Wikipedia

Osiek (Błonie)

Zobacz też: inne znaczenia nazwy Osiek.

Osiek – część miasta Błonie od 1954, leżąca w jego północnej części, nad rzeką Utratą. Osiek sąsiaduje z Kolonią Osiek stanowiącą część wsi Białuty (do 1954 była to część Osieka[1]).

Osiek
część miasta Błonia
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Powiat

warszawski zachodni

Gmina

Błonie

Miasto

Błonie

W granicach Błonia

5 października 1954[1]

SIMC

0920278

Populacja (2000)
• liczba ludności


176[2]

Strefa numeracyjna

(+48) 22

Kod pocztowy

05-870

Położenie na mapie Błonia
Mapa konturowa Błonia, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Osiek”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Osiek”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Osiek”
Położenie na mapie powiatu warszawskiego zachodniego
Mapa konturowa powiatu warszawskiego zachodniego, na dole znajduje się punkt z opisem „Osiek”
Położenie na mapie gminy Błonie
Mapa konturowa gminy Błonie, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Osiek”
Ziemia52°12′30″N 20°36′30″E/52,208333 20,608333

Dawniej samodzielna wieś. W dawnych granicach wsi Osiek znajduje się również stary cmentarz żydowski oraz kościół mariawicki.

Nazwa

edytuj

Nazwa Osiek oznacza w języku staropolskim zasiekę czyli leśne umocnienie lub warownię w lesie utworzoną z nagromadzonych i zespojonych ze sobą ściętych (zsieczonych) pni drzewnych, której zadaniem była ochrona leśnego osiedla lub wyznaczonej granicy. Często w pobliżu umocnień tych mieszkali strzegący ich ludzie, którzy według Słownika geograficznego Królestwa Polskiego mieli dać początek osadom noszącym tę nazwę[3].

Historia

edytuj

Niepozorny pagórek opodal mostu na Utracie leżącego na drodze 579 z Błonia do Leszna kryje w sobie resztki starożytnej strażnicy. "Osiek" dawniej oznaczał właśnie strażnicę na skraju plemiennych ziem, do dziś w kraju jest sporo miejscowości o takiej nazwie, prawie zawsze związanych z tego typu obiektem. Na szczycie pagórka są ślady po starym grodzisku, niestety, również widać ślady działalności poszukiwaczy skarbów, oraz "kupę" śmieci, zwiezionych tu przez ludność okoliczną. Któryś z zakładów, produkujących plastikowe okna zarzucił teren grodziska szklaną stłuczką wymieszaną z uszczelkami szyb zespolonych[potrzebny przypis]. W odległości ok. 3 km wzdłuż Utraty w kierunku wschodnim znajduje się kolejne, większe grodzisko Łysa Góra datowane na XIII wiek. Wzniesienie tej fortalicji należy wiązać z księciem Siemowitem I, synem Konrada I, który fortyfikował granice swojej dzielnicy (Mazowsze Czerskie) przed ekspansją swojego starszego brata, księcia Bolesława (Mazowsze Płockie). Książę Siemowit I ufortyfikował przedpole Puszczy Kampinoskiej: od zachodu były to gródek w Trojanowie 1 km od Sochaczewa położony przy ujściu Utraty do Bzury, dalej strażnica w Osieku, od północy Łysa Góra, od wschodu dwór obronny na Jazdowie.

Osiek był wsią królewską położoną w drugiej połowie XVI wieku w powiecie błońskim ziemi warszawskiej województwa mazowieckiego[4].

Tu mieszkali i gospodarowali rodzice generała Jana Henryka Dąbrowskiego. Sam gen. bywał tu jako mały chłopiec. Pod Błoniem na cmentarzu kalwińskim pochowana jest Matka gen. Jan Henryka Dąbrowskiego[5].

Miejscowość jako folwark leżący w powiecie błońskim pod koniec XIX wieku wymienia Słownik geograficzny Królestwa Polskiego. Miejscowość liczyła wówczas 422 morg całkowitej powierzchni. W 1886 roku miała ona 56 mieszkańców[3].

Przynależność administracyjna

edytuj

Od 1867 wieś w gminie Pass w powiecie błońskim. 20 października 1933 wszedł w skład gromady Wawrzyszew w granicach gminy Pass[6]. Od 12 marca 1948 w powiecie grodziskomazowieckim[7], a od 1 lipca 1952 w powiecie pruszkowskim[8]. Osiek tworzył odtąd samodzielną gromadę w granicach gminy Pass[9].

W związku z reformą administracyjną państwa jesienią 1954 część gromady Osiek na południe od Utraty (czyli wieś Osiek) włączono do miasta Błonia, natomiast część na północ od Utraty (obecna Kolonia Osiek, część wsi Białuty) włączono do gromady Leszno[1].

Przemysł

edytuj

Na terenie Osieku istnieje baza transportowa Pekaesu.

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b c Uchwała Nr VI/13/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 5 października 1954 r. w sprawie zmiany granic niektórych miast (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 1 grudnia 1954 r., Nr. 11, Poz. 67)
  2. ↑ Miejscowości w powiecie. KP PSP Błonie, 2000. [dostęp 2010-06-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-05-27)].
  3. ↑ a b Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich t. VII, hasło "Osiek". nakł. Filipa Sulimierskiego i Władysława Walewskiego, 1886. s. 626. [dostęp 2018-04-24].
  4. ↑ Adolf Pawiński, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym. T. 5: Mazowsze, Warszawa 1895, s. 274, Mazowsze w drugiej połowie XVI wieku ; Cz.1, Mapa, plany, Warszawa 1973, k. 4.
  5. ↑ Adam Skałkowski: Jan Henryk Dąbrowski, cz. I - Na schyłku dni Rzeczypospolitej 1755-1795
  6. ↑ Warszawski Dziennik Wojewódzki: dla obszaru Województwa Warszawskiego. 1933, nr 14, poz. 136
  7. ↑ Dz.U. z 1948 r. nr 12, poz. 97
  8. ↑ Dz.U. z 1952 r. nr 27, poz. 185
  9. ↑ Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Osiek_(Błonie)&oldid=73394251”