Mark Kratzmann (ur. 17 maja 1966 w Murgonie) – australijski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa.

Mark Kratzmann
Państwo

 Australia

Data i miejsce urodzenia

17 maja 1966
Murgon

Wzrost

178 cm

Gra

leworęczna, jednoręczny backhand

Status profesjonalny

1984

Zakończenie kariery

1996

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

50 (26 marca 1990)

Australian Open

4R (1987)

Roland Garros

1R (1984, 1986, 1987, 1989, 1990)

Wimbledon

3R (1986, 1990)

US Open

2R (1990)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

18

Najwyżej w rankingu

5 (16 kwietnia 1990)

Australian Open

F (1989)

Roland Garros

SF (1992)

Wimbledon

QF (1987, 1989, 1992)

US Open

QF (1989)

Kariera tenisowa

edytuj

Kratzmann startując jeszcze w kategorii juniorów odniósł wiele sukcesów. W 1982 roku zwyciężył w Australian Open w grze pojedynczej chłopców, a w 1984 roku wygrał wszystkie juniorskie odsłony wielkiego szlema, z wyjątkiem Rolanda Garrosa, w którym osiągnął finał. W grze podwójnej chłopców został mistrzem Wimbledonu w 1983 roku, a w 1984 roku awansował do finału.

Jako zawodowiec Włoch zaczął startować w 1984 roku, a kontynuował swoją karierę do 1996 roku. W grze pojedynczej doszedł do 2 finałów rangi ATP Challenger Tour. Największe sukcesy odnosił jako deblista wygrywając łącznie 18 turniejów rangi ATP World Tour oraz osiągnął 12 finałów, w tym finał Australian Open z 1989 roku.

W Pucharze Davisa startował w 1990 i 1991 roku grając w 3 spotkaniach deblowych, z których 2 wygrał.

W rankingu gry pojedynczej Kratzmann najwyżej był na 50. miejscu (26 marca 1990), a w klasyfikacji gry podwójnej na 5. pozycji (16 kwietnia 1990).

Finały w turniejach ATP Challenger Tour

edytuj

Gra pojedyncza (0–2)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik w finale Wynik finału
Finalista 1. 4 października 1987 Brisbane Twarda   John Frawley 2:6, 2:6
Finalista 2. 26 listopada 1989 Tasmania Dywanowa   Todd Woodbridge 3:6, 6:1, 2:6

Finały w turniejach ATP World Tour

edytuj

Gra podwójna (18–12)

edytuj
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy w finale Wynik finału
Finalista 1. 15 czerwca 1986 Londyn (Queen’s) Trawiasta   Darren Cahill   Kevin Curren
  Guy Forget
2:6, 6:7
Zwycięzca 1. 24 sierpnia 1986 Cincinnati Twarda   Kim Warwick   Christo Steyn
  Danie Visser
6:3, 6:4
Finalista 2. 2 listopada 1986 Hongkong Twarda   Pat Cash   Mike De Palmer
  Gary Donnellye
6:7, 7:6, 5:7
Zwycięzca 2. 18 października 1987 Sydney Twarda (hala)   Darren Cahill   Boris Becker
  Robert Seguso
6:3, 6:2
Zwycięzca 3. 1 listopada 1987 Hongkong Twarda   Jim Pugh   Marty Davis
  Brad Drewett
6:7, 6:4, 6:2
Zwycięzca 4. 3 stycznia 1988 Adelaide Twarda   Darren Cahill   Carl Limberger
  Mark Woodforde
4:6, 6:2, 7:5
Zwycięzca 5. 10 stycznia 1988 Sydney Twarda   Darren Cahill   Joey Rive
  Bud Schultz
7:6, 6:4
Finalista 3. 8 stycznia 1989 Adelaide Twarda   Glenn Layendecker   Neil Broad
  Stefan Kruger
2:6, 6:7
Finalista 4. 29 stycznia 1989 Australian Open, Melbourne Twarda   Darren Cahill   Rick Leach
  Jim Pugh
4:6, 4:6, 4:6
Zwycięzca 6. 18 czerwca 1989 Londyn (Queen’s) Trawiasta   Darren Cahill   Tim Pawsat
  Laurie Warder
7:6, 6:3
Zwycięzca 7. 6 sierpnia 1989 Stratton Mountain Trawiasta   Wally Masur   Pieter Aldrich
  Danie Visser
6:3, 4:6, 7:6
Zwycięzca 8. 8 października 1989 Brisbane Twarda   Darren Cahill   Broderick Dyke
  Simon Youl
6:4, 5:7, 6:0
Finalista 5. 15 października 1989 Sydney Twarda (hala)   Darren Cahill   David Pate
  Scott Warner
3:6, 7:6, 5:7
Zwycięzca 9. 14 stycznia 1990 Sydney Twarda   Pat Cash   Pieter Aldrich
  Danie Visser
6:4, 7:5
Zwycięzca 10. 4 marca 1990 Memphis Twarda (hala)   Darren Cahill   Udo Riglewski
  Michael Stich
7:5, 6:2
Zwycięzca 11. 15 kwietnia 1990 Tokio Twarda   Wally Masur   Kent Kinnear
  Brad Pearce
3:6, 6:3, 6:4
Zwycięzca 12. 6 maja 1990 Singapur Twarda   Jason Stoltenberg   Brad Drewett
  Todd Woodbridge
3:6, 6:3, 6:4
Zwycięzca 13. 24 czerwca 1990 Manchester Trawiasta   Jason Stoltenberg   Nick Brown
  Kelly Jones
6:3, 2:6, 6:4
Zwycięzca 14. 15 lipca 1990 Newport Trawiasta   Darren Cahill   Todd Nelson
  Bryan Shelton
7:6, 6:2
Zwycięzca 15. 12 sierpnia 1990 Cincinnati Twarda   Darren Cahill   Neil Broad
  Gary Muller
7:6, 6:2
Finalista 6. 4 listopada 1990 Paryż Dywanowa (hala)   Darren Cahill   Scott Davis
  David Pate
7:5, 3:6, 4:6
Finalista 7. 13 stycznia 1991 Sydney Twarda   Darren Cahill   Scott Davis
  David Pate
6:3, 3:6, 2:6
Finalista 8. 5 stycznia 1992 Adelaide Twarda   Jason Stoltenberg   Goran Ivanišević
  Marc Rosset
6:7, 6:7
Finalista 9. 17 maja 1992 Rzym Ceglana   Wayne Ferreira   Jakob Hlasek
  Marc Rosset
6:7, 6:7
Zwycięzca 16. 14 lutego 1993 Mediolan Dywanowa (hala)   Wally Masur   Tom Nijssen
  Cyril Suk
4:6, 6:3, 6:4
Zwycięzca 17. 21 lutego 1993 Stuttgart Dywanowa (hala)   Wally Masur   Steve DeVries
  David Macpherson
6:3, 7:6
Finalista 10. 16 maja 1993 Rzym Ceglana   Wayne Ferreira   Jacco Eltingh
  Paul Haarhuis
4:6, 6:7
Zwycięzca 18. 9 stycznia 1994 Adelaide Twarda   Andrew Kratzmann   David Adams
  Byron Black
6:4, 6:3
Finalista 11. 16 stycznia 1994 Sydney Twarda   Laurie Warder   Darren Cahill
  Sandon Stolle
1:6, 6:7
Finalista 12. 14 sierpnia 1994 Cincinnati Twarda   Wayne Ferreira   Alex O’Brien
  Sandon Stolle
7:6, 3:6, 2:6

Bibliografia

edytuj