Maksim Tarasow

Maksim Władimirowicz Tarasow (ros. Максим Владимирович Тарасов; ur. 2 grudnia 1970 w Jarosławiu) – rosyjski lekkoatleta skoczek o tyczce, startujący początkowo w barwach ZSRR, wielki rywal Serhija Bubki.

Maksim Tarasow

Data i miejsce urodzenia	2 grudnia 1970 Jarosław
Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR Mistrzostwa świata brąz Tokio 1991 skok o tyczce Reprezentacja  WNP Igrzyska olimpijskie złoto Barcelona 1992 lekkoatletyka (skok o tyczce) Reprezentacja  Rosja Igrzyska olimpijskie brąz Sydney 2000 lekkoatletyka (skok o tyczce) Mistrzostwa świata złoto Sewilla 1999 skok o tyczce srebro Gôteborg 1995 skok o tyczce srebro Ateny 1997 skok o tyczce brąz Stuttgart 1993 skok o tyczce Halowe mistrzostwa świata brąz Paryż 1997 skok o tyczce Mistrzostwa Europy złoto Budapeszt 1998 skok o tyczce

W barwach ZSRR zdobył srebrny medal na mistrzostwach świata juniorów w 1988 w Sudbury. Na mistrzostwach świata seniorów w 1991 w Tokio zajął 3. miejsce.

Na igrzyskach olimpijskich w 1992 w Barcelonie startował w reprezentacji Wspólnoty Niepodległych Państw. Zdobył wówczas złoty medal wynikiem 5,80 m.

W 1993 przeprowadził się z Jarosławia do Budapesztu. Występował jednak jako reprezentant Rosji. Na mistrzostwach świata w 1993 w Stuttgarcie zdobył ponownie brązowy medal. Na halowych mistrzostwach świata w 1995 w Barcelonie zajął 7. miejsce, zaś na mistrzostwach świata w 1995 w Göteborgu był drugi.

Był brązowym medalistą halowych mistrzostw świata w 1997 w Paryżu. Na mistrzostwach świata w 1997 w Atenach zajął ponownie 2. miejsce.

Zwyciężył na mistrzostwach Europy w 1998 w Budapeszcie, a także na mistrzostwach świata w 1999 w Sewilli. Na igrzyskach olimpijskich w 2000 w Sydney wywalczył brązowy medal.

Rekord życiowy Tarasowa wynosi 6,05 m (w 1999), w hali jego najlepszym rezultatem było 6,00. Oba te wyniki są aktualnymi rekordami Rosji. Nie zdobył nigdy tytułu mistrza ZSRR ani Rosji w skoku o tyczce na stadionie, ale był mistrzem WNP w 1992, oraz halowym mistrzem Rosji w 1995 i 1997^[1].