Krystyna Rodowska

Krystyna Rodowska (ur. 20 kwietnia 1937 we Lwowie) – polska poetka, tłumaczka literatury pięknej, krytyczka literacka.

Krystyna Rodowska

Krystyna Rodowska Warszawa, 15 czerwca 2008 r.
Data i miejsce urodzenia	20 kwietnia 1937 Lwów
Narodowość	Polka
Dziedzina sztuki	literatura
Ważne dzieła
„Gesty na śniegu” „Stan posiadania” „Szelest, półmrok, sens” „Bliżej nagości” „Na szali znaków. Czternastu poetów francuskich”
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Córka Bronisława Rodowskiego, lekarza, i Klementyny z domu Wanke. Absolwentka filologii romańskiej na Uniwersytecie Warszawskim.

Współpracuje z pismem „Literatura na Świecie” od początku jego istnienia (w latach 1979–1993 była etatowym redaktorem w dziale hiszpańskojęzycznym).

Tłumaczyła i publikowała, w edycjach książkowych i na łamach pism literackich, utwory m.in. Jorge Luisa Borgesa, Vicente Huidobro, Octavio Paza, Pablo Nerudy, Roberto Juarroza, Jules Laforgue’a, Paula Eluarda, André Bretona, Philippe Jaccotteta, Bernarda Noëla, Jacques’a Roubaud, Kateba Yacine’a, Gastona Miron, Vicente Aleixandre, Federico Garcii Lorki, Jorge Guilléna, Luisa Camoensa. W 1998 na łamach „Literatury na świecie” opublikowała fragmenty nowego przekładu I tomu dzieła Marcela Prousta W poszukiwaniu utraconego czasu, który, wydany w 2018, zapoczątkował cykl nowych przekładów tego siedmiotomowego dzieła.

W 1991 otrzymała nagrodę miesięcznika „Literatura na Świecie” za przekłady poezji latynoamerykańskiej, w 1996 – za przekład powieści Jeana Geneta pt.: Ceremonie żałobne. W 2005 została laureatką nagrody ZAIKS-u za wybitne osiągnięcia w zakresie przekładów z literatur: francusko- i hiszpańskojęzycznych. W 2015 została odznaczona francuskim Orderem Sztuki i Literatury (w stopniu oficerskim)^[1]. W 2016 otrzymała Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”^[2].

Jest członkinią Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, ZAiKS-u i Polskiego PEN Clubu. Mieszka w Warszawie.