Ludmiła Jeske-Choińska
kompozytorka i śpiewaczka polska
Ludmiła Jeske-Choińska z domu Mikorska (ur. 1849 w Małachowie, zm. 2 listopada 1898 w Warszawie) – polska kompozytorka i śpiewaczka.
.jpg)
| |
| Imię i nazwisko |
Ludmiła Jeske-Choińska |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
1849 |
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci |
2 listopada 1898 |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Życiorys
edytujStudiowała wokalistykę u Mathilde Marchesi w Wiedniu i Francesco Lampertiego w Mediolanie oraz kompozycję u Gustawa Roguskiego (1839–1921) i Zygmunta Noskowskiego w Warszawie.
W roku 1880 poślubiła pisarza i publicystę Teodora Jeske-Choińskiego (1854–1920).
Zmarła w wieku 49 lat. Pochowana na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 24-4-26)[1].
Twórczość
edytujKomponowała poematy symfoniczne, opery, operetki, pieśni solowe oraz utwory fortepianowe.
Wybrane utwory
edytuj- Operetka Filutka (1884)
- Operetka Zuch dziewczyna (1884)
- Opera komiczna Markiz de Créqui (1892)
- Poemat symfoniczny Rusałka (1893, nagrodzony w Chicago)
- Pieśni
- Tańce na fortepian
Przypisy
edytuj- ↑ Cmentarz Stare Powązki: LUDMIŁA JESKE-CHOIŃSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-10-19].
Bibliografia
edytujLinki zewnętrzne
edytuj- Utwory Ludmiły Jeske–Choińskiej w bibliotece Polona