Mesut Özil

Karierę piłkarską rozpoczął w wieku 7 lat w klubie DJK Westfalia 04 Gelsenkirchen. 3 lata później przeniósł się do DJK Teutonia Schalke-Nord, by po roku zostać zawodnikiem DJK Falke Gelsenkirchen. W wieku 12 lat Özil trafił do Rot-Weiss Essen, gdzie występował przez kolejne pięć sezonów.

W 2005 podpisał kontrakt z FC Schalke 04. Pierwszy rok spędził w zespole rezerw, zaś latem 2006 roku został włączony do kadry pierwszej drużyny. W barwach Schalke zadebiutował 29 lipca 2006 roku w wygranym po rzutach karnych meczu Pucharu Niemiec z Bayerem 04 Leverkusen^[2]. W Bundeslidze zadebiutował 12 sierpnia 2006 roku w zremisowanym 1:1 spotkaniu z Eintrachtem Frankfurt. Ostatecznie w sezonie 2006/2007 Özil dziewiętnaście razy wystąpił w lidze, a także wywalczył z klubem wicemistrzostwo Niemiec. W następnych rozgrywkach grał wraz z Schalke w fazie grupowej Ligi Mistrzów.

31 stycznia 2008 przeszedł do Werderu Brema, który zapłacił za niego 4,3 mln euro. W nowym klubie zadebiutował 10 lutego 2008 w zremisowanym 1:1 meczu z Bayernem Monachium. Po krótkim czasie Özil wywalczył sobie miejsce w podstawowym składzie, tworząc wraz z Diego duet środkowych pomocników. 26 kwietnia 2008 w zremisowanym 3:3 meczu z Karlsruher Özil strzelił pierwszego gola w Bundeslidze. W sezonie 2007/08 wywalczył z Werderem wicemistrzostwo Niemiec. W 2009 zdobył z klubem swoje pierwsze klubowe trofeum, Puchar Niemiec. Z Werderem wziął także udział w Pucharze UEFA, z którego jednak klub odpadł po porażce 1:2 z Szachtarem Donieck.

17 sierpnia 2010 Real Madryt potwierdził podpisanie kontraktu z Özilem^[3]. Kwota transferu wyniosła około 15 milionów euro, a sam zawodnik podpisał kontrakt do 2016 roku^[4]. W barwach Realu zadebiutował 29 sierpnia 2010 roku w wyjazdowym spotkaniu z Mallorcą, zmieniając w 62. minucie Sergio Canalesa^[5]. 3 października 2010 roku podczas domowego spotkania z Deportivo La Coruña Özil zdobył swoją debiutancką bramkę, zaś Real wygrał 6:1^[6]. Pierwszy sezon zakończył z dorobkiem 6 goli i 17 asyst w lidze. Wraz z drużyną zdobył wicemistrzostwo Hiszpanii, Puchar Hiszpanii, a także dotarł do półfinału Ligi Mistrzów. Otrzymał także nagrodę dla Najlepiej Asystującego Zawodnika Ligi Mistrzów oraz został wybrany do jedenastki sezonu tych rozgrywek. Następne rozgrywki rozpoczął zdobywając bramkę na 1:0 w zremisowanym 2:2 pierwszym meczu o Superpuchar Hiszpanii z Barceloną^[7]. W przegranym 2:3 meczu rewanżowym Özil został w 78. minucie zmieniony przez Kakę, jednak w doliczonym czasie gry został ukarany czerwoną kartką. W lidze Özil w znacznym stopniu przyczynił się do zdobycia przez Real mistrzostwa Hiszpanii, a także otrzymał nagrodę dla Najlepszego Asystenta Ligi.

2 września 2013 podpisał długoterminowy kontrakt z angielskim Arsenalem^[8]. 14 września zadebiutował w nowym klubie podczas wygranego 3:1 spotkania z Sunderlandem, w którym zanotował asystę przy golu Oliviera Giroud^[9]. 1 października w spotkaniu fazy grupowej Ligi Mistrzów z SSC Napoli zdobył swoją pierwszą bramkę w barwach Arsenalu, a także zanotował asystę przy bramce Giroud. W swoim pierwszym sezonie w ekipie Kanonierów, zdobył Puchar Anglii, kiedy to Arsenal po dogrywce pokonał Hull City 3:2.

We wrześniu 2006 Özil otrzymał powołanie do reprezentacji Niemiec do lat 19, w której rozegrał w sumie 11 spotkań i zdobył 4 gole. W 2006 wziął udział w młodzieżowych Mistrzostwach Europy. W wieku 18 lat Özil zadebiutował w kadrze do lat 21. W 2009 otrzymał powołanie na młodzieżowe Mistrzostwa Europy. Wraz z reprezentacją zdobył złoty medal, a w wygranym 4:0 w finałowym spotkaniu z Anglią zdobył bramkę.

W listopadzie 2007 zrzekł się tureckiego obywatelstwa i od tego czasu posługuje się jedynie niemieckim paszportem^[10].

W seniorskiej reprezentacji zadebiutował 11 lutego 2009 w przegranym 0:1 towarzyskim meczu z Norwegią. Wszedł wówczas na boisko w 78. minucie meczu, zmieniając Torstena Fringsa.

W 2010 otrzymał powołanie na Mistrzostwa Świata w Południowej Afryce. Podczas turnieju został razem z Kaką najlepiej asystującym zawodnikiem. W ostatnim spotkaniu fazy grupowej z Ghaną zdobył bramkę dającą Niemcom zwycięstwo^[11]. Reprezentacja Niemiec zdobyła ostatecznie brązowy medal, pokonując w meczu o 3. miejsce Urugwaj 3:2. Po turnieju Özil otrzymał nominację do wielu nagród, m.in. do Złotej Piłki, FIFPro, Złotej Piłki Adidasa oraz Najlepszego Młodego Zawodnika Roku.

W 2012 Özil został powołany do kadry na Mistrzostwa Europy 2012. Ostatecznie Niemcy dotarli do półfinału, gdzie przegrali 1:2 z Włochami. Özil został najlepszym asystującym mistrzostw, a także wybrano go do najlepszej jedenastki całego turnieju.

• Puchar Niemiec: 2008/09

• Mistrzostwo Hiszpanii: 2011/12
• Puchar Hiszpanii: 2010/11
• Superpuchar Hiszpanii: 2012

• Puchar Anglii: 2013/14, 2014/15, 2016/17
• Tarcza Wspólnoty: 2014, 2015

• Mistrzostwo świata: 2014
• 3. miejsce na Mistrzostwach świata: 2010
• Półfinał Mistrzostw Europy: 2012, 2016
• Mistrzostwo Europy U-21: 2009

• Piłkarz Roku w Niemczech: 2011, 2012, 2013, 2015^[12], 2016
• Najlepszy asystent Bundesligi: 2009/10
• Najlepszy asystent Ligi Europy: 2009/10
• Najlepszy asystent Mistrzostw Świata: 2010
• Najlepszy asystent Ligi Mistrzów: 2010/11
• Najlepszy asystent Primera División: 2011/12
• Najlepszy asystent Mistrzostw Europy: 2012
• Najlepszy asystent Premier League: 2015/16
• Najlepsza jedenastka Mistrzostw Europy: 2012
• Drużyna Roku UEFA: 2012, 2013
• Drużyna sezonu Premier League wg użytkowników premierleague.com: 2013/14
• Najwięcej asyst z rzędu w historii Premier League: 6 meczów i 8 asyst^[13]
• Najlepszy piłkarz Arsenalu sezonu: 2015/16

• Srebrny Liść Laurowy (2010, 2014)^[14]

• Mesut Özil na oficjalnej stronie Deutscher Fußball-Bund (niem.)
• Mesut Özil, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-24] .
• M. Özil, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [dostęp 2021-01-02] .
• Mesut Özil w bazie Fussballdaten.de (niem.)
• Mesut Özil w bazie Soccerbase (ang.)
• Mesut Özil w bazie National Football Teams (ang.)

• Oficjalna strona (ang.)
• Mesut Özil na oficjalnej stronie Arsenalu (ang.)