Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1954
V Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej w roku 1954 zorganizowano w Szwajcarii, kraju neutralnym w czasie II wojny światowej i przez to w znacznym stopniu niedotkniętym zniszczeniami wojennymi. Do eliminacji zgłosiła się rekordowa liczba 45 państw (36 z nich rozegrało przynajmniej jeden mecz). Wśród niezgłoszonych był Związek Radziecki, a także Argentyna, która była w konflikcie z władzami FIFA. Tytułu mistrza świata broniła drużyna Urugwaju. W turnieju zadebiutowały reprezentacje Korei Południowej, Szkocji i Turcji.
| |||
Miejsca rozgrywania meczów | |||
Dyscyplina | |||
---|---|---|---|
Organizator | |||
Szczegóły turnieju | |||
Gospodarz | |||
Otwarcie | |||
Zamknięcie (finał) | |||
Liczba drużyn |
16 (z 4 konfederacji) | ||
Liczba aren |
6 (w 6 miastach) | ||
I miejsce | |||
II miejsce | |||
III miejsce | |||
Statystyki turnieju | |||
Liczba meczów |
26 | ||
Liczba bramek |
140 (5,38 na mecz) | ||
Oglądalność |
889 500 (34 212 na mecz) | ||
Król strzelców |
Sándor Kocsis (11 goli) | ||
Strona internetowa |
W fazie grupowej w razie remisu po dziewięćdziesięciu minutach grano dogrywki. W razie braku rozstrzygnięcia spotkania w 120 minutach mecz kończył się remisem. W finałach testowano nowy system, z którego zresztą szybko zrezygnowano – w każdej grupie dwie rozstawione drużyny grały z dwiema nierozstawionymi. Wielkim faworytem byli Węgrzy, mistrzowie olimpijscy z Helsinek i ich złota jedenastka niepokonana od 14 maja 1950 w ostatnich 32 kolejnych meczach międzypaństwowych. To właśnie Węgrzy jako pierwszy zespół z kontynentu pokonał Anglików na ich terenie.
Kwalifikacje
edytujDrużyna | Grupa kwalifikacyjna | Strefa kwalifikacyjna | Liczba występów do tej pory | Najlepszy wynik | Ostatni występ |
---|---|---|---|---|---|
Austria | 5 | UEFA | 1 | IV miejsce (1934) | 1934 |
Belgia | 2 | UEFA | 3 | faza grupowa (1938, 1934, 1930) | 1938 |
Brazylia | 11 | CONMEBOL | 4 | II miejsce (1950) | 1950 |
Czechosłowacja | 8 | UEFA | 2 | II miejsce (1934) | 1938 |
Anglia | 3 | UEFA | 1 | faza grupowa (1950) | 1950 |
Francja | 4 | UEFA | 3 | ćwierćfinał (1938) | 1938 |
Węgry | 7 | UEFA | 2 | II miejsce (1938) | 1938 |
Włochy | 9 | UEFA | 3 | mistrzostwo (1934, 1938) | 1950 |
Korea Południowa | 13 | AFC | debiutant | ||
Meksyk | 12 | CONCACAF | 2 | faza grupowa (1930, 1950) | 1950 |
Szkocja | 3 | UEFA | debiutant | ||
Szwajcaria | gospodarz | UEFA | 3 | ćwierćfinał (1934, 1938) | 1950 |
Turcja | 6 | UEFA | debiutant | ||
Urugwaj | mistrzowie świata 1950 | CONMEBOL | 2 | mistrzostwo (1930, 1950) | 1950 |
Niemcy | 1 | UEFA | 2 | III miejsce (1934) | 1938 |
Jugosławia | 10 | UEFA | 2 | III miejsce (1930) | 1950 |
Stadiony
edytujFaza grupowa
edytujGrupa A
edytujZespół | M | W | R | P | Br+ | Br- | Pkt |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Brazylia | 2 | 1 | 1 | 0 | 6 | 1 | 3 |
Jugosławia | 2 | 1 | 1 | 0 | 2 | 1 | 3 |
