Madge Sinclair

jamajska aktorka filmowa, telewizyjna, teatralna i dubbingowa

Madge Dorita Sinclair z d. Walters (ur. 28 kwietnia 1938 w Kingston, zm. 20 grudnia 1995 w Los Angeles) – jamajska aktorka filmowa, telewizyjna, teatralna i dubbingowa.

Madge Sinclair
Ilustracja
Madge Sinclair (1986)
Imię i nazwisko

Madge Dorita Sinclair

Data i miejsce urodzenia

28 kwietnia 1938
Kingston

Data i miejsce śmierci

20 grudnia 1995
Los Angeles

Zawód

aktorka

Lata aktywności

1972–1995

Odznaczenia

Wczesne życie

edytuj

Madge Dorita Walters urodziła się w Kingston jako córka Herberta i Jeminy Waltersów[1]. Po ukończeniu studiów na Shortwood College for Women pracowała jako nauczycielka, a w 1966 roku wyjechała do Nowego Jorku, gdzie zaczęła grać w Joseph Papp's Public Theater[1][2].

Kariera

edytuj

Madge Sinclair w 1971 roku wcieliła się w Klitajmestrę w spektaklu pt. Wesele Ifigenii na Festiwalu Szekspirowskim w Nowym Jorku[3]. Debiut filmowy zaliczyła w 1972 roku, gdy wcieliła się w rolę Tibudy w filmie pt. The Witches of Salem: The Horror and the Hope. W 1974 roku wcieliła się w rolę Pani Scott w filmie pt. Conrack, obok Jona Voighta w roli głównej, za co w 1975 roku została nominowana do nagrody NAACP Image Award dla najlepszej aktorki pierwszoplanowej w filmie fabularnym[3], w 1975 roku wcieliła się w rolę Leony Hamilton w filmie pt. Cornbread, Earl and Me. W 1977 roku wcieliła się rolę Belli Reynolds, żonę Kunty Kinte (w tej roli John Amos, z którym grała w filmie pt. Książę w Nowym Jorku) w miniserialu stacji ABC pt. Korzenie (1977), za co została nominowana do nagrody dla najlepszej aktorki pierwszoplanowej w miniserialu lub filmie telewizyjnym 1977[3].

W 1978 roku wcieliła się w rolę "Czarnej Wdowy" w filmie pt. Konwój oraz Magde w serialu pt. Dziadek jedzie do Waszyngtonu. W latach 1980–1986 grała rolę pielęgniarki Ernestine Shoop w serialu pt. Trapper John, M.D., u boku Pernella Robertsa, za co trzykrotnie była nominowana do nagrody Emmy dla najlepszej aktorki drugoplanowej w serialu dramatycznym (19831985). Krytyk filmowy Donald Bogle pochwalił ją za „zachowanie spokoju i pewności siebie bez względu na narzucony jej scenariusz”. W 1986 roku wcieliła się w rolę kapitan Saratoga w filmie pt. Star Trek IV: Powrót na Ziemię (jako pierwsza kobieta-kapitan statku kosmicznego Gwiezdnej Floty), a w 1988 roku w filmie pt. Książę w Nowym Jorku wraz z Jamesem Earlem Jonesem wcielili się w rolę rodziców głównego bohatera (Królowa Aoleon i Król Jaffe Joffer), Księcia Akeema (w tej roli Eddie Murphy). Duet grał także w serialu pt. Gabriel's Fire (Sinclair wcieliła się w rolę cesarzowej Josephine, za którą otrzymała nagrodę Emmy dla najlepszej aktorki drugoplanowej w serialu dramatycznym 1991 oraz została nominowana do nagrody VQT Awards dla najlepszej aktorki drugoplanowej w serialu dramatycznym) oraz w filmie animowanym Disneya pt. Król Lew użyczyli głosu rodziców Simby (Sarabi i Mufasa). Film stał się jednym z najlepiej sprzedających się filmów na VHS w historii.

W 1991 roku zagrała w miniserialu stacji Channel 4 pt. The Orchid House (reż. Horace Ové, na podstawie powieści Phyllisa Shanda Allfreya pod tym samym tytułem) oraz w 1992 roku w filmie telewizyjnym pt. Jonathan: Chłopiec, którego nikt nie chciał w rolę Faye Lincoln, za którą otrzymała mnóstwo pochwał krytyków. W 1993 roku przyjechała do Londynu, gdzie wystąpiła na deskach Cochrane Theatre w spektaklu pt. Lew Michaela Abbensettsa w reżyserii Horace'a Ové dla Talawa Theatre Company[2]. W 1994 roku zagrała drugoplanową rolę Mary Tower w serialu stacji ABC pt. Ja i chłopcy u boku Steve'a Harveya oraz wcieliła się w rolę kapitan Silva La Forge, matki Geordiego La Forge'a w serialu pt. Star Trek: Następne pokolenie. Ostatnią rolą aktorską była rola Pani Charles w sitcomie pt. Życie jak sen (odcinek pt. Little Orphan Eddie wyemitowano 8 listopada 1995 roku).

Spektakle teatralne

edytuj

Filmografia

edytuj

Filmy telewizyjne

edytuj

Seriale

edytuj

Nagrody

edytuj
NAACP Image Awards
Nagroda Emmy
VQT Awards
  • 1991: Gabriel's Fire – nominacja dla najlepszej aktorki drugoplanowej w serialu dramatycznym

Odznaczenia

edytuj

Życie prywatne

edytuj

Madge Sinclair była dwukrotnie zamężna: pierwszym mężem w latach 1956–1969 był oficer policji Royston Sinclair, z którym miała dwóch synów, natomiast drugim mężem w latach 1982–1995 (do jej śmierci) był aktor Dean Compton[1][4].

Śmierć i pogrzeb

edytuj

Madge Sinclair zmarła 20 grudnia 1995 roku po 13-letniej walce z białaczką[5]. Jej ciało zostało skremowane[4], natomiast prochy rozrzucono w jej rodzinnym mieście Kingston na Jamajce[6]. W październiku 2000 roku została pośmiertnie odznaczona Orderem Wyróżnienia w stopniu Komandora za zasługi w sztukach performatywnych przez premiera Jamajki Percivala Jamesa Pattersona.

Przypisy

edytuj
  1. a b c Bob McCann: Encyclopedia of African American Actresses in Film and Television. s. 305. [dostęp 2009-12-09]. (ang.).
  2. a b OBITUARY: Madge Sinclair [data dostępu: 1996-01-03] (ang.)
  3. a b c Madge Sinclair, 57, TV and Film Actress [data dostępu: 1995-12-23] (ang.)
  4. a b Magde Sinclair w bazie NNDB (ang.)
  5. Magde Sinclair, Emmy Award-Winning Actress, Succumbs At 57. „Jet”, s. 61, 1996-01-15. (ang.). 
  6. Madge Sinclair; Stage and Screen Actress Won Emmy [data dostępu: 1995-12-23] (ang.)

Linki zewnętrzne

edytuj