Lepnica tatarska

Pokrój

Bylina dorastająca do 20–80 cm wysokości^[5][10]. Ma liczne łodygi, wzniesione lub dołem nieco pokładające się^[10]. Pędy u podstawy są lekko owłosione, natomiast górne partie rośliny są nagie^[9]. Włoski są długie, kędzierzawe, wielokomórkowe^[10].

Liście

Naprzeciwległe (na łodydze występuje po 12–16 par liści^[10]). Mają lancetowaty lub podłużny kształt, długość 2–4 cm. Blaszka jest całobrzega, zaostrzona, słabo piłkowana u podstawy^[5][9]. Nasady zrastają się w krótką pochwę, tutaj też i na nerwie głównym są nieco owłosione^[10].

Kwiaty

Są polisymetryczne. Zebrane w długie, wąskie i rzadkie kwiatostany, często mające formę jednostronnego grona. Kwiaty o średnicy około 2 cm osadzone są na odstająco owłosionych szypułkach o długości od 7 do 200 mm. Przysadki i podsadki są wąskolancetowate i owłosione. Kielich jest nagi, wąskocylindryczny, w górze nieco rozszerzony. Ma 10 wyraźnych żyłek. Osiąga 9–13 mm długości i zwieńczony jest trójkątnymi, spiczastymi, biało obrzeżonymi ząbkami^[10]. Pięć nagich płatków ma białą, zielonkawą bądź żółtawą barwę. Płatki osiągają 13–16 mm długości i są głęboko podwójnie podzielona na łatki o długości 5 mm. W kwiatach znajduje się 10 pręcików. Słupek składa się z 3 owocolistków^[9] i zwieńczony jest 3 szyjkami^[10].

Owoce

Torebki o cylindrycznym kształcie. Mierzą 8–10 mm długości^[9]. Nasiona długości 0,8 do 1 mm są nerkowate, brązowe i pomarszczone^[10].

Rośnie na brzegach rzek, przy ujściach rzek do morza, piaszczystych łachach, wydmach, na polach z piaszczystym podłożem, na poboczach dróg oraz nasypach kolejowych, na skrajach borów sosnowych^[9][10]. Kwitnie od czerwca do września^[10].

Roślina jest zapylana przez owady i wydaje liczne nasiona, które rozprzestrzeniane są przez wodę oraz ewentualnie także przez zwierzęta, a nawet pojazdy^[9].

Gatunek charakterystyczny dla kontynentalnych muraw napiaskowych ze związku Koelerion glaucae i zespołu Corynephoro-silenetum tataricae^[11].

Umieszczona na polskiej czerwonej liście w kategorii NT (bliski zagrożenia)^[12]. W Finlandii roślina ta jest zagrożona wyginięciem^[13]. Występowanie muraw budowanych przez lepnicę tatarską ze szczotlichą siwą jest jednym z wyróżników siedliska przyrodniczego wymagającego ochrony w sieci Natura 2000 o kodzie 6120 (Ciepłolubne śródlądowe murawy napiaskowe Koelerion glaucae)^[14].