Ketotifen
Ketotifen – organiczny związek chemiczny, lek przeciwhistaminowy I generacji, antagonista receptora H1. W dawkach wyższych niż terapeutyczne stabilizuje błony komórkowe mastocytów, hamuje ich degranulację i tym samym uwalnianie z ich ziarnistości histaminy i innych przekaźników reakcji alergicznych.
| |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny |
C19H19NOS | ||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa |
309,43 g/mol | ||||||||||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||
Numer CAS |
34580-13-7 | ||||||||||||||||||||||
PubChem | |||||||||||||||||||||||
DrugBank | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | |||||||||||||||||||||||
Klasyfikacja medyczna | |||||||||||||||||||||||
ATC | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
|
Wskazania
edytujUczulenia, alergiczne zapalenie oskrzeli, astma oskrzelowa (nie przerywa napadu, działa dopiero po kilkunastu dniach stosowania), alergie wielonarządowe, katar sienny, atopowe zapalenie skóry i alergiczne zapalenie spojówek.
Działania niepożądane
edytujW początkowym okresie leczenia: senność, otępienie, wzmożone łaknienie, suchość jamy ustnej, zawroty głowy
Preparaty w Polsce
edytujW Polsce dostępne są: Ketotifen, Zabak i Zaditen[2].
Bibliografia
edytuj- Wojciech Kostowski , Farmakologia. Podstawy farmakoterapii. Podręcznik dla studentów i lekarzy, wyd. 2, Warszawa: Państwowe Zakłady Wydawnictw Lekarskich, 2001 .
Przypisy
edytuj- ↑ Ketotyfen, sól fumaranowa (nr K2628) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2018-03-06]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ Ketotifen. indeks.mp.pl. [dostęp 2018-10-27].