Francja | 2 | 1 | 0 | 1 | 3 | 3 | 2 |
Meksyk | 2 | 0 | 0 | 2 | 2 | 8 | 0 |
16 czerwca 1954 18:00 UTC
|
Brazylia |
5:0 (4:0)
|
Meksyk | Genewa, Stade des Charmilles Widzów: 13 tys. Sędzia: Wyssling (Szwajcaria) |
16 czerwca 1954 18:00 UTC
|
Jugosławia |
1:0 (1:0)
|
Francja | Lozanna, Stade Olympique de la Pontaise Widzów: 27 tys. Sędzia: Griffiths (Walia) |
19 czerwca 1954 17:00 UTC
|
Brazylia |
1:1 pd. (0:0)
|
Jugosławia |
Lozanna, Stade Olympique de la Pontaise Widzów: 40 tys. Sędzia: Faultless (Szkocja) |
19 czerwca 1954 17:10 UTC
|
Francja |
3:2 (1:0)
|
Meksyk |
Genewa, Stade des Charmilles Widzów: 19 tys. Sędzia: Asensi (Hiszpania) |
Grupa B
edytujZespół | M | W | R | P | Br+ | Br- | Pkt |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Węgry | 2 | 2 | 0 | 0 | 17 | 3 | 4 |
RFN | 2 | 1 | 0 | 1 | 7 | 9 | 2 |
Turcja | 2 | 1 | 0 | 1 | 8 | 4 | 2 |
Korea Południowa | 2 | 0 | 0 | 2 | 0 | 16 | 0 |
17 czerwca 1954 18:00 UTC
|
RFN |
4:1 (1:1)
|
Turcja |
Berno, Wankdorfstadion Widzów: 39 tys. Sędzia: Da Costa Vieira (Portugalia) |
17 czerwca 1954 18:00 UTC
|
Węgry |
9:0 (4:0)
|
Korea Południowa | Zurych, Hardturm Widzów: 18 tys. Sędzia: Vincenti (Francja) |
20 czerwca 1954 16:50 UTC
|
Węgry |
8:3 (3:1)
|
RFN |
Bazylea, St. Jakob-Stadion Widzów: 65 tys. Sędzia: Ling (Anglia) |
20 czerwca 1954 17:00 UTC
|
Turcja |
7:0 (4:0)
|
Korea Południowa | Genewa, Stade des Charmilles Widzów: 3 tys. Sędzia: Marino (Urugwaj) |
Baraż o awans
edytuj23 czerwca 1954 18:00 UTC
|
RFN |
7:2 (3:1)
|
Turcja |
Zurych, Hardturm Widzów: 18 tys. Sędzia: Vincenti (Francja) |
Grupa C
edytujZespół | M | W | R | P | Br+ | Br- | Pkt |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Urugwaj | 2 | 2 | 0 | 0 | 9 | 0 | 4 |
Austria | 2 | 2 | 0 | 0 | 6 | 0 | 4 |
Czechosłowacja | 2 | 0 | 0 | 2 | 0 | 7 | 0 |
Szkocja | 2 | 0 | 0 | 2 | 0 | 8 | 0 |
16 czerwca 1954 18:00 UTC
|
Urugwaj |
2:0 (0:0)
|
Czechosłowacja | Berno, Wankdorfstadion Widzów: 20,500 Sędzia: Ellis (Anglia) |
16 czerwca 1954 18:00 UTC
|
Austria |
1:0 (1:0)
|
Szkocja | Zurych, Hardturm Widzów: 30 tys. Sędzia: Franken (Belgia) |
19 czerwca 1954 16:50 UTC
|
Urugwaj |
7:0 (2:0)
|
Szkocja | Bazylea, St. Jakob-Stadion Widzów: 43 tys. Sędzia: Orlandini (Włochy) |
19 czerwca 1954 17:00 UTC
|
Austria |
5:0 (4:0)
|
Czechosłowacja | Zurych, Hardturm Widzów: 25 tys. Sędzia: Stefanovic (Jugosławia) |
Grupa D
edytujZespół | M | W | R | P | Br+ | Br- | Pkt |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Anglia | 2 | 1 | 1 | 0 | 6 | 4 | 3 |
Szwajcaria | 2 | 1 | 0 | 1 | 2 | 3 | 2 |
Włochy | 2 | 1 | 0 | 1 | 5 | 3 | 2 |
Belgia | 2 | 0 | 1 | 1 | 5 | 8 | 1 |
17 czerwca 1954 17:50 UTC
|
Szwajcaria |
2:1 (1:1)
|
Włochy |
Lozanna, Stade Olympique de la Pontaise Widzów: 43 tys. Sędzia: Viana (Brazylia) |
17 czerwca 1954 18:10 UTC
|
Anglia |
4:4 (w dogrywce) (3:3, 2:1)
|
Belgia |
Bazylea, St. Jakob-Stadion Widzów: 40 tys. Sędzia: Schmetzer (RFN) |
20 czerwca 1954 17:00 UTC
|
Włochy |
4:1 (1:0)
|
Belgia |
