Kościół św. Mikołaja w Anklam

Budowę kościoła rozpoczęto prawdopodobnie około 1280 roku, pierwsza wzmianka pochodzi z roku 1330^[1]. Nadano mu wezwanie św. Mikołaja, patrona żeglarzy, rybaków i kupców, prace w pełni ukończono w roku 1568^[2]. Od 1534 roku odprawiano tu nabożeństwa luterańskie^[1]. W 1574 dach wieży został zniszczony wskutek uderzenia pioruna, a w 1586 wymieniono uszkodzone przez warunki atmosferyczne pokrycie dachu. Świątynię wyremontowano w latach 1696–1700. Podczas burzy w 1703 roku iglica wieży przekrzywiła się, naprostowano ją w roku 1733, a w 1802 zainstalowano piorunochron. Podczas okupacji napoleońskiej funkcjonował tu warsztat rymarski. W 1817 odbudowano zniszczoną rok wcześniej przez piorun iglicę. W 1868 usunięto kaplice boczne, a w 1873 przebudowano emporę organową^[2]. 16 stycznia 1906 budynek zamknięto z powodu złego stanu technicznego oraz rozpoczęto jego renowację. Wyremontowano szczyty wieży i sklepienia^[1], wykonano nowe wyposażenie (min. organy), dekorację malarską i witraże. 23 kwietnia 1909 świątynię uroczyście otwarto po ukończeniu prac^[2]. Świątynia została zniszczona 29 kwietnia 1945, w ostatnich dniach II wojny światowej. Wieża kościelna runęła niszcząc dach naw, ocalały jedynie mury^[2][3]. We wrześniu 1994 założono stowarzyszenie Förderkreis Nikolaikirche Anklam eV zajmujące się ochroną dawnej świątyni przed dalszym niszczeniem. W latach 1995–1996 budowlę przykryto tymczasowym dachem^[1], a w 1999 udostępniono ją zwiedzającym^[2]. 2 października 2004 świątynię konsekrowano i przekazano miastu Anklam na okres 99-letniej dzierżawy. W 2004 roku zrekonstruowano witraż z podobizną św. Mikołaja, w 2010 ukończono remont wieży. W latach 2010–2011 na miejscu tymczasowego dachu wykonano nowy o kształcie dachu istniejącego tu przed wojną, a w 2014 zainstalowano kolejne witraże autorstwa Grahama Jonesa^[1]. 17 grudnia 2022 ukończono pierwszy etap odbudowy^[3]. Wnętrze kościoła służy jako sala wystawiennicza poświęcona Ottonowi Lilienthalowi, konstruktorowi szybowców^[4].

Świątynia trójnawowa, o układzie halowym, reprezentująca gotyk ceglany. Przed II wojną światową wieża miała wysokość 103 metrów^[3], od 1945 wynosi ona 45 metrów. Podczas odbudowy ulokowano na niej taras widokowy^[5]. Od południa do bryły świątyni dostawiona jest zakrystia, od wschodu znajdują się trzy absydy. W dolnej kondygnacji wieży znajduje się ostrołukowy portal^[6].

•  
  Widok w 1880
•  
  Kościół w 2004 roku, przykryty tymczasowym dachem
•  
  Widok z północnego wschodu
•  
  Widok z południowego zachodu
•  
  Wnętrze w 2004