Konstanty Leon Sosnowski
Konstanty Leon Sosnowski herbu Nałęcz (ur. przed 3 maja 1722[2], data śmierci nieznana) – duchowny rzymskokatolicki, członek zakonu paulinów, święcenia kapłańskie 29 marca 1755[2]. Mianowany biskupem tytularnym Arethusa w Syria Secunda i sufraganem inflanckim (16 lutego 1767)[2]. Opuścił diecezję po pierwszym rozbiorze Polski. 16 czerwca 1780 zwolniony z obowiązków sufragana[2], proboszcz katedry łuckiej[3].
| ||
Data urodzenia | ||
---|---|---|
Data śmierci |
nieznana | |
Biskup pomocniczy inflancki | ||
Okres sprawowania |
1767–1780 | |
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Nominacja biskupia |
16 lutego 1767 | |
Sakra biskupia |
30 marca 1767 |
Data konsekracji |
30 marca 1767 | ||||
---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||
Konsekrator | |||||
Współkonsekratorzy | |||||
|
Przypisy
edytuj- ↑ Krzysztof R. Prokop, Wiadomości do biografii biskupów oraz opatów i ksień z ziem Rzeczypospolitej Obojga Narodów z osiemnastowiecznej prasy warszawskiej doby saskiej i stanisławowskiej (1729-1795), w: Archiwa, Biblioteki I Muzea Kościelne, t. 86, 2006, s. 320.
- ↑ a b c d Hierarchia Catholica medii et recentioris aevi, t. VI, Patavii 1958, s. 98. (łac.).
- ↑ Herbarz polski, t. VIII, Lipsk 1841, s. 464.
Bibliografia
edytuj- Piotr Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965–1999. Słownik biograficzny, Warszawa 2000.