Jukka Tiensuu

W latach 1967–1972 był uczniem Paavo Heininena na Akademii Sibeliusa w Helsinkach^[1][2], gdzie uzyskał dyplom z fortepianu i kompozycji^[2]. W latach 1972–1973 kształcił się w Juilliard School of Music w Nowym Jorku^[2]. Odbył uzupełniające studia w zakresie kompozycji u Briana Ferneyhougha i Klausa Hubera we Fryburgu Bryzgowijskim^[2], gdzie kształcił się też w zakresie muzyki barokowej i gry na klawesynie^[2]. W latach 1978–1982 był pracownikiem IRCAM w Paryżu^[2]. Od 1981 do 1983 roku był dyrektorem Biennale Sztuk w Helsinkach, w 1981 roku zainicjował festiwal muzyki współczesnej w Viitasaari^[1][2]. W 1989 roku został zatrudniony w pracowni badań nad muzyką komputerową na Uniwersytecie Kalifornijskim w San Diego^[2].

Występował jako wykonawca w Europie, Ameryce Północnej i Azji^[2], wykonując zarówno utwory barokowe, jak i muzykę współczesną^[1][2]. Prowadził też działalność pedagogiczną^[1]. W 1988 roku otrzymał I nagrodę Międzynarodowej Trybuny Kompozytorów UNESCO w Paryżu za utwór Tokko^[1][2].

Po początkowych zainteresowaniach środkami kolorystycznymi i harmonicznymi wypracował koncepcję zespołu symfonicznego opartą na przepływach kompleksów brzmieniowych^[1]. W swojej twórczości posługiwał się różnymi technikami charakterystycznymi dla muzyki 2. połowy XX wieku, m.in. mikrotonowością i aleatoryzmem^[1]. Interesował się muzyką elektroakustyczną, stosował analizę spektralną^[1]. Jego utwory cechują się statycznością przebiegu epizodów i brakiem rozwoju dramaturgii^[1].

(na podstawie materiałów źródłowych^[1][2])