Jean-Baptiste Carpeaux

Pochodził z rodziny rzemieślniczej, syn kamieniarza. Początkowo uczył się rzeźby w pracowni Rude'a. Podczas pobytu w Rzymie wielki wpływ wywarły na nim dzieła Michała Anioła. Po powrocie do Paryża stał się jednym z najbardziej cenionych artystów epoki.

Wykonał wiele dekoracyjnych grup rzeźbiarskich, ale sławę przyniosła mu płaskorzeźba Taniec (1868). W 1865 Charles Garnier zamówił u Carpeaux do budowanego przez siebie opéra Garnier w Paryżu jedną z czterech rzeźb zdobiących fasadę; artysta skomponował swoje dzieło jako niezależny od ściany obraz, przechodząc od półplastycznego reliefu do pełnoplastycznej rzeźby.