Mieczysław Ledóchowski (wojskowy)
Mieczysław Wincenty Halka-Ledóchowski z Leduchowa hrabia herbu Szaława (ur. 19 stycznia 1858 w Pradze, zm. 23 lipca 1935 w Lipnicy Murowanej) – tytularny generał brygady Wojska Polskiego, c.k. szambelan.
 tytularny generał brygady
| |
| Pełne imię i nazwisko |
Mieczysław Wincenty Halka-Ledóchowski z Leduchowa |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
19 stycznia 1858 |
| Miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
   
| |
Życiorys
edytujUrodził się 19 stycznia 1858 w Pradze, w rodzinie Antoniego Franciszka (1832–1885), c. k. szambelana i posiadacza ziemskiego, i Izabeli Leopoldyny Zessner von Spitzenberg (1836–1887)[1][2][3]. Był bratem Włodzimierza (1865–1933), pułkownika cesarskiej i królewskiej Armii[4].
W 1879 ukończył Terezjańską Akademię Wojskową w Wiener Neustadt, został mianowany podporucznikiem kawalerii ze starszeństwem z 24 kwietnia 1879 i wcielony do 3 galicyjskiego pułku ułanów w Łańcucie[5]. Na stopień majora został awansowany ze starszeństwem z 1 maja 1903 i przeniesiony do 2 galicyjskiego pułku ułanów na stanowisko komendanta 1 dywizjonu w Tarnowie[6][7][8][9]. Na stanowisku dowódcy dywizjonu został awansowany na podpułkownika ze starszeństwem z 1 listopada 1907[10]. Od maja 1910 do maja 1912 dowodził 12 morawsko-śląskim pułkiem dragonów w Ołomuńcu[11][12]. 22 grudnia 1910 został mianowany pułkownikiem[13]. W 1912 został urlopowany, a w 1914 z powodu choroby, na własną prośbę, został przeniesiony w stan spoczynku[14][15][11]. Po wybuchu I wojny światowej został powołany do czynnej służby pozafrontowej[14]. 13 maja 1917 został mianowany tytularnym generałem majorem[16]. W tym czasie był komendantem Stacji Zakopane[17][18]. W czerwcu 1918 został zwolniony z czynnej służby[19].
6 października 1919 został przyjęty do Wojska Polskiego z byłej armii austro-węgierskiej, z zatwierdzeniem posiadanego stopnia generała podporucznika i zaliczony do rezerwy armii bez powołania do służby czynnej[20][14]. Po wejściu w życie ustawy z 23 marca 1922 o podstawowych obowiązkach i prawach oficerów Wojsk Polskich uzyskał prawo do tytułu generała brygady[14][19].
Zmarł 23 lipca 1935 w Lipnicy Murowanej i został pochowany na miejscowym cmentarzu parafialnym[11].
W 1892 ożenił się z Franciszką (1870–1953), córką Antoniego Augusta Ledóchowskiego, z którą miał czworo dzieci: Józefinę (1892–1965), Antoniego (1895–1972), kapitana żegługi wielkiej, Mieczysława Franciszka (1904–1964) i Izabellę Ernestynę (1910–1998)[1][2].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Brązowy Medal Zasługi Wojskowej na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej[18]
- Krzyż za 25-letnią służbę wojskową dla oficerów[15]
- Złoty Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii[15]
- Krzyż Jubileuszowy Wojskowy[15]
Przypisy
edytuj- ↑ a b Boniecki 1911 ↓, s. 58.
- ↑ a b Marek Jerzy Minakowski: Mieczysław Wincenty hr. Halka-Ledóchowski z Leduchowa h. Szaława. [w:] Wielka genealogia Minakowskiego (Wielcy.pl) [on-line]. Dr Minakowski Publikacje Elektroniczne. [dostęp 2024-12-09].
- ↑ Rydel 2001 ↓, s. 220.
- ↑ Boniecki 1911 ↓, s. 59.
- ↑ Militär-Schematismus 1880 ↓, s. 473, 524.
- ↑ Schematismus 1904 ↓, s. 651, 752.
- ↑ Schematismus 1907 ↓, s. 675, 774.
- ↑ Schematismus 1909 ↓, s. 699, 802.
- ↑ Schematismus 1910 ↓, s. 705, 810.
- ↑ Schematismus 1908 ↓, s. 682, 784.
- ↑ a b c Rydel 2001 ↓, s. 221.
- ↑ Schematismus 1911 ↓, s. 772.
- ↑ Schematismus 1911 ↓, s. 190.
- ↑ a b c d Mieczysław Ledóchowski. [w:] Kolekcja Generałów i Osobistości, sygn. I.480.333 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-12-09].
- ↑ a b c d Schematismus 1914 ↓, s. 174.
- ↑ Schmidt-Brentano 2007 ↓, s. 103.
- ↑ Generale und Obersten 1917 ↓, s. 20.
- ↑ a b Generale und Obersten 1918 ↓, s. 24.
- ↑ a b Stawecki 1994 ↓, s. 195.
- ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 94 z 10 listopada 1919, poz. 3632.
Bibliografia
edytuj- Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1880. Wien: K. K. Hof und Staatsdruckerei, December 1879. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1904. Wien: K. K. Hof und Staatsdruckerei, Dezember 1903. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1907. Wien: K. K. Hof und Staatsdruckerei, Dezember 1906. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1908. Wien: K. K. Hof und Staatsdruckerei, Dezember 1907. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1909. Wien: K. K. Hof und Staatsdruckerei, Janner 1909. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1910. Wien: K. K. Hof und Staatsdruckerei, Dezember 1909. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1911. Wien: K. K. Hof und Staatsdruckerei, Dezember 1910. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wien: K. K. Hof und Staatsdruckerei, Februar 1914. (niem.).
- Generale und Obersten (k. u. k. Heer). Wien: K. K. Hof und Staatsdruckerei, 1917-08-20. (niem.).
- Adam Boniecki: Herbarz Polski. T. XIV: Lasoccy – Liwiński. Warszawa: Adam Boniecki, 1911.
- Jan Rydel: W służbie cesarza i króla: generałowie i admirałowie narodowości polskiej w siłach zbrojnych Austro-Węgier w latach 1868-1918. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2001. ISBN 83-7188-235-1.
- Antonio Schmidt-Brentano: Die k. k. bzw. k. u. k. Generalität 1816-1918. Wien: Österreichisches Staatsarchiv, Juni 2007. (niem.).
- Piotr Stawecki: Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1994. ISBN 83-11-08262-6.