Krwiściąg średni
Krwiściąg średni (Sanguisorba minor subsp. balearica (Bourg. ex Nyman) Muñoz Garm. & C.Navarro) – podgatunek krwiściągu mniejszego Sanguisorba minor z rodziny różowatych. Występuje w środkowej i południowej Europie, północno-zachodniej i południowej Afryce, w zachodniej i środkowej Azji, a jako gatunek introdukowany także w północnej Europie, w Ameryce Północnej, w Australii i Nowej Zelandii[3]. W Polsce rośnie w rozproszeniu na terenie całego kraju[4].
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek | |
Podgatunek |
krwiściąg średni |
Nazwa systematyczna | |
Sanguisorba minor subsp. balearica (Bourg. ex Nyman) Muñoz Garm. & C.Navarro Anales Jard. Bot. Madrid 56: 176 (1998)[3] |
Morfologia
edytuj- Łodyga
- W odróżnieniu od podgatunku typowego (S. minor subsp. minor) zwykle cała naga i wyższa – o wysokości 40–80 cm[5][6].
- Liście
- Złożone; listki ogonkowe, jajowato-koliste lub eliptyczne[5]. Ogonek liściowy w odróżnieniu od formy typowej zwykle nagi[6].
- Kwiaty
- Początkowo zielone, później czerwonawe, zebrane w elipsoidalne główki. Kwiaty dolne – męskie, kwiaty górne – żeńskie, kwiaty środkowe – obupłciowe. Hypancjum po dojrzeniu głęboko pomarszczone, o długości 4–6 mm, ze skrzydełkami na kantach[5].
- Owoc
- Niełupka[5].
Biologia i ekologia
edytujBylina, hemikryptofit. Kwitnie od maja do lipca. Rośnie w murawach kserotermicznych i żwirowiskach. Liczba chromosomów 2n =28, 56[7].
Zagrożenia i ochrona
edytujRoślina umieszczona na polskiej czerwonej liście w kategorii DD (stopień zagrożenia nie może być określony)[8].
Przypisy
edytuj- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2017-12-29] (ang.).
- ↑ a b Sanguisorba minor subsp. balearica (Bourg. ex Nyman), [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-02-07] .
- ↑ Zając A., Zając M.: Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej, Instytut Botaniki, Uniwersytet Jagielloński, 2001, s. 495. ISBN 978-83-61191-72-8.
- ↑ a b c d Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. Rośliny polskie. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1969
- ↑ a b Władysław Szafer , Bogumił Pawłowski (red.), Flora polska. Rośliny naczyniowe Polski i ziem ościennych, t. VII, Kraków: PAN, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1955, s. 214 .
- ↑ Rutkowski Lucjan: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
- ↑ Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.