Lech Zaleski

Lech Zaleski (ur. 27 stycznia 1928 w Wilnie, zm. 29 maja 1988 w Gdańsku) – polski architekt, profesor Politechniki Gdańskiej

Lech Zaleski

Data urodzenia	27 stycznia 1928
Data śmierci	29 maja 1988
Miejsce spoczynku	Cmentarz Srebrzysko w Gdańsku
Zawód, zajęcie	architekt
Narodowość	polska
Tytuł naukowy	profesor
Alma Mater	Politechnika Gdańska
Uczelnia	Wydział Architektury Politechniki Gdańskiej
Multimedia w Wikimedia Commons

Był uczniem Wacława Tomaszewskiego. Ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Gdańskiej^[1]. W latach 1983–1985 pełnił funkcję jego dziekana. Pracował w Katedrze Projektowania Portów i Przymorza PG oraz Biurze Projektów Budownictwa Morskiego w Gdańsku^[2]. Od 1987 do 1988 był prezesem Zarządu Okręgu Stowarzyszenia Architektów Polskich w Gdańsku.

Zaprojektował m.in.:
- odbudowę i rozbudowę Morskiego Instytutu Rybackiego w Gdyni
- Dworzec Podmiejski w Gdyni (1955-59)
- Internat Szkoły Rybołówstwa Morskiego w Gdyni (1968-70), ze Stanisławem Dopierałą
- Ośrodek Wioślarski AZS w Gdańsku (1972), ze Stanisławem Dopierałą
- Dworzec Morski Żeglugi Gdańskiej w Gdyni (1973-77), ze Stanisławem Dopierałą
- Ośrodek Wypoczynkowy „Hydrobudowa” w Jastrzębiej Górze (1976), ze Stanisławem Dopierałą i J. Zalewskim
- Zakład Naukowo-Badawczy Geologii Morza w Sopocie (1979), z T. Lwem i Stanisławem Dopierałą
- hale sportowe AWF w Gdańsku-Oliwie (1979), ze Stanisławem Dopierałą i J. Zalewskim
- pawilon sal wykładowych AR-T w Olsztynie (1980), z A. Boruckim i Stanisławem Dopierałą
- Ośrodek Wypoczynkowy ZDZ w Borzechowie (1983), ze Stanisławem Dopierałą^[3]

Wykonał obliczenia statyki dla ołtarza papieskiego na gdańskiej Zaspie w 1987^[4].

Pochowany na gdańskim cmentarzu Srebrzysko (rejon IX, taras III wojskowy-3-75)^[5].