Kacykowiec andyjski

(Przekierowano z Kacyk andyjski)

Kacykowiec andyjski[4], kacyk andyjski[5] (Cacicus chrysonotus) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny kacykowatych (Icteridae); stosunkowo rzadko występujący w górskich lasach tropikalnych na zboczach Andów od zachodniej Wenezueli do środkowej Boliwii. Tworzy dwie odrębne subpopulacje – północną i południową, przez niektórych autorów traktowane jako osobne gatunki. Jest uznawany za gatunek najmniejszej troski.

Kacykowiec andyjski
Cacicus chrysonotus[1]
d’Orbigny & Lafresnaye, 1838
Ilustracja
Kacykowiec andyjski budujący gniazdo
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

kacykowate

Podrodzina

kacykowce

Rodzaj

Cacicus

Gatunek

kacykowiec andyjski

Synonimy
  • Cassicus Chrysonotus d’Orbigny & Lafresnaye 1838
  • Xanthornus leucoramphus Bonaparte, 1845[2]
  • Cacicus leucoramphus (Bonaparte, 1845)
podgatunek
  • C. c. chrysonotus d’Orbigny & Lafresnaye, 1838
  • C. c. leucoramphus (Bonaparte, 1845)
  • C. c. peruvianus J.T. Zimmer, 1924
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania
Mapa występowania

     podgatunek chrysonotus

     podgatunki leucoramphus i peruvianus

Systematyka

edytuj

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisali Alcide d’Orbigny i Frédéric de Lafresnaye, nadając mu nazwę [Cassicus] Chrysonotus. Opis ukazał się w 1838 roku w Magasin de zoologie[6]. Jako miejsce typowe autorzy wskazali Yungas w Boliwii[2]. Dawniej gatunek bywał zaliczany do rodzaju Archiplanus[7][8]. Część autorów wyróżnia trzy podgatunki[7]:

  • C. c. chrysonotus Orbigny & Lafresnaye, 1838kacykowiec andyjski[4]
  • C. c. leucoramphus (Bonaparte, 1845)kacykowiec kolumbijski[4]
  • C. c. peruvianus J.T. Zimmer, 1924

Niektórzy autorzy traktują podgatunki leucoramphus i peruvianus jako osobny gatunek – Cacicus leucoramphus[8][9][10][11].

Etymologia

edytuj
  • Cacicus: hiszpańska nazwa „Cacique” dla kacyka, od karaibskiej nazwy cazique dla jaskrawo upierzonego kacyka[12].
  • chrysonotus: gr. χρυσονωτος, khrusonōtos – złotogrzbiety[13].

Morfologia

edytuj

Nieduży ptak ze średniej wielkości, grubym u nasady, dosyć długim i szpiczastym, bladym w kolorze kości słoniowej (z odcieniami od żółtego do zielonkawego) dziobem. Tęczówki niebieskie lub błękitne, u osobników młodocianych ciemnobrązowe. Nogi czarne. Ptak o błyszczącym czarnym upierzeniu z żółtym kuprem i dolną częścią grzbietu. Dymorfizm płciowy słabo widoczny, samice są mniejsze i mają bardziej matowe upierzenie. Długość ciała z ogonem: C. c. chrysonotus 28–30 cm, C. c. leucoramphus: samce 28 cm, samice 25 cm; masa ciała: C. c. chrysonotus: samiec 92,5 g, samica 66,5 g, C. c. leucoramphus: samiec 98 g, samica 64,5 g[7][8].

Zasięg występowania

edytuj

Kacykowiec andyjski występuje[7]:

Jest gatunkiem osiadłym[7][8]. Zasięg występowania według szacunków organizacji BirdLife International obejmuje: 207 tys. km² dla kacykowca andyjskiego i 1,14 mln km² dla kacykowca kolumbijskiego, czyli łącznie 1,347 mln km²[14][15].

