Justyn Piskorski

Jest absolwentem prawa na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (1995) oraz prawa porównawczego na Reńskim Uniwersytecie im. Fryderyka Wilhelma w Bonn (1998)^[1]. W 2002 otrzymał stopień doktorski na podstawie pracy pt. Odpowiedzialność karna cudzoziemców w świetle polskiego prawa (promotorem był Andrzej Jan Szwarc)^[2][1]. Habilitował się w 2014 na podstawie oceny dorobku naukowego i rozprawy Legitymizacja prawa karnego Unii Europejskiej^[1][2].

Pracuje na stanowisku profesora uczelni w Zakładzie Prawa Karnego macierzystego wydziału, gdzie od 1 września 2017 pełni funkcję kierownika katedry^[1][3][4]. Ukończył aplikację prokuratorską w Prokuraturze Wojewódzkiej w Poznaniu. Ponadto jest byłym ekspertem Instytutu Sobieskiego^[5], członkiem Fundacji Uniwersyteckich Poradni Prawnych^[6] oraz przedstawicielem wojewody wielkopolskiego w Radzie Kuratorów Fundacji Zakłady Kórnickie^[7]. Od 2013 pełni funkcję zastępcy redaktora naczelnego Humanistycznych Zeszytów Naukowych – Prawa Człowieka. Od 2017 pełni funkcję wiceprzewodniczącego Rady Naukowej Instytutu Ekspertyz Sądowych im. Jana Sehna w Krakowie^[4].

Został członkiem Rady Naukowej kwartalnika „Prawo i Więź”^[8].

Na posiedzeniu Narodowej Akademii Nauk Prawnych Ukrainy (Національна академія правових наук України), które odbywało się 28 sierpnia 2020 r. w Połtawie, w uznaniu zasług naukowych oraz współpracy z Akademią został jednogłośnie wybrany do grona Akademii jako jej członek zagraniczny. Wniosek przedstawił prezes Akademii prof. Oleksandr Petryshyn. Prof. Justyn Piskorski jest pierwszym Polakiem w tym gronie^[9][10].

Wybrany 15 września 2017 do Trybunału Konstytucyjnego, mimo iż stanowisko w Trybunale Konstytucyjnym wówczas było już obsadzone przez prof. Krzysztofa Ślebzaka, który oczekuje na złożenie ślubowania. 18 września Justyn Piskorski złożył ślubowanie przed prezydentem RP^[11].

22 października 2020 jako sprawozdawca był w składzie orzekającym Trybunału Konstytucyjnego, w którym TK wydał wyrok o niezgodności z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej wykonywania aborcji z powodu ciężkiego i nieodwracalnego upośledzenia płodu albo nieuleczalnej choroby zagrażającej jego życiu^[12]. Wyrok Trybunału doprowadził do licznych protestów przeciwko zmianie przepisów aborcyjnych na ogólnokrajową skalę^[13][14][15]. W następstwie protestów został poproszony przez współpracowników o rezygnację z kierowania Zakładem Prawa Karnego^[16].

Został powołany do Komisji Weneckiej (Europejska Komisja na rzecz Demokracji przez Prawo) na kadencję 2022-2026^[17].

• Odpowiedzialność karna cudzoziemców w Polsce, Warszawa 2003, ISBN 83-7284-776-2
• Unijna polityka karna w świetle polskiego prawa (współredaktor wraz z A. Szwarcem), Poznań 2010, ISBN 978-83-7177-605-2
• Szkoła domowa. Między wolnością a przymusem (red.), Warszawa 2011, ISBN 978-83-927691-1-8
• ponadto rozdziały w pracach zbiorowych i artykuły publikowane w czasopismach prawniczych^[1]

• Piskorski, Justyn w katalogu Biblioteki Narodowej
• Piskorski, Justyn w repozytorium Amur
• Dr hab. Justyn Aleksander Piskorski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2015-09-28] .