Jakub Rogowicz

lekarz

Jakub Ignacy Rogowicz (ur. 15 sierpnia 1839 w Kaliszu, zm. 25 listopada 1896 w Warszawie) – polski lekarz ginekolog, społecznik, założyciel pierwszego w Warszawie prywatnego zakładu położniczego, a także organizator przytułków położniczych i redaktor czasopisma "Medycyna".

Jakub Rogowicz
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Jakub Ignacy Rogowicz

Data i miejsce urodzenia

15 sierpnia 1839
Kalisz

Data i miejsce śmierci

25 listopada 1896
Warszawa

Miejsce spoczynku

Cmentarz Powązkowski w Warszawie

Zawód, zajęcie

lekarz, ginekolog, położnik

Narodowość

polska

Tytuł naukowy

doktor

Alma Mater

Akademia Medyko-Chirurgiczna w Warszawie

Małżeństwo

Maria Zawadzka

Dzieci

Jadwiga Rogowicz
Wacław Rogowicz
Jan Antoni Rogowicz
Stefan Rogowicz

Krewni i powinowaci

Wanda Drozdowska (synowa)

Życiorys

edytuj

Urodził się w Kaliszu jako syn Jana Rogowicza i Antoniny z Amlerskich. Jego żoną była Maria Zawadzka (1841–1939). Mieli czworo dzieci: córkę Jadwigę (1878–1971) oraz trzech synów, Wacława (1879–1960), Jana Antoniego (1881–1945) i Stefana (1891–1946)[1].

 
Grób rodziny Rogowiczów na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

W 1856 ukończył Wyższą Szkołę Realną w Kaliszu. Był absolwentem Akademii Medyko-Chirurgicznej w Warszawie. Jako lekarz wziął udział w powstaniu styczniowym, a następnie wyjechał do Berlina, gdzie praktykował u twórcy patologii komórkowej, prof. Rudolfa Virchowa. Następnie przez cztery lata był asystentem i ordynatorem kliniki położniczej w Szpitalu Dzieciątka Jezus przy placu Wareckim w Warszawie. 28 stycznia 1868 wraz z Henrykiem Bernhardtem otworzył Zakład Leczniczy dla Kobiet d-rów Rogowicza i Bernharda przy Alejach Ujazdowskich 14, będący pierwszą prywatną kliniką położniczą w Warszawie. W 1873 wraz z Karolem Bennim założył tygodnik "Medycyna" i był redaktorem tego czasopisma. Wraz z rodziną mieszkał we własnej, wybudowanej dla niego w 1879 roku, trzypiętrowej kamienicy z ogrodem, przy ul. Nowogrodzkiej 26 w Warszawie, a później na parterze budynku prowadził przeniesioną z Alei Ujazdowskich klinikę dla kobiet[2]. Był członkiem Towarzystwa Lekarskiego w Warszawie. Uchodził za filantropa[3]. Zmarł nagle 25 listopada 1896 roku. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 71-5-1/2)[4].

Ciekawostka

edytuj

Kamienica Rogowicza przy Nowogrodzkiej z czasem została sprzedana i stała się budynkiem czynszowym. Budowla przetrwała do 1939 kiedy to uszkodziły ją bombardowania, reszta budynku spłonęła podczas powstania warszawskiego, a w 1953 dokonano rozbiórki pozostałości budynku. Obecnie w miejscu kamienicy znajduje się hotel Novotel Warszawa Centrum[5].

Przypisy

edytuj
  1. Jakub Rogowicz [online], genealogia.plewako.pl [dostęp 2021-12-02].
  2. PressReader.com - Repliki gazet z całego świata [online], www.pressreader.com [dostęp 2021-12-02].
  3. Społeczny wehikuł czasu: filantropijny pochówek – kasy pogrzebowe i pośmiertne [online], ngo.pl [dostęp 2021-12-02] (pol.).
  4. Cmentarz Stare Powązki: ROGOWICZOWIE, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2021-12-02].
  5. Dodany przez Małgorzata, Społeczny Rok Stefana Rogowicza [online], Zielnik Łódzki, 17 kwietnia 2021 [dostęp 2021-12-02] (pol.).