Lugano, Stadio Cornaredo Widzów: 26 tys. Sędzia: Steiner (Austria) |
17 czerwca 1954 17:10 UTC
|
Anglia |
2:0 (1:0)
|
Szwajcaria | Berno, Wankdorfstadion Widzów: 50 tys. Sędzia: Zsolt (Węgry) |
Baraż o awans
edytuj23 czerwca 1954 18:00 UTC
|
Szwajcaria |
4:1 (1:0)
|
Włochy |
Bazylea, St. Jakob-Stadion Widzów: 30 tys. Sędzia: Griffiths (Walia) |
Faza pucharowa
edytujĆwierćfinały | Półfinały | Finał | |||||||||||
27 czerwca – Berno | |||||||||||||
Brazylia | 2 | ||||||||||||
30 czerwca – Lozanna | |||||||||||||
Węgry | 4 | ||||||||||||
Węgry (w dogrywce) | 4 | ||||||||||||
26 czerwca – Bazylea | |||||||||||||
Urugwaj | 2 | ||||||||||||
Urugwaj | 4 | ||||||||||||
4 lipca – Berno | |||||||||||||
Anglia | 2 | ||||||||||||
Węgry | 2 | ||||||||||||
27 czerwca – Genewa | |||||||||||||
RFN | 3 | ||||||||||||
Jugosławia | 0 | ||||||||||||
30 czerwca – Bazylea | |||||||||||||
RFN | 2 | ||||||||||||
RFN | 6 | Mecz o 3. miejsce | |||||||||||
26 czerwca – Lozanna | |||||||||||||
Austria | 1 | 3 lipca – Zurych | |||||||||||
Austria | 7 | ||||||||||||
Urugwaj | 1 | ||||||||||||
Szwajcaria | 5 | ||||||||||||
Austria | 3 | ||||||||||||
Ćwierćfinały
edytuj26 czerwca 1954 17:00 UTC
|
Austria |
7:5 (5:4)
|
Szwajcaria |
Lozanna, Stade Olympique de la Pontaise Widzów: 35 tys. Sędzia: Faultless (Szkocja) |
26 czerwca 1954 17:00 UTC
|
Urugwaj |
4:2 (2:1)
|
Anglia |
Bazylea, St. Jakob-Stadion Widzów: 35 tys. Sędzia: Steiner (Austria) |
27 czerwca 1954 17:00 UTC
|
Węgry |
4:2 (2:1)
|
Brazylia |
Berno, Wankdorfstadion Widzów: 60 tys. Sędzia: Ellis (Anglia) |
27 czerwca 1954 17:00 UTC
|
RFN |
2:0 (1:0)
|
Jugosławia | Genewa, Stade des Charmilles Widzów: 20 tys. Sędzia: Zsolt (Węgry) |
Półfinały
edytuj30 czerwca 1954 18:00 UTC
|
Węgry |
4:2 (w dogrywce) (2:2, 1:0)
|
Urugwaj |
Lozanna, Stade Olympique de la Pontaise Widzów: 37 tys. Sędzia: Griffiths (Walia) |
30 czerwca 1954 17:00 UTC
|
RFN |
6:1 (1:0)
|
Austria |
Bazylea, St. Jakob-Stadion Widzów: 58 tys. Sędzia: Orlandini (Włochy) |
3. miejsce
edytuj3 lipca 1954 17:00 UTC
|
Urugwaj |
1:3 (1:1)
|
Austria |
Zurych, Hardturm Widzów: 35 tys. Sędzia: Wyssling (Szwajcaria) |
Austria: Schmied – Hanappi, Barschandt, Ocwirk, Kollmann, Koller, R.Körner, Wagner, Stojaspal, Probst, Dienst
Urugwaj: Maspoli – Martinez, Santamaria, Andrade, Carballo, Cruz, Abbadie, Mendez, Hohberg, Schiaffino, Borges
(100 mecz w historii mistrzostw)
Finał
edytuj4 lipca 1954 17:00 UTC
|
Węgry |
2:3 (2:2)
|
RFN |
Berno, Wankdorfstadion Widzów: 60 tys. Sędzia: Ling (Anglia) |
Węgry: Grosics – Buzanszky, Lantos, Bozsik, Lorant, Zakarias, Puskas, Kocsis, Hidegkuti, Czibor, J.Toth
RFN: Turek – Posipal, Kohlmeyer, Eckel, Liebrich, Mai, Rahn, Morlock, O.Walter, F.Walter, Schäfer
Piłkarze RFN wygrali mistrzostwa świata po raz pierwszy w historii, a zwycięstwo w finale nad dobrze grającą drużyną Węgier ochrzczono mianem Cudu z Berna. Węgierska „złota jedenastka” po rewolucji w roku 1956 praktycznie przestała istnieć.
RFN
PIERWSZY TYTUŁ
Klasyfikacja strzelców turnieju
edytuj11 goli
6 goli
4 gole
3 gole
- Ernst Stojaspal
- Theodor Wagner
- Léopold Anoul
- Nat Lofthouse
- Fritz Walter
- Zoltán Czibor
- Burhan Sargın
- Suat Mamat
- Juan Hohberg
- Oscar Míguez
2 gole
- Robert Körner
- Ernst Ocwirk
- Didi
- Julinho
- Pinga
- Ivor Broadis
- Mihály Lantos
- Péter Palotás
- Lefter Küçükandonyadis
- Julio Abbadie
- Juan Alberto Schiaffino
1 gol
- Henri Coppens
- Baltazar
- Djalma Santos
- Tom Finney
- Jimmy Mullen
- Dennis Wilshaw
- Raymond Kopa
- Jean Vincent
- Richard Herrmann
- Bernhard Klodt
- Alfred Pfaff
- József Tóth
- Giampiero Boniperti
- Amleto Frignani
- Carlo Galli
- Benito Lorenzi
- Fulvio Nesti
- Egisto Pandolfini
- Tomás Balcázar
- José Luis Lamadrid
- Jacques Fatton
- Mustafa Ertan
- Erol Keskin
- Javier Ambrois
- Obdulio Varela
- Miloš Milutinović
- Branko Zebec
Gole samobójcze
- Jimmy Dickinson (dla Belgii)
- Raúl Cárdenas (dla Francji)
- Luis Cruz (dla Austrii)
- Ivan Horvat (dla RFN)
Podejrzenie o doping
edytujW grudniu 1956 r. kapitan Węgrów Ferenc Puskas powiedział w wywiadzie dla francuskiej gazety „l'Equipe”, że po meczu finałowym w szatni drużyny RFN znaleziono opakowania po środkach dopingowych. Piłkarska federacja RFN zażądała odwołania tych zarzutów, co faktycznie nastąpiło. Puskas stwierdził, że tłumacz przeinaczył sens jego wypowiedzi. Żona dziennikarza Nina Lengyel zaprzeczyła jednak temu, podając informację, że ów dziennikarz był Węgrem, tłumacz więc nie był potrzebny. W 2010 r. badacze z programu „Doping w Niemczech” nakręcili film dokumentalny, pokazany potem w niemieckiej telewizji ZDF/ARD. Zawierał on tezę, że lekarz drużyny niemieckiej Franz Loogen wstrzykiwał piłkarzom metamfetaminę. Dowodem miało być to, że po mundialu ośmiu niemieckich zawodników grających w finale zachorowało na żółtaczkę. Również na żółtaczkę zachorował mistrz olimpijski z 1952 r. Josy Barthel. W przypadku Barthela istnieją dowody na zażywanie metamfetaminy[1].
Ciekawostki
edytujZ turnieju finałowego WM1954 po raz pierwszy w historii mistrzostw przeprowadzono transmisję telewizyjną[2].
Po przegranym meczu finałowym w Budapeszcie doszło do kilkudniowych zamieszek, wywołanych przez rozczarowanych kibiców[3].
Przypisy
edytuj- ↑ Andrzej Gowarzewski , Futbolowa wojna światów, Katowice 2014, s. 147 .
- ↑ Szwajcaria 1954. przegladsportowy.pl. [dostęp 2018-07-03]. (pol.).
- ↑ Daniel Karaś, David Zeisky, Norbert Tkacz. Czarny finał Złotej Jedenastki. „Polityka”. 29(3169)/2018, s. 58-58, 17 lipca 2018.
Linki zewnętrzne
edytuj- MŚ 1954 na stronie FIFA.com. fifa.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-18)]. (ang.)
- MŚ na RSSSF (ang.)