Martyna Jakubowicz

Jest muzycznym samoukiem^[4]. Po nauczeniu się grania na gitarze i śpiewania zaczęła występować na prywatkach, a później również w klubach^[5]. Na uprofesjonalnej scenie zadebiutowała w 1977, grając w studenckim klubie „Remont” w Warszawie, a w następnym roku wystąpiła podczas pierwszej edycji Jesieni z Bluesem w Białymstoku^[5]. Zagrała dwa koncerty z grupą Kasa Chorych^[5]. W 1980 śpiewała i grała z zespołem Robotnik Sezonowy oraz nagrała muzykę dla programu E-81 (Studio „Gama”). Od początku 1981 występowała z Jackiem Krzycholikiem. Do 1981 występowała wyłącznie na imprezach bluesowych. W tym samym roku pojawiła się w programie Waltera Chełstowskiego Muzyczne Forum oraz nagrała trzy piosenki dla „Trójki”. Do 1982 występowała krótko z Oddziałem Zamkniętym i grupą Krzak, a na Rawie Blues '82 wystąpiła z Jackiem Skubikowskim, Ryszardem Skibińskim i Cezarym Czternastkiem.

W styczniu i lutym 1983 nagrała w krakowskim Studiu Teatr „STU” swój pierwszy album pt. Maquillage, który promowała utworem „W domach z betonu nie ma wolnej miłości”. W tym samym roku wzbogaciła album Zbigniewa Hołdysa I Ching dwiema piosenkami: „Kołysanka dla Misiaków” i „Słuchaj, Man”. 17 października 1985 towarzyszyła grupie Dżem podczas imprezy Rock dla pokoju.

Na przełomie 1985–1986 nagrała album pt. Bardzo groźna księżniczka i ja. Po rozpadzie swojego zespołu zaczęła grać w duecie z Rafałem Rękosiewiczem, okazjonalnie zwiększając liczbę muzyków towarzyszących (np. podczas występów na Rawie Blues). Od 1989 do 1993 grała w kwartecie z Rafałem Rękosiewiczem, Jerzym Piotrowskim (perkusja) i Radosławem Nowakowskim (bębny). W 1995 znalazła się na liście 100 najbardziej popularnych polskich kobiet w ankiecie magazynu „Pani”.

Do 1996 występowała w duecie z Jerzym Styczyńskim. W 1998 założyła we Wrocławiu klub „Gumowa Róża” funkcjonujący do 2011, który prowadziła również jej córka, Patrycja.

Od 2007 rokrocznie zasiada w jury Festiwalu Bluesowo-Rockowego im. Miry Kubasińskiej „Wielki Ogień”, odbywającego się w Ostrowcu Świętokrzyskim. 3 sierpnia 2007, na zaproszenie Jerzego Owsiaka, wystąpiła na głównej scenie podczas odbywającego się w Kostrzynie nad Odrą XIII Przystanku Woodstock.

Od 2011 bierze udział w trasie koncertowej „Projekt Grechuta” zespołu Plateau. Brała również udział w nagraniu albumu Projekt Grechuta.

Została członkiem honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed wyborami prezydenckimi w Polsce w 2015^[6]. W 2024 otrzymała nagrodę Złoty Fryderyk za całokształt dokonań artystycznych^[7].

Jest córką Tadeusza Żychiewicza, urodzonego we wsi Bratkowice, w województwie podkarpackim, publicysty i pisarza, redaktora „Tygodnika Powszechnego”, byłego żołnierza Armii Krajowej^[8]. W dzieciństwie mieszkała u dziadków w Katowicach^[9].

Do 1983 roku jej mężem był Andrzej Jakubowicz, autor większości tekstów jej piosenek, dziennikarz i tłumacz twórczości Boba Dylana. Od 1976 roku Jakubowiczowie mieszkali w bloku przy ulicy Portofino 6 na warszawskim osiedlu Stegny, gdzie powstała ich piosenka "W domach z betonu nie ma wolnej miłości"^[10].

Ich córką jest Patrycja Jakubowicz (ur. 1976), menadżer muzyczny i psycholog, autorka książek na temat coachingu osobistego^[9].

Po rozpadzie małżeństwa była związana z gitarzystą Andrzejem Nowakiem^[11].

• Strona oficjalna (pol.)