KH-7 31amerykański satelita rozpoznawczy; trzydziesty pierwszy statek serii KeyHole-7 GAMBIT programu CORONA. Jego zadaniem było wykonywanie wywiadowczych zdjęć Ziemi o rozdzielczości przy gruncie około 46 cm.

KH-7 31
Ilustracja
Inne nazwy

Gambit-1 31, Mission 4031, OPS 3014

Indeks COSPAR

1966-074A

Indeks NORAD

S02396

Państwo

 Stany Zjednoczone

Zaangażowani

CIA, USAF

Model satelity

KeyHole-7

Rakieta nośna

Atlas SLV-3 Agena D

Miejsce startu

Vandenberg Air Force Base

Orbita (docelowa, początkowa)
Perygeum

146 km

Apogeum

358 km

Okres obiegu

89,4 min

Nachylenie

93,3°

Czas trwania
Początek misji

16 sierpnia 1966 18:28 UTC

Koniec misji

24 sierpnia 1966

Wymiary
Masa całkowita

2000 kg

Budowa i działanie

edytuj
 
Przekrój pokazujący budowę satelity KH-7.
 
Start rakiety Atlas SLV-3 Agena D z satelitą KH-7 31, 16 sierpnia 1966 roku.

Głównym komponentem satelity była kamera wyprodukowana przez Eastman Kodak, wyposażona w obiektyw lustrzany teleskopu systemu Maksutova charakteryzujący się ogniskową 195,58 mm[1]. Dzięki zestawowi luster udało się obniżyć wagę i wymiary zastosowanego aparatu. Precyzyjne położenie satelity określane było dzięki zestawowi czujników; żyroskopu i skanera podczerwieni kontrolującego położenie ziemskiego horyzontu. Korekta orbity była dokonywana przy pomocy 4 rakietowych silników korekcyjnych[2]. Film po naświetleniu był przesuwany za pomocą zestawu rolek do kapsuły, która następnie oddzielała się od satelity, lądowała na spadochronie w rejonie Pacyfiku i była przechwytywana podczas opadania przez specjalnie do tego przystosowany samolot.

Misja rozpoczęła się 16 sierpnia 1966 roku, kiedy rakieta Atlas SLV-3 Agena D wyniosła z kosmodromu Vandenberg na niską orbitę okołoziemską 31. satelitę z serii KH-7. Po znalezieniu się na orbicie KH-7 31 otrzymał oznaczenie COSPAR 1966-074A[3].

Podczas misji doszło do awarii układu optycznego podczas 9 okrążania Ziemi, zacięciu uległo jedno ze zwierciadeł co skutkowało wykonywaniem zdjęć w układzie mono[4]. Pomimo awarii misję uznano za udaną. KH-7 31 pozostawał na orbicie ponad 8 dni[5], w którym to czasie wykonał 130 okrążeń Ziemi[6].

22 lutego 1995 roku prezydent Bill Clinton podpisał rozporządzenie wykonawcze 12951 odtajniające 860 tysięcy zdjęć wykonanych w latach 1960-1980 przez wojskowe satelity wywiadowcze. Kolejną partię zdjęć odtajniono w 2002 roku. Archiwalne zdjęcia są wykorzystywane m.in. przez archeologów, geologów i historyków. Zdjęcia z satelity KH-7 31 wykorzystano do analizy stanowisk archeologicznych w asyryjskim mieście Niniwa, gdzie zwrócono szczególną uwagę na zarysy kanałów i pozostałości starożytnej zabudowy[7]. Zdjęcia z satelity wykorzystano także przy analizie rozwoju stacji radarowej w pobliżu łotewskiej miejscowości Skrunda[8].

Satelita spłonął w atmosferze 24 sierpnia 1966 roku[3].

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj