 ISBN 83-88049-83-6
  5. Ceramika Wiza
  6. Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 6. [dostęp 2012-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].