NN-2
NN-2 – polski szybowiec przejściowy z okresu międzywojennego. Pierwszy polski szybowiec o kadłubie kratownicowym z rur stalowych[2].
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Konstruktor | |
Typ | |
Konstrukcja |
mieszana |
Załoga |
1 |
Historia | |
Data oblotu | |
Wycofanie ze służby | |
Liczba egz. |
2 |
Dane techniczne | |
Wymiary | |
Rozpiętość |
12 m |
Wydłużenie |
8[1] |
Długość |
6,93 m |
Wysokość |
2,5 m |
Powierzchnia nośna |
18 m² |
Profil skrzydła |
Bobek 6 (G-655)[1] |
Masa | |
Własna |
115 kg |
Użyteczna |
78 kg |
Startowa |
190 kg |
Osiągi | |
Prędkość minimalna |
40 km/h |
Prędkość ekonomiczna |
42 km/h |
Prędkość optymalna |
47 km/h |
Prędkość min. opadania |
0,9 m/s (przy 53 km/h) |
Doskonałość maks. |
13 (przy 47 km/h) |
Dane operacyjne | |
Użytkownicy | |
Polska |
Historia
edytujW 1931 roku w Centrum Wyszkolenia Oficerów Lotnictwa (CWOL) w Dęblinie inż. Adam Nowotny i inż. Jarosław Naleszkiewicz opracowali projekt kolejnego szybowca. W założeniu miał być to szybowiec do uprawiania lotów żaglowych przez pilotów posiadających kat. B oraz dla treningu pilotów z kat. C. Zakładano, że będzie zdolny do wykonywania lotów przy wiatrach od 6 do 22 m/s[1]. W tym szybowcu zastosowano nowatorskie rozwiązania techniczne, jego kratownicowy kadłub wykonano z rur stalowych łączonych spawami.
W Lubelskim Klubie Lotniczym przy Zakładach Plage i Laśkiewicz w Lublinie zbudowano wersję szkolno-przejściową szybowca, bez osłony kabiny pilota. W warsztatach szkolnych Działu Nauk CWOL w Dęblinie powstała wersja przejściowo-treningowa NN-2bis posiadająca kabinę z osłoną[3]. Oblot został wykonany w sierpniu i wrześniu 1931 roku przez Franciszka Jacha[4].
Szybowiec wykonany w CWOL wziął udział w I Dęblińskiej Wyprawie Szybowcowej we wrześniu 1931 roku do Ustjanowej[5]. Szybowiec wykazał się dobrymi właściwościami lotnymi, por. pilot Tadeusz Kurowski, żeglując wzdłuż pasma Żukowa, wykonał na nim lot trwający 3 h 58 min[6]. Szybowiec został w 1932 roku ponownie przetransportowany do Ustjanowej w ramach II Dęblińskiej Wyprawy Szybowcowej trwającej od 20 września do 18 października[7]. Przez kilka następnych lat był tam wykorzystywany do szkolenia pilotów w Wojskowym Obozie Szybowcowym[3][2]. Prawdopodobnie został skasowany w 1935 roku.
Egzemplarz wykonany w Lublinie był eksploatowany przez kilka lat w Lubelskim Klubie Lotniczym.
Konstrukcja
edytujJednomiejscowy górnopłat o konstrukcji mieszanej[1][3].
Kadłub o konstrukcji kratownicowej wykonany ze spawanych rur stalowych. Dodatkowe naciągi wykonano z linek stalowych. Kabina odkryta (w NN-2bis posiadała osłonę). Fotel pilota umocowany na stałe.
Skrzydło dwudzielne o obrysie prostokątnym z zaokrąglonymi końcami, dwudźwigarowe. Lotki szczelinowe Lachmann-Handley-Page, mocowane w dwóch punktach. Napęd lotek linkowy. Pokryte od krawędzi natarcia do dźwigara sklejką, dalej płótnem. Dodatkowo usztywnione naciągiem z linek przymocowanych do kozła nad kadłubem.
Usterzenie klasyczne, krzyżowe, kryte płótnem. Usterzenie poziome dwudzielne, usztywnione zastrzałami. Napęd sterów linkowy.
Podwozie jednotorowe, złożone z jednej płozy mocowanej do kadłuba, amortyzowane dętką gumową.
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d NN-2. „Skrzydlata Polska”. 12/1931, s. 316-317, grudzień 1931. Warszawa: Liga Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej.
- ↑ a b Andrzej Glass: Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1976, s. 376-377.
- ↑ a b c NN-2, 1931. samolotypolskie.pl. [dostęp 2019-03-28]. (pol.).
- ↑ Franciszek Jach - z cyklu wspomnień. samoloty.pl. [dostęp 2019-03-28]. (pol.).
- ↑ Szybowcowe “przedszkole” dla wojskowych. Ustjanowa, której nie ma…. lotniczepodkarpackie.pl. [dostęp 2019-03-28]. (pol.).
- ↑ Jak w Dęblinie szybowce budowali. twojglos.pl. [dostęp 2019-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-28)]. (pol.).
- ↑ ll-i kurs Sekcji Dęblińskiej w Ustjanowej. „Skrzydlata Polska”. 12/1932, s. 272, grudzień 1932. Warszawa: Liga Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783.