Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny i św. Michała Archanioła w Kurowie

Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny i świętego Michała Archanioła – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Garbów archidiecezji lubelskiej. Znajduje się na Szlaku Renesansu Lubelskiego.

Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny i św. Michała Archanioła

nr rej. A/409[1] z dnia 24.01.1969
kościół parafialny
fasada świątyni
Państwo	Polska
Województwo	lubelskie
Miejscowość	Kurów
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
parafia	Narodzenia Najświętszej Maryi Panny i św. Michała Archanioła
Wezwanie	Narodzenia Najświętszej Maryi Panny i św. Michała Archanioła
Historia Data rozpoczęcia budowy połowa XVI wieku (nawy boczne) Data zakończenia budowy II połowa XVII wieku (nawa główna) Aktualne przeznaczenie świątynia katolicka
Dane świątyni Styl renesans lubelski Świątynia • materiał bud. • cegła Ołtarz • liczba ołtarzy 7 Liczba naw 3
Położenie na mapie gminy Kurów Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny i św. Michała Archanioła
Położenie na mapie Polski Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny i św. Michała Archanioła
Położenie na mapie województwa lubelskiego Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny i św. Michała Archanioła
Położenie na mapie powiatu puławskiego Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny i św. Michała Archanioła
51°23′18,7″N 22°11′17,7″E/51,388528 22,188250
Multimedia w Wikimedia Commons

Jest to trzynawowa świątynia wzniesiona w stylu poźnorenansowym. Obecna budowla została wzniesiona etapami. Na początku była budowana przez rodzinę Kurowskich. Murowane prezbiterium i zakrystia oraz nawa główna drewniana na podmurówce powstały zapewne w połowie XV wieku. W połowie XVI wieku świątynia została rozbudowana - powstały nawy boczne. Nawa główna murowana została wzniesiona w II połowie XVII wieku (ok. 1660 rok) – przez rodzinę Zbąskich. W I połowie XVIII wieku zostały odnowione nawy boczne. W takim kształcie świątynia pozostała niezmieniona do dnia dzisiejszego.

Budowla jest murowana i posiada siedem ołtarzy drewnianych. W głównym znajdują się trzy obrazy: Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, św. Michała Archanioła i św. Jana Nepomucena oraz drewniany krzyż z wizerunkiem Pana Jezusa. W prawej nawie bocznej są umieszczone ołtarze św. Rodziny i Wskrzeszenie Piotrowina za pośrednictwem św. Stanisława Biskupa i Męczennika. Na pierwszym filarze po prawej stronie znajduje się ołtarz św. Franciszka z Asyżu. W nawie lewej był umieszczony ołtarz z obrazem św. Tekli namalowanym przez Fryderyka Baumana (1765 – 1845). Obecnie na jego miejscu znajduje się ołtarz z obrazem Pana Jezusa Miłosiernego, obok którego jest umieszczony posążek św. Franciszka z Asyżu. Natomiast obraz św. Tekli jest umieszczony w prezbiterium po lewej stronie ołtarza głównego. W lewej nawie jest umieszczony obraz św. Piotra Apostoła i posążek Najświętszego Serca Pana Jezusa. Na pierwszym lewym filarze jest umieszczony obraz Matki Bożej Ostrobramskiej. Ponadto świątynia posiada ambonę i emporę chórową z XIX wieku. Na chórze znajdują się organy o 10 głosach przebudowane w 1939 roku. Na końcu prawej nawy jest umieszczony nagrobek Stanisława Zbąskiego (1540 – 1585) wykonany z pomalowanego wapienia. Misa chrzcielna z I połowy XIX wieku znajduje się przy prezbiterium po prawej stronie^[2].