Myszoskocz arabski
Myszoskocz arabski[8] (Gerbillus dasyurus) – gatunek ssaka z podrodziny myszoskoczków (Gerbillinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae), występujący na Bliskim Wschodzie[7][9].
Gerbillus dasyurus[1] | |||
(Wagner, 1842) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
myszoskocz arabski | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[7] | |||
Zasięg występowania
edytujMyszoskocz arabski występuje w południowej Turcji, Syrii, Libanie, Izraelu, Palestynie, Jordanii, Egipcie (Synaj), Iraku i na Półwyspie Arabskim[10].
Taksonomia
edytujGatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1842 roku niemiecki przyrodnik Johann Andreas Wagner, nadając mu nazwę Meriones dasyurus[2]. Holotyp pochodził z Synaju, w Egipcie[9].
G. dasyurus był wcześniej umieszczony w rodzaju Dipodillus, ale badania molekularne wykazały, że rodzaj Dipodillus jest nieważny[11]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy[10].
Etymologia
edytujMorfologia
edytujDługość ciała (bez ogona) 70–110 mm, długość ogona 85–140 mm, długość ucha 9–16 mm, długość tylnej stopy 20–27 mm; masa ciała 15–35 g[14].
Ekologia
edytujMyszoskocz arabski żyje na pustyniach, półpustyniach i skalistych wzgórzach, do 2000 m n.p.m. Prowadzi naziemny, samotny tryb życia, kopie nory[7].
Populacja
edytujJest to pospolity gatunek, zamieszkujący duży obszar. W Izraelu występuje w obszarach chronionych. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody uznaje go za gatunek najmniejszej troski[7].
Uwagi
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Gerbillus dasyurus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b J.A. Wagner. Beschreibung einiger neuer oder minder bekannter Nager. „Archiv für Naturgeschichte”. 8 (1), s. 20, 1842. (niem.).
- ↑ A. Nehring. Über Bipus Schlüteri n. sp. und einige andere Nager aus Palästina. „Sitzungsberichte der Gesellschaft Naturforschender Freunde zu Berlin”. Jahrgang 1901, s. 173, 1901. (niem.).
- ↑ a b E. von Lehmann. Taxonomische Bemerkungen zur Saugerausbeute der Kumerloeveschen Orientreisen 1953–1965. „Zoologische Beiträge”. 12, s. 288, 1966. (niem.).
- ↑ D.L. Harrison. Observations on some notable Arabian mammals, with the description of a new gerbil (Gerbillus, Rodentia: Cricetidae). „Mammalia”. 35 (1), s. 120, 1971. DOI: 10.1515/mamm.1971.35.1.111. (ang.).
- ↑ R. Hutterer & G. Peters. Type specimens of mammals (Mammalia) in the collections of the Zoologisches Forschungsmuseum Alexander Koenig, Bonn. „Bonn zoological Bulletin”. 59, s. 17, 2010. (ang.).
- ↑ a b c d G. Amori i inni, Gerbillus dasyurus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2021, wersja 2021-3 [dostęp 2022-01-01] (ang.).
- ↑ Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 260. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Dipodillus (Petteromys) dasyurus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-01-01].
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 452. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ A. Abiadh, M. Chetoui, T. Lamine-Cheniti, E. Capanna & P. Colangelo. Molecular phylogenetics of the genus Gerbillus (Rodentia, Gerbillinae): Implications for systematics, taxonomy and chromosomal evolution. „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 56 (2), s. 513–518. Elsevier. DOI: 10.1016/j.crvi.2010.07.003. (ang.).
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 294.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 218.
- ↑ Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 617. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
Bibliografia
edytuj- T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 1–984, 1904. (ang.).