Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Ostrowcu Świętokrzyskim

Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Ostrowcu Świętokrzyskim – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do parafii pod tym samym wezwaniem (dekanat Ostrowiec Świętokrzyski diecezji sandomierskiej). Świątynia znajduje się na ostrowieckim osiedlu Gutwin.

Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego
w Ostrowcu Świętokrzyskim

kościół parafialny
Państwo	Polska
Województwo	świętokrzyskie
Miejscowość	Ostrowiec Świętokrzyski-Gutwin
Adres	ul. Wrzosowa
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Podwyższenia Krzyża Świętego w Ostrowcu Świętokrzyskim
Wezwanie	Podwyższenia Krzyża Świętego
Wspomnienie liturgiczne	14 września
Historia Data rozpoczęcia budowy 1980 Data zakończenia budowy 1981 Data poświęcenia 1983
Dane świątyni Architekt ks. Marian Sulima Świątynia • materiał bud. • cegła Ołtarz • liczba ołtarzy 3 Liczba naw 1
Położenie na mapie Ostrowca Świętokrzyskiego Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Ostrowcu Świętokrzyskim
Położenie na mapie Polski Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Ostrowcu Świętokrzyskim
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Ostrowcu Świętokrzyskim
Położenie na mapie powiatu ostrowieckiego Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Ostrowcu Świętokrzyskim
50°57′56,7″N 21°23′49,0″E/50,965750 21,396944

Jest to świątynia wzniesiona w latach 1980–1981. Wybudowana została bez zezwolenia władz państwowych, czyli jednocześnie bez planu, i tylko według pomysłu księdza Mariana Sulimy i parafian. W listopadzie 1980 roku rozpoczęto prace przy fundamentach przyszłego kościoła, natomiast w kwietniu 1981 roku zostały wzniesione ściany i dach. Pierwsza msza święta w tej świątyni została odprawiona w uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego (rezurekcja) w dniu 19 kwietnia 1981 roku. Uroczyście kościół został poświęcony przez biskupa Stanisława Sygneta 14 września 1983 roku. Świątynia została zbudowana potajemnie jako dobudówka do kupionego wcześniej domu mieszkalnego, będącego obecnie zapleczem i plebanią. Fronton świątyni pierwotnie był ozdobiony masywnym portykiem podpartym trzema arkadami, obecnie przebudowanym na dużych rozmiarów kruchtę z półkoliście zamkniętym wejściem i pięcioma półkolistymi oknami. Jednonawowe wnętrze kościoła jest proste, oświetlone prostokątnymi oknami i nakryte drewnianym stropem na dźwigarach. W prezbiterium jest umieszczony obraz Ostatniej Wieczerzy^[1].