Kazimierz Żorawski
Paulin Kazimierz Stefan Żorawski (też: Żórawski) (ur. 22 czerwca 1866 w Szczukach, zm. 23 stycznia 1953 w Warszawie) – polski matematyk.
 Kazimierz Żorawski w 1928 | |
| Data i miejsce urodzenia |
22 czerwca 1866 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
23 stycznia 1953 |
| profesor nauk matematycznych | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1891 |
| Profesura |
1895 |
| Polska Akademia Nauk / Umiejętności | |
| Status PAN |
członek rzeczywisty |
| Status PAU |
członek krajowy czynny |
| Rektor UJ | |
| Uczelnia |
Politechnika Lwowska |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys
edytujUrodził się w rodzinie Juliusza h. Trąby (1833–1906), dzierżawcy majątku Szczuki, jednego z najbliższych współpracowników Stanisława Chełchowskiego, oraz Kazimiery z Kamieńskich h. Jastrzębiec. Brat Stanisława, Bronisławy, Władysława (1871–1934)[1] – dyrektora cukrowni „Ciechanów”, Juliusza i Anny.
Ukończył gimnazjum klasyczne w Warszawie. W latach 1884–1888 studiował fizykę i matematykę na Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim, w latach 1888–1892 na uniwersytetach w Lipsku, Getyndze i Paryżu. W roku 1891 obronił doktorat w Lipsku. W młodości zakochany z wzajemnością w Marii Skłodowskiej, guwernantce w majątku dzierżawionym przez jego ojca (1886–1889), jednak rodzice Kazimierza nie wyrazili zgody na ślub.
W latach 1892–1895 mieszkał we Lwowie, gdzie był docentem prywatnym na Politechnice Lwowskiej. W roku 1895 został mianowany profesorem nadzwyczajnym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. W trzy lata później został mianowany profesorem zwyczajnym i obejmuje stanowisko dziekana Wydziału Filozofii, a później rektora (1917–1918). Wróciwszy w 1919 roku do Warszawy, wykładał kolejno na Politechnice Warszawskiej i na Uniwersytecie Warszawskim, aż do emerytury w 1936 roku.
W latach 1920–1921 był dyrektorem Departamentu Nauki i Szkolnictwa Wyższego w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. Od 1900 roku członek AU (PAU), od 1952 PAN, od 1921 TNW (1921–1931 prezes). Współzałożyciel Towarzystwa Matematycznego w Krakowie (1919).
Napisał prace poświęcone zagadnieniom teorii równań różniczkowych, geometrii różniczkowej, teorii grup i mechaniki. Autor Wykładu geometrii analitycznej (tom 1 i 2, 1930–1931).
Został pochowany w grobowcu rodzinnym na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 196-3-4)[2].
Rodzina
edytujBył mężem Leokadii z Jewniewiczów (1870–1937)[3], z którą miał syna Juliusza – architekta przedwojennej Warszawy, oraz dwie córki: Leokadię i Marię. Był dziadkiem Andrzeja Żórawskiego – konstruktora, współautora m.in. katowickiego Spodka, Hali Oliwii w Gdańsku.
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (7 listopada 1925)[4]
- Złoty Krzyż Zasługi (11 listopada 1936)[5]
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Z. Przyrembel, Ś.p. Władysław Żórawski (Wspomnienie pośmiertne), „Gazeta Cukrownicza”, 61 (17–18), 5 maja 1934, s. 1.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: Leokadja Żorawska, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2017-05-20].
- ↑ Leokadia Żorawska. Nekrologi. „Kurier Warszawski”, s. 14, nr 143 z 27 maja 1937.
- ↑ M.P. z 1925 r. nr 262, poz. 1082 „za wybitną działalność naukową i pedagogiczną”.
- ↑ M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 464 „za wybitne zasługi na polu nauki i wychowywania młodzieży w duchu patriotycznym położone w latach 1905–1918”.
Bibliografia
edytuj- Biografia
- Czy wiesz kto to jest?. Stanisław Łoza (red.). Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 855–856.
Linki zewnętrzne
edytuj- John J. O’Connor; Edmund F. Robertson: Kazimierz Żorawski w MacTutor History of Mathematics archive (ang.) [dostęp 2021-10-25].