Mirosław Ikonowicz

Jego ojciec Jan Ikonowicz był znanym prawnikiem w Wilnie^[3]. Matka Halina urodziła się i uczyła w Kaliszu, jej rodzina miała włoskie korzenie, natomiast rodzina ojca Ikonowicza wywodziła się z Bałkanów^[4]. Po wojnie rodzina mieszkała w Słupsku. Ikonowicz ukończył studia w Instytucie Historii na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie poznał Ryszarda Kapuścińskiego, z którym przyjaźnił się przez wiele lat.

Od 1953 pracował w Polskiej Agencji Prasowej, ponad 60 lat, co jest rekordem^[5]. Był korespondentem PAP w Sofii (1956–1958), Hawanie (1963–1969), Madrycie i Lizbonie (1973–1980), Watykanie (1981–1986, 1990–1994), a także na Bliskim Wschodzie. Z Hawany jeździł do innych krajów latynoskich, a z Półwyspu Iberyjskiego do Angoli, Mozambiku i Zairu^[6]. Obserwował sześć rewolucji. Był redaktorem naczelnym „Biuletynu Specjalnego” PAP. Publikuje teksty w „Polityce” i „Przeglądzie”. Przez 25 lat zajmował się relacjonowaniem pielgrzymek Jana Pawła II, był z nim w 23 krajach. W ostatnich latach pracy skupił się na tematyce kościelnej i współpracował z mediami katolickimi.

Wieloletni kontakt operacyjny Służby Bezpieczeństwa ps. Metrampaż^[7][8].

Za wybitne zasługi w pracy dziennikarskiej w 2004 został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski^[1].

Ojciec Piotra Ikonowicza i Magdaleny Gessler.

• Hiszpania bez kastanietów (1971)
• Wyspa nadziei (1973) – o Kubie
• Zawód: korespondent. Wilno – Hawana – Madryt (2007)
• Angola Express (2009)
• Hombre Kapuściński (2011)
• Pohulanka (2018)