Mitra wielkoksiążęca

insygnium władzy wielkich książąt litewskich

Mitra wielkoksiążęca (lit. Gedimino kepurė – w dosłownym tłumaczeniu czapka Giedymina[1]) – bogato zdobione czterodzielne nakrycie głowy[2], insygnium władzy wielkich książąt litewskich używane przez nich de facto do czasu unii lubelskiej.

Giedymin w mitrze wielkoksiążęcej (1709)

Historia

edytuj

Mitra wielkoksiążęca stanowiła najważniejsze insygnium władzy wielkich książąt litewskich; swoją symboliką prawdopodobnie nawiązywała do Giedymina. W okresie po unii z Polską (1385) i chrystianizacji kraju wyniesienia na tron wielkich książąt litewskich odbywały się w katedrze wileńskiej; polegały one na wręczeniu władcy miecza przez marszałka wielkiego litewskiego oraz włożeniu na jego głowę mitry wielkoksiążęcej przez biskupa wileńskiego[3].

Wraz z wejściem w życie postanowień unii lubelskiej (1569) zniesiono oddzielne koronacje na wielkiego księcia litewskiego odbywające się w Wilnie, w ich miejsce wprowadzono jedną koronację w Krakowie – zarówno na króla Polski, jak i na wielkiego księcia litewskiego[4]. Odtąd mitra wielkoksiążęca straciła na swym znaczeniu[5].

Galeria

edytuj

Osoby przedstawiane w mitrze wielkoksiążęcej

edytuj

Pozostałe

edytuj

Upamiętnienie

edytuj

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Lidia Korczak, Dynastia Jagiellonów w Wielkim Księstwie Litewskim, „„STUDIA I MATERIAŁY”, t. 5 EUROPA JAGELLONICA 1386–1572 SZTUKA, KULTURA I POLITYKA W EUROPIE ŚRODKOWEJ ZA PANOWANIA JAGIELLONÓW”, s. 51.
  2. Piotr Węcowski, Symbole władzy Jagiellonów [online], www.polityka.pl, 2017 [dostęp 2024-08-23] (pol.).
  3. inauguracija [online], www.vle.lt [dostęp 2024-08-23] (lit.).
  4. Unia Lubelska 1569 [online], www.wilanow-palac.pl [dostęp 2024-08-23].
  5. Gedimino kepurė [online], www.vle.lt [dostęp 2024-08-23] (lit.).
  6. Maria, Ostatni król, co nosił kołpak witoldowy [online], Gdańsk Strefa Prestiżu, 24 listopada 2023 [dostęp 2024-08-23] (pol.).