Nefi (imię)

Pochodzi z Księgi Mormona, jednego z pism świętych przynależnych do kanonu tej tradycji religijnej. Nosiły je w tym tekście cztery kluczowe postacie. Pierwsza z nich, prorok i król Nefitów, miała żyć na przełomie VII i VI wieku p.n.e.^[3] Druga, syn Helamana, żyć miała w I wieku p.n.e.^[4] Trzecią postacią o tym imieniu występującą na kartach tej świętej księgi miał być Nefi, neficki uczeń powołany przez Jezusa Chrystusa podczas jego wizyty na starożytnym kontynencie amerykańskim^[5]. Czwarta i ostatnia to z kolei syn poprzedniego^[6].

Pojawia się w źródłach historycznych już w początkach mormonizmu. Nosiło je kilka postaci z wczesnej historii Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich. Wymienia się tutaj Nephiego Pratta (1846-1910)^[7], jednego z synów Parleya P. Pratta oraz Belindy Marden^[8], oraz Nephiego Younga Schofielda, posługującego w misji brytyjskiej koniec XIX stulecia^[9]. Imię to nosił również zaangażowany w kolonizację Utah pionier Nephi Johnson (zm. 1919)^[10]. Nieco później imię to nosił również Nephi Anderson, autor pierwszej powieści dla mormońskiej młodzieży^[11].

Wśród świętych w dniach ostatnich jest popularnym i dość chętnie wybieranym imieniem. Częściowo wynika to z jego silnego zakorzenienia w materiałach publikowanych przez Kościół^[12]. Inne, rzadziej wykorzystywane imiona bowiem, takie jak Szule czy Zenok, w podręcznikach, przemówieniach czy prasie kościelnej pojawiają się znacznie rzadziej^[13].

Często spotyka się je w zdominowanym przez mormonów stanie Utah, choć szczyt jego popularności tamże przypadł na 1926^[14]. Z uwagi na przemożny wpływ mormonizmu na kulturę Utah zalicza się je do najbardziej oczywistych imion kojarzonych ze stanem^[15].

Jako imię specyficznie mormońskie^[16] znalazło odbicie w kulturze tradycji religijnej, z której wierzeń wyrosło. Artykuł na łamach pisma „Friend” z maja 1994 wskazuje choćby, że imię zaczerpnięte z Księgi Mormona może być powodem do dumy oraz wywierać pozytywny wpływ na życie duchowe noszącego je człowieka^[17]. Dodatkowo kilkakrotnie wspominano to imię pośród typowych, mormońskich imion^[18]. Nadawane jest nie tylko przez członków Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich, głównej denominacji świętych. Pojawia się też wśród wiernych należących do mniejszych odłamów, w tym do Fundamentalistycznego Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich. Nephi Jeffs, brat Warrena, proroka-prezydenta tej wspólnoty, posługiwał między innymi jako biskup^[19].

Międzynarodowa ekspansja mormonizmu przyczyniła się do pojawienia się imienia Nefi również poza granicami Stanów Zjednoczonych. Występuje chociażby wśród nowozelandzkich Maorysów (w zapisie Niwhai)^[20]. W źródłach można znaleźć również informacje o nadawaniu go dzieciom wiernych z terenów pozostających poza strefą tradycyjnych wpływów mormonizmu. Wspomina się tu o zamieszkałej w Paryżu parze nawróconych pochodzących z Wybrzeża z Kości Słoniowej, która swego syna nazwała Neffy^[21], jak również o noszących to imię świętych w dniach ostatnich z Ekwadoru^[22]. Imię to dotarło jednocześnie na Filipiny, zatem do kraju z jedną z największych populacji wiernych Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich^[23][24].