John Loudon McAdam

Urodził się 21 września 1756 roku w Ayrze^[1]. Jego rodzicami byli James McAdam i Susanna Cochrane^[2]. Był najmłodszym z dziesięciorga rodzeństwa^[2]. W 1770 roku udał się do Nowego Jorku, by pracować jako kupiec u swojego wuja i po trzynastu latach wrócił do Szkocji z pokaźnym majątkiem, osiedlając się w Ayrshire^[1]. Został wówczas zarządcą dróg i zauważył, że lokalne drogi utwardzone są w złym stanie, zatem na własny koszt podjął się szeregu eksperymentów w ich budowie^[1]. W 1798 roku przeniósł się do Falmouth, gdzie kontynuował swoje badania z upoważnienia rządu^[1]. Zalecił, aby drogi były uniesione nad przylegającą ziemią dla dobrego drenażu i zakryte, najpierw dużymi skałami, a następnie mniejszymi kamieniami i cała masa okalana drobnym żwirem lub żużlem^[1]. W 1815 roku został inspektorem generalnym dróg w Bristolu i wcielił swoje plany w życie^[1]. Aby udokumentować swoją pracę, McAdam napisał Remarks on the Present System of Road-Making (w 1816) i Practical Essay on the Scientific Repair and Preservation of Roads (w 1819)^[1]. Dzięki aprobacie Parlamentu Brytyjskiego w 1823 roku, został mianowany geodetą generalnym dróg metropolitalnych cztery lata później^[1]. Opisany przezeń proces budowy dróg ten został szybko przyjęty w innych krajach, w szczególności w Stanach Zjednoczonych^[1]. McAdam zmarł 26 listopada 1836 roku w Moffacie^[1].