Park Narodowy Cabañeros

Znajduje się pomiędzy północno-zachodnią częścią prowincji Ciudad Real i południowo-zachodnią częścią prowincji Toledo, wśród pasm górskich Rocigalgo i Chorito na północy oraz pasma Miraflores na południu. Dwa dopływy Gwadiany: Bullaque i Estena stanowią odpowiednio granice parku na wschodzie i na zachodzie. Jego aktualna powierzchnia to 40 856^[1] hektarów. Status parku narodowego (parque nacional, w odróżnieniu od parque natural) nadano temu obszarowi 20 listopada 1995.

• Nazwa: Cabañeros.
• Wspólnota autonomiczna: Kastylia-La Mancha.
• Prowincje: Ciudad Real i Toledo.
• Powierzchnia: 40 856 hektarów.
• Data utworzenia: 8 listopada 1995.
• Uchwała: 33/1995 z 20 listopada 1995

Park Narodowy Cabañeros jest otoczony przez sześć miejscowości, które tworzą obszar wpływu społeczno-ekonomicznego: Navas de Estena (Ciudad Real), Horcajo de los Montes (Ciudad Real), Alcoba de los Montes (Ciudad Real), Retuerta del Bullaque (Ciudad Real), Los Navalucillos (Toledo) i Hontanar (Toledo).

Osady

Otoczenia Parku Narodowego (Entorno del Parque Nacional) prowadziły życie tradycyjnie pasterskie, górnicze (węgiel) i rolnicze; korzystanie z zasobów Gór Toledańskich wiązało się z wieloma restrykcjami od XII wieku, aż do XVIII wieku, jako że należały one do miasta Toledo, które pozwalało na korzystanie z bogactw dóbr według własnego interesu.

Jest to park głównie botaniczny z gatunkami roślin zagrożonych wyginięciem lub reliktowymi jak podgatunek brzozy brodawkowatej (Betula pendula ssp. fontqueri) lub Cis pospolity (Taxus baccata). Mimo wielu cennych gatunków zwierząt, ważniejszy jest świat roślinny parku, który obejmuje wiele nisz ekologicznych, które umożliwiają rozwój roślinności o różnych wymaganiach życiowych, z różnych ekosystemów, np.: step, torfowiska, nagie skały, wody płynące.

Wśród świata zwierzęcego Parku Narodowego Cabañeros należy zwrócić uwagę na kilka gatunków zagrożonych wyginięciem: iberyjski orzeł cesarski (Aquila adalberti) lub sęp kasztanowaty (Aegipius monachus).

Oprócz bogactwa florystycznego i faunistycznego Cabañeros posiada trzecie wyjątkowe bogactwo: swoją budowę geologiczną. Miejscowości takie jak Navas de Estena pokazują przekroje geologiczne, które pozwalają zwiedzającym zagłębić się w wydarzenia z odległej przeszłości: ponad 400 milionów lat temu, w ordowiku, kiedy na obecnym terytorium parku znajdowało się morze.

Historia Parku Narodowego Cabañeros jest ściśle związana z historią comarki Montes de Toledo.

Ograniczenia i zakazy wykorzystania gospodarczego terenu parku wobec mieszkańców okolic ze strony władz miasta Toledo pozwoliły zachować środowisko naturalne w stanie niemal dziewiczym, aż do XVIII wieku. W XIX wieku mała część wielkich właścicieli ziemskich stała się posiadaczami wielkich gospodarstw na terenie gór. Przeznaczone one były niemal wyłącznie na polowania, a wspomniani ziemianie nie pozwalali na rozwój rolnictwa na terenie przyszłego parku.

To właśnie ta izolacja okazała się znacząca w ocaleniu wyjątkowości parku, to ona zachowała przestrzeń naturalną gór. W latach 80. założono Parque Natural de Cabañeros (decyzja Junty Wspólnoty Kastylia-La Mancha), a w 1995 zmieniono jego status na Parque Nacional de Cabañeros. Obydwa te terminy odnoszą się do polskiego parku narodowego, tyle, że na terenie tego pierwszego (parque natural) jest dozwolony większy rozwój działalności gospodarczej.

• Przewodnik turystyczny po parku
• Działalność w otoczeniu parku
• Strona o miejscowościach sąsiadujących z Cabañeros