Kazimierz Bogucki (1900–1940)

Kazimierz Ludwik Bogucki
	kapitan żandarmerii
Data i miejsce urodzenia	14 sierpnia 1900 ; Kalembina
Data i miejsce śmierci	1940 ; Katyń
	Przebieg służby
Lata służby	1918–1940
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	2 pułk szwoleżerów,; 7 batalion administracyjny,; 7 Dywizjon Żandarmerii,; 10 Dywizjon Żandarmerii
Główne wojny i bitwy	wojna polsko-bolszewicka,; II wojna światowa kampania wrześniowa;
	Odznaczenia

Kazimierz Ludwik Bogucki (ur. 14 sierpnia 1900 w Kalembinie, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – kapitan żandarmerii Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Piotra i Anny ze Spytkowskich. Od listopada 1918 w Wojsku Polskim. Jako ochotnik wstąpił do 2 pułku szwoleżerów. W latach 1919–1921 pełnił służbę jako podoficer w artylerii. Po zakończeniu działań wojennych pozostał w wojsku. W 1927 ukończył w stopniu podporucznika ze starszeństwem z dniem 15 lipca 1927^[1] kurs oficerski administracji. Przydzielony do 7 batalionu administracyjnego^[2]. 1 kwietnia 1931 przeniesiony do 7 dywizjonu żandarmerii, objął stanowisko adiutanta dywizjonu. W styczniu 1932 ukończył kurs aplikacyjny dla oficerów młodszych żandarmerii w Centrum Wyszkolenia Żandarmerii w Grudziądzu, przydzielony do 7 dywizjonu^[3]. W 1932 był porucznikiem ze starszeństwem z dniem 15 lipca 1929 i drugą lokatą w korpusie oficerów żandarmerii^[4]. Od marca 1932 do marca 1933 oficer mobilizacyjny 7 dywizjonu żandarmerii. Przeniesiony na stanowisko dowódcy plutonu żandarmerii „Poznań”. Od listopada 1933 ponownie adiutant dowódcy 7 dywizjonu. W marcu 1936 roku awansował na kapitana. W 1937 przeniesiony do 10 dywizjonu żandarmerii. W marcu 1939 objął dowództwo plutonu żandarmerii w Jarosławiu. Dowodził nim w kampanii wrześniowej.

W kampanii wrześniowej walczył w Armii „Karpaty”. Wzięty do niewoli przez Sowietów, osadzony w Kozielsku. Został zamordowany wiosną 1940 przez NKWD w lesie katyńskim. Figuruje na liście wywózkowej LW z 1.04.1940. Pochowany na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu.

Życie prywatne

Był żonaty, miał syna Zdzisława.

Ordery i odznaczenia

Srebrny Krzyż Zasługi (19 marca 1931)^[4]^[5]

Zobacz też

Przypisy

↑ Rocznik Oficerski MSWojsk., 1928, s. 811 .
↑ Rocznik Oficerski MSWojsk, 1928, s. 768 .
↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 6 z 23 marca 1932 roku
↑ ^a ^b Rocznik Oficerski MSWojsk, 1932, s. 291 .
↑ M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 103 „za zasługi na polu wyszkolenia wojska”.

Bibliografia

Kazimierz Banaszek; Krystyna Wanda Roman; Zdzisław Sawicki: Kawalerowie Orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich. Kapituła Orderu Wojennego Virtuti Militari, 2000. ISBN 83-87893-79-X.
Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.
Jan Suliński, Żandarmi zamordowani na Wschodzie w latach 1939–1940, Warszawa 2012.
https://web.archive.org/web/20121201115733/http://www.10pul.idl.pl/pliki/katyn/katyn_ksiega_cmentarna_cz1.pdf

[1] Rocznik Oficerski MSWojsk., 1928, s. 811 .

[2] Rocznik Oficerski MSWojsk, 1928, s. 768 .

[3] Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 6 z 23 marca 1932 roku

[:0-4] Rocznik Oficerski MSWojsk, 1932, s. 291 .

[5] M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 103 „za zasługi na polu wyszkolenia wojska”.

[1]

kapitan żandarmerii
Data i miejsce urodzenia	14 sierpnia 1900 Kalembina
Data i miejsce śmierci	1940 Katyń
Przebieg służby
Lata służby	1918–1940
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	2 pułk szwoleżerów, 7 batalion administracyjny, 7 Dywizjon Żandarmerii, 10 Dywizjon Żandarmerii
Główne wojny i bitwy	wojna polsko-bolszewicka, II wojna światowa kampania wrześniowa
Odznaczenia