Odpowiedź na pytanie (Herrick)

Wiersz, jak na epigramat, jest dość długi, bo liczy dwanaście wersów, są to jednak linijki krótkie, więc całość ma charakter mocno lakoniczny.

Some would know

Why I so

Long still do tarry,

And ask why

Here that I

Live and not marry.

Thus I those

Do oppose:

What man would be here

Slave to thrall,

If at all

He could live free here?

Utwór składa się z wersów trójzgłoskowych, akcentowanych SsS, i pięciozgłoskowych SssSs lub sSsSs. Całość układa się w porządku 3/3/5/3/3/5/3/3/5/3/3/5 i rymuje się aabccbddeffe.

Utwór w żartobliwy sposób wyraża światopogląd mężczyzny, który - chcąc zachować pełną swobodę - nie zamierza się żenić. Zniecierpliwiony dopytywaniem przez znajomych, czemu nie bierze sobie żony, podmiot liryczny odpowiada, że nikt nie oddaje się dobrowolnie w niewolę, dając tym samym do zrozumienia, że nie powinni oni mieszać się do jego prywatnych spraw. Wiersz jest dość typowy dla twórczości Herricka, który wyraźnie specjalizował się w epigramacie^[2]. Dodać można, że poeta, mimo powołania duchownego, znajdował upodobanie w pisaniu utworów lekkich, łatwych i przyjemnych, podchodzących do spraw życiowych z rezerwą i humorem. Łatwo to zaobserwować w dużym wyborze z liryki Herricka, który opracował Stanisław Barańczak^[3].

Wiersz Herricka przełożył na język polski (pod tytułem Odpowiedź na pytanie) Wiktor Jarosław Darasz^[4].