Jagnięcinabaranina pozyskana z jagnięcia od 6 do 12 miesiąca życia[1]. Oddzielnym rodzajem jagnięciny, uchodząca za najsmaczniejsze, jest mięso jagniąt, które nie ukończyły 6 tygodnia życia i były karmione wyłącznie mlekiem[2].

Jagnięcina w Polsce

edytuj

Statystyczny Polak zjada około 20-30 dag jagnięciny rocznie (dla porównania - wieprzowiny ok. 40 kg). Jagnięcina podhalańska została wpisana na listę produktów regionalnych i jest nazwą zastrzeżoną przez Unię Europejską. Do jej produkcji wykorzystywane są jagnięta ras polska owca górska i cakiel podhalański, mające do 60 dni życia[3]

Wartości odżywcze

edytuj

Jagnięcina zawiera taką samą ilość tłuszczu i kwasów nasyconych, co mięso wołowe i wieprzowe. Ich zawartość jest jednak zależna od wieku i tuszy zwierzęcia, z którego pochodzi. Jagnięcina ma wysoką zawartość białka, jest dobrym źródłem witamin z grupy B. Zawiera też dużo cynku i żelaza[4].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Avigail Holdings Sp., Jagnięcina - Encyklopedia produktów [online], www.niam.pl [dostęp 2018-06-21] [zarchiwizowane z adresu 2018-06-22].
  2. Jagnięcina - kiedy kupować jagnięcinę, jak rozpoznać dobre mięso? [online] [dostęp 2018-06-23] (pol.).
  3. Wirtualna Polska Media S.A., Jagnięcina - mięso z klasą, „kuchnia.wp.pl”, 11 marca 2014 [dostęp 2018-06-23] (pol.).
  4. Tom Sanders (red.), Czy wiemy, co jeść? Co nam pomaga a co szkodzi, 1997, s. 156, ISBN 83-905429-9-4.