Parafia Ewangelicko-Augsburska w Wiśle Malince

Parafia Ewangelicko-Augsburska w Wiśle Malinceparafia luterańska w Wiśle, w dzielnicy Malinka, należąca do diecezji cieszyńskiej Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP. W 2019 liczyła 1044 wiernych[1].

Parafia Ewangelicko-Augsburska w Wiśle Malince
Ilustracja
Centrum Parafialne Malinka
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Siedziba

Wisła

Adres

ul. Cieńkowska 5, 43-460 Wisła

Data powołania

1 grudnia 1994

Wyznanie

luteranizm

Kościół

Ewangelicko-Augsburski w RP

Diecezja

cieszyńska

Kościół

Centrum Parafialne Malinka, kościół ewangelicki w Wiśle Malince

Proboszcz

ks. Leszek Czyż

Położenie na mapie miasta Wisła
Mapa konturowa miasta Wisła, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Parafia Ewangelicko-Augsburska w Wiśle Malince”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Parafia Ewangelicko-Augsburska w Wiśle Malince”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Parafia Ewangelicko-Augsburska w Wiśle Malince”
Położenie na mapie powiatu cieszyńskiego
Mapa konturowa powiatu cieszyńskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Parafia Ewangelicko-Augsburska w Wiśle Malince”
Ziemia49°38′05,3″N 18°56′09,4″E/49,634806 18,935944
Strona internetowa

Historia

edytuj

Do czasu oddania do użytku własnego obiektu sakralnego, ewangelicy z Malinki brali udział w nabożeństwach w kościele Apostołów Piotra i Pawła w Wiśle-Centrum. Prowadzone były tu jednak domowe godziny biblijne, a także organizowano służbę odwiedzinową[2].

Budowa kościoła w Malince, z uwagi na ograniczenia wynikające z ówczesnej polityki państwa oficjalnie określanego jako Dom Modlitwy, została rozpoczęta wiosną 1954, a uroczystość poświęcenia gotowego budynku miała miejsce 3 czerwca 1956. W latach 1985–1991 został do niego dobudowany dom parafialny, a w 1997 powstał parking. Obiekty parafialne usytuowane są na lewym brzegu doliny, u podstaw grzbietu Cienkowa na wysokości 540–550 m n.p.m., w osiedlu Spalona[3]. Na przestrzeni kolejnych lat były remontowane i rozbudowywane, dokonywano też zakupów nowego wyposażenia[2]. W latach 90. XX wieku przy parafii został założony zespół uwielbieniowy, który występuje podczas nabożeństw[2].

Duszpasterzami zboru w Malince byli: ks. Andrzej Wantuła, ks. Robert Fiszkal, ks. Karol Samiec, ks. Jan Lech Klima, ks. Tadeusz Konik oraz ks. Leszek Czyż[2].

Parafia w Malince jako samodzielna jednostka powstała z dniem 1 stycznia 1995 w wyniku podziału parafii w Wiśle Centrum[2][4]. Jej proboszczem-administratorem został jej ówczesny duszpasterz, ks. Leszek Czyż. Rok później został on wybrany proboszczem, a uroczystość jego wprowadzenia w urząd przez ks. bp. Jana Szarka miała miejsce 21 września 1996[2].

W 2003 parafia skupiała 887 członków[5]. W 2006 zainaugurowano internetową transmisję nabożeństw[2]. Do 2013 liczba wiernych wzrosła do 1003 osób[5].

W związku ze zbyt małą liczbą miejsc w kościele oraz niespełnianiem przez budynek norm bezpieczeństwa, postanowiono o powstaniu nowego obiektu. W 2012 zawiązany został komitet budowy, a w 2013 parafia dokonała zakupu działki naprzeciwko dotychczasowego kościoła. Prace budowlane rozpoczęto w 2014. Nowe centrum parafialne zostało uroczyście otwarte 5 września 2021 w obecności m.in. biskupa Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP ks. Jerzego Samca oraz biskupa diecezji ks. Adriana Korczago[2][6].

Przypisy

edytuj
  1. Zgromadzenie Parafialne. „Luteranin”. 1 (69), s. 59, marzec 2020. ISSN 1899-9387. 
  2. a b c d e f g h Historia. malinka.org.pl. [dostęp 2021-09-27].
  3. Mapa geoportalu. [dostęp 2024-03-13].
  4. Ewangelickie Dni Kościoła – Wisła – miasto EKD
  5. a b Błażej Guzy, Funkcjonowanie Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w powiecie cieszyńskim (na przykładzie Cieszyna, Wisły i Drogomyśla), Kraków: Uniwersytet Jagielloński, Wydział Biologii i Nauk o Ziemi, Instytut Geografii i Gospodarki Przestrzennej, 2014, s. 25 [dostęp 2024-01-15].
  6. Relacja z Otwarcia Centrum. malinka.org.pl, 10 września 2021. [dostęp 2021-09-27].

Bibliografia

edytuj