Lampa lava

Ten artykuł od 2015-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Lampa lava – rodzaj lampy z zawartością cieczy oraz wosku, które po rozgrzaniu tworzą różne efekty kolorystyczne. Wysokość lampy dochodzi do 50 cm. Używana żarówka: mała 40-watowa.

Lampa lava jest złożona z dwóch części. W podstawie wbudowana jest żarówka. Druga część ma kształt butelki i wypełniona jest dwiema niemieszającymi się substancjami. Po podgrzaniu masy z wosku do ok. 60 °C tzw. magma roztapia się, dając za każdym razem inny efekt. Po wyłączeniu magma wraca do pierwotnego stanu.

„Lava Lamp” została wynaleziona w 1963 r. i opatentowana w Anglii 16 marca 1964 r. przez Edwarda Craven Walkera. Nie ma informacji co do proporcji składników oryginalnej „Lavy” i jest to jak dotychczas objęte tajemnicą, ale patent zawiera kilka wskazówek. Lampa składa się z oleju mineralnego (Ondina 17), parafiny, czterochlorku węgla (tetra), barwnika i glikolu propylenowego lub gliceryny oraz wody.

Początkowo lampy były bardzo duże, efekt nie był widowiskowy, a czas rozgrzania był dość długi. Dopiero na początku lat 90. XX wieku, dzięki zastosowaniu woskowej magmy oraz małych żarówek, lampy stały się popularne.