Ekologia

edytuj

Głównym habitatem kacykowca andyjskiego są subtropikalne i umiarkowane górskie lasy deszczowe z przewagą drzew z rodzajów kluzja i onatnia. Występuje na wysokościach od 1800 do 3600 m n.p.m., a poszczególne podgatunki: C. c. chrysonotus 1800–3300 m n.p.m., C. c. leucoramphus 2000–3600 m n.p.m., C. c. peruvianus 2000–3300 m n.p.m. Jest gatunkiem osiadłym, chociaż możliwe są pewne migracje wysokościowe zimą. Żeruje w koronach drzew i na obrzeżach lasu, dietę stanowią owoce, nektar i ziarna m.in. bambusów. Kacykowiec andyjski występuje pojedynczo, w parach lub w niewielkich grupach po 5–10 osobników. Żeruje także w stadach mieszanych z ptakami m.in. z rodzaju Cyanolyca, andotanagrem kapturowym czy kacykarzem[7]. Długość generacji jest określana na 4,6 lat[14].

Rozmnażanie

edytuj

Niewiele wiadomo o rozmnażaniu tego gatunku. Sezon lęgowy w Kolumbii trwa od lutego do lipca, w Boliwii obserwowano podloty w okresie październik–styczeń. Gniazduje pojedynczo lub w niewielkich koloniach. Obserwowano kolonię sześciu gniazd w Ekwadorze. Gniazdo w postaci podłużnego worka dochodzącego do około 50 cm długości z wejściem usytuowanym w górnej części, zbudowane jest z włókien roślinnych i umieszczone na gałęzi na średniej wysokości[7].

Status

edytuj

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN takson ten klasyfikowany jest jako dwa osobne gatunki:

  • kacykowiec andyjski (Cacicus chrysonotus) zaliczany jest do kategorii najmniejszej troski (LC – Least Concern). Liczebność populacji nie jest określona, zaś jej trend oceniany jest jako stabilny ze względu na brak dowodów na spadki liczebności bądź istotne zagrożenia dla gatunku[14].
  • kacykowiec kolumbijski (Cacicus leucoramphus) także uznawany jest za gatunek najmniejszej troski, a trend jego liczebności za stabilny[11].

Przypisy

edytuj
  1. Cacicus chrysonotus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b Denis Lepage: Bolivian Cacique Cacicus chrysonotus (d’Orbigny & Lafresnaye, 1838). Avibase. [dostęp 2022-09-16]. (ang.).
  3. Cacicus chrysonotus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. a b c Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Icteridae Vigors, 1825 – kacykowate – New World Blackbirds (wersja: 2021-05-26). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2022-09-19].
  5. P. Mielczarek & W. Cichocki. Polskie nazewnictwo ptaków świata. „Notatki Ornitologiczne”. Tom 40. Zeszyt specjalny, s. 404, 1999. 
  6. Alcide d’Orbigny i Frédéric de Lafresnaye, Synopsis Avium, in ejus per Americam meridionalem itinere, collectarum et ab ipso viatore necnon, „Magasin de zoologie”, 8 cl.2, Paryż 1838, s. 3 (fr.).
  7. a b c d e f g Rosendo Fraga: Mountain Cacique Cacicus chrysonotus, version 1.1. [w:] Birds of the World (red. B.K. Keeney) [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2020. [dostęp 2022-09-16]. (ang.).
  8. a b c d Handbook of the Birds of the World. Josep del Hoyo, Andrew Elliott & David Christie (red.). T. 16: Tanagers to New World Blackbirds. Barcelona: Lynx Edicions, 2011, s. 748. ISBN 978-84-96553-78-1. (ang.).
  9. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v12.2). [dostęp 2022-09-19]. (ang.).
  10. HBW and BirdLife International, Handbook of the Birds of the World and BirdLife International digital checklist of the birds of the world. Version 6 [online], grudzień 2021 [dostęp 2022-09-16].
  11. a b Cacicus leucoramphus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2022-09-19] (ang.).
  12. Cacicus, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-09-16] (ang.).
  13. chrysonotus, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-09-16] (ang.).
  14. a b c Species factsheet: Cacicus chrysonotus, Data table and detailed info. BirdLife International, 2022. [dostęp 2022-09-19]. (ang.).
  15. Species factsheet: Cacicus leucoramphus, Data table and detailed info. BirdLife International, 2022. [dostęp 2022-09-19]. (ang.).

Linki zewnętrzne

edytuj