Koszary w Rzeszowie
Koszary w Rzeszowie – kompleksy koszarowe znajdujące się na terenie garnizonu Rzeszów.
(2).jpg) Austriackie koszary na Podzamczu w Rzeszowie; 1906 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Typ budynku |
koszary |
| Pierwszy właściciel | |
| Kolejni właściciele | |
| Obecny właściciel | |
.jpg)
.jpg)
Charakterystyka
edytujRzeszowskie koszary kawaleryjskie, położone przy ulicy Jana Dąbrowskiego, wzniesione zostały w latach 1895–1898. Ich pojemność oceniano na 419 ludzi i 508 koni. Do 1914 kwaterował w nich austriacki 6 pułk ułanów (bez II dywizjonu, który kwaterował w Dębicy).
Po odzyskaniu niepodległości, koszary przejęło Wojsko Polskie. W roku 1920 koszary kawaleryjskie przy ulicy Lwowskiej, za Wisłokiem zajmował 6 pułk Ułanów Kaniowskich[1]. 10 lutego 1921 do Koszar Poniatowskiego zaczęło wprowadzać się dowództwo i I szwadron 20 pułku ułanów im. Króla Jana III Sobieskiego. Kilka lat później do koszar Poniatowskiego wprowadził się także przybyły z Jarosławia 10 dywizjon artylerii konnej[2]. 24 czerwca 1930 odsłonięto w nich tablicę pamiątkową ku czci poległych ułanów[3].
Kolejnym kompleksem koszarowym Rzeszowa były Koszary Hallera (Kraińskiego). Położone były przy ulicy Piłsudskiego 8/10, a ich pojemność oceniano na 480 ludzi. Koszary powstały po 1842, nie miały stajni, a do 1914 stacjonował w nich austriacki 40 pułk piechoty. Koszary stanowiły typowy przykład austriackiego budownictwa wojskowego tego okresu – cztery skrzydła budynku otaczają dość obszerny dziedziniec, a cały obiekt zdolny byłby do obrony okrężnej[4].
Trzecim kompleksem koszarowym Rzeszowa były Koszary Bema. Położone były przy ulicy Piłsudskiego 21 i 8 Marca 5, a ich pojemność oceniano na 300 ludzi. Koszary powstały po 1842, nie miały stajni, a do 1914 stacjonował w nich austriacki 4 batalion jegrów[4].
W latach 1922–1923 Koszary Hallera i Bema zajmował 20 pułk ułanów. Mieściły się tam między innymi mieszkania kadry i magazyny gospodarcze[3].
Dużym kompleksem koszarowym na terenie Rzeszowa były Koszary Piłsudskiego położone przy ul. Jana Dąbrowskiego 22. Były to koszary kawaleryjskie, wzniesione w latach 1894–1900 dla austriackiego 3 pułku ułanów Landwehry. Ich pojemność oceniano na 676 ludzi i 580 koni[5].
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, początkowo kwaterował w nich 22 pułk artylerii polowej, a po jego przeprowadzce do Przemyśla, koszary zajęły szwadrony 20 pułku ułanów przeniesione z Dębicy[5].
Do czasów współczesnych (2019) zachowała się większość zabudowy koszarowej w Rzeszowie. Koszary Poniatowskiego i Piłsudskiego nieustannie zajmuje Wojsko Polskie. Kwaterują tam obecnie: 1 batalion Strzelców Podhalańskich i 21 batalion dowodzenia. Koszary Bema i Hallera są użytkowane jako mieszkania oraz siedziby firm, sklepów, biur i urzędów[6].
Przypisy
edytuj- ↑ Kukawski 2012 ↓, s. 19.
- ↑ Kucharski i Tym 2019 ↓, s. 33.
- ↑ a b Kucharski i Tym 2019 ↓, s. 29.
- ↑ a b Kucharski i Tym 2019 ↓, s. 32.
- ↑ a b Kucharski i Tym 2019 ↓, s. 32–33.
- ↑ Kucharski i Tym 2019 ↓, s. 36.
Bibliografia
edytuj- Lesław Kukawski: 20 Pułk Ułanów im. Króla Jana Sobieskiego. Krzysztof Mijakowski (red.). Warszawa: Edipresse Polska S.A., 2012, seria: Wielka Księga Kawalerii Polskiej 1918–1939. ISBN 978-83-7769-350-6.
- Szymon Kucharski, Juliusz Tym: 20 pułk ułanów. T. 19. Warszawa: Edipresse Polska S.A., 2019, seria: Wielka Księga Kawalerii Polskiej 1918–1939. Odznaki kawalerii. ISBN 978-83-8164-151